Doda symbol walki z totalitaryzmem

Liczba wypowiedzi w tym wątku: 1

1. Data: 2015-10-09 00:26:12

Temat: Doda symbol walki z totalitaryzmem
Od: glob <r...@g...com> szukaj wiadomości tego autora

Dorota Rabczewska zrobiła coś ważnego dla Polski.....

Jest to szczególnie ważne dzisiaj, w przededniu przejęcia władzy przez ludzi
niekryjących się ze swoimi autorytarnymi i klerykalnymi zamiarami. Czekają nas lata
walki o utrzymanie demokracji w Polsce, lata mniejszych i większych represji ze
strony autorytarnego, nacjonalistycznego reżimu. Musimy wzajemnie dodawać sobie
odwagi i współpracować ze sobą, tak jak miało to miejsce w czasach PRL. Możemy mieć
wprawdzie nadzieję, że nadchodząca zmiana rządu nie zdegraduje RP do poziomu PRL pod
watykańską kuratelą, niemniej jednak czeka nas ten rodzaj oporu, którego wzorców
dostarczyła nam demokratyczna opozycja lat 70. i 80. Na szczęście ci, którzy zdobyli
dla Polski wolność, w dużej części są jeszcze wśród nas i z pewnością pomogą nam ją
teraz utrzymać.

Art. 196 jest reliktem panującego w Europie przez ponad tysiąc lat sytemu
totalitarnego, w którym kościół kontrolował wszystkie, nawet najbardziej prywatne i
intymne aspekty życia człowieka, a nawet jego myśli, zabijając bezwzględnie każdego,
kto stawiał najmniejszy choćby opór władzy kościelnej, czy to okazując
nieposłuszeństwo, czy podważając jakiś element doktryny, czy to wreszcie krytykując
papieży i biskupów. Już samo historyczne pochodzenie "ochrony uczuć religijnych"
budzi przestrach i odrazę. Zaś osamotnienie Polski w rodzinie demokratycznej, gdzie
szczególna ochrona religii przed krytyką jest nie do pomyślenia, zwyczajnie przynosi
nam wstyd. Mając takie prawo, stajemy w jednym rzędzie, zresztą nader krótkim, z
"demokracjami wyznaniowymi", jak Izrael i Turcja. Ot, standardzik w sam raz dla
euroazjatyckiego pogranicza...

art. 196 jest jednak bardzo groźny. Nikt przecież na serio nie myśli o stosowaniu go
w granicach jego litery, skoro pochodzenie tego przepisu i jego intencja są jasne:
służy on zastraszaniu i kneblowaniu ust wszystkim, którzy chcieliby publicznie
krytykować wiarę katolicką, jej symbolikę i dogmatykę. Wypowiedź p. Wróbla nie
pozostawia co do tego żadnych wątpliwości. Możesz sobie jeździć do upojenia po
politykach, po ateistach, po liberałach, po konstytucji i po sędzim Wróblu na
dobitkę, ale o kościele, religii i biskupach masz mówić grzecznie i oględnie. Bo jak
nie, to pójdziesz siedzieć na dwa lata.
Już samo istnienie przepisów, przeznaczonych z góry do stosowania poza zakresem ich
litery, i tak właśnie stosowanych, hańbi system prawny. Natomiast surowe wyroki
zapadające w oparciu o tego rodzaju przepisy, degradują państwo do poziomu
autorytarnego reżimu. A trzeba pamiętać, że z art. 196 zapadają w Polsce wyroki
więzienia, a nie tylko grzywny. Co więcej, w tym kraju można trafić do psychuszki,
jak to się przydarzyło pewnemu człowiekowi, który zanieczyścił farbą szybę
przesłaniającą święty obraz w Częstochowie. Wprawdzie już nie ćwiartują, nie palą na
stosie i nie topią, lecz głuche pomruki i siarczane smrody tej straszliwej epoki, w
której za coś, co w naturalistyczno-liberalnym, eufemistycznym języku nazwano "obrazą
uczuć religijnych", zabijano bezwzględnie i w najbardziej okrutny sposób, wciąż
jednak do nas docierają. Szczeliną zionącą miazmatami średniowiecza okazuje się zaś
polskie prawo i polski wymiar sprawiedliwości...

http://hartman.blog.polityka.pl/2015/10/07/uklony-dl
a-dody/#more-1209