Hmhmmm... Potrzeba sluchania

Liczba wypowiedzi w tym wątku: 1

1. Data: 2001-06-19 20:50:00

Temat: Hmhmmm... Potrzeba sluchania
Od: Liquid / AAOCG <l...@a...org> szukaj wiadomości tego autora

Wicie... ja tu tak patrze ze jak to na psychologie przystalo czlwiek
lubi mowic o sobie, problemach, czuciach itd... bo czuje naturalna
potrzebe wygadania sie. Tylko ja sie zastanawiam na ile ta druga strona
ma ochote tego sluchac. Rozumiem... psycholog to zawod i nie ma wyjscia,
chce czy nei chce. No ale ludzie pisza gazety, wiec artykul tez jest
takim sposobem na wypowiedzenie swoich mysli.

Inna kategoria sa pamietniki na przyklad. I sie chcialem w tej kwestii
zapytac, na waszym czy ogolnym przykladzie.. Czy lubicie czytac
pamietniki? Czyjes? To taki textowy bigbrother zapewne, nawet przyklad
ostatniego filmu "Pamietni Brigdet Jones" ( czy jakos... ) na to
wskazuje.

Powiedzcie mi, na ile ma sens pisanie o sobie, o swoich pogladach,
problemach itd... Czego sie oczekuje przy pisaniu jako autor, i czego
czytajac jako czytelnik? Co w tym jest interesujacego, co przykuwa?

Liquid

› Pokaż wiadomość z nagłówkami

Do góry

Zobacz także

1. Data: 2001-06-19 20:57:15

Temat: Re: Hmhmmm... Potrzeba sluchania
Od: "Gwidon S. Naskrent" <n...@s...pl> szukaj wiadomości tego autora

On Tue, 19 Jun 2001, Liquid / AAOCG wrote:

> Powiedzcie mi, na ile ma sens pisanie o sobie, o swoich pogladach,
> problemach itd...

Jak forma uzewnętrznienia się, być może, tyle że nie każdy potrafi się
(sk)ładnie wyrażać :-)

> Czego sie oczekuje przy pisaniu jako autor, i czego
> czytajac jako czytelnik? Co w tym jest interesujacego, co przykuwa?

Można pisać o różnych rzeczach i trafiać do różnego grona odbiorców.
Jakiegokolwiek tematu byś nie wybrał na swój weblog, pewnie znalazłby się
ktoś kogo to interesuje.

--
GSN

› Pokaż wiadomość z nagłówkami

Do góry

1. Data: 2001-06-19 21:53:09

Temat: Re: Hmhmmm... Potrzeba sluchania
Od: "Ania" <a...@p...fm> szukaj wiadomości tego autora

Użytkownik "Liquid / AAOCG" <l...@a...org> napisał:
> Wicie... ja tu tak patrze ze jak to na psychologie przystalo czlwiek
> lubi mowic o sobie, problemach, czuciach itd... bo czuje naturalna
> potrzebe wygadania sie. Tylko ja sie zastanawiam na ile ta druga strona
> ma ochote tego sluchac (...)
> Inna kategoria sa pamietniki na przyklad. I sie chcialem w tej kwestii
> zapytac, na waszym czy ogolnym przykladzie.. Czy lubicie czytac
> pamietniki? Czyjes? To taki textowy bigbrother zapewne, nawet przyklad
> ostatniego filmu "Pamietni Brigdet Jones" ( czy jakos... ) na to
> wskazuje.

Czytanie pamiętników (nie własnych) jest jak zakazany owoc (wiadomo:
ciekawość pierwszy stopień do piekła), a zakazany owoc jak wiadomo kusi.
Jednocześnie jest też uczucie obrzydzenia do samego siebie (przynajmniej u
mnie), że się pchasz tak bez pozwolenia do czyichś bardzo prywatnych spraw.
Myślę, że takie pamiętniki mogą być ogromnie ciekawe i ich lektura
pociągająca,jeśli sam autor jest dla nas osobą wartą uwagi. Mnie by nie
interesowały pamiętniki jakiejś koleżanki ze szkoły, którą przelotnie znam,
ale już na przykład pamiętniki faceta (czy faceci w ogóle piszą
pamiętniki?!), na którego całkiem przypadkiem mam oko z pewnością nie uszły
by mojej uwadze.
Jeśli jednak styl pisania, czy też same opisywane wydarzenia nas rozczarują,
to już nawet najbardziej czarująca postać autora nic nie pomoże na
usypiającą nas nudę. Jeśli zaś chodzi konkretnie o BigBrothera, to zanim go
wyemitowano na antenie, wydawało mi się, że sam zamysł może być bardzo
interesujący (niestety!), jednakże nawet najbardziej pozytywnie do programu
nastawione osoby po paru dniach (tygodniach?) przełączały na inne kanały nie
mogąc znieść tych "pierdoł". Życie to jednak nie pasjonujący film - no
przynajmniej nie życie w zamkniętej chacie.

Sądzę więc, że zwykle najciekawszy i najbardziej pasjonujący jest sam moment
otwierania pamiętnika i uczucie poznawania sekretów, a w miarę czytania
pozostaje niesmak (grzebię w cudzych rzeczach!) i raczej znudzenie.
Polecam raczej dobrą książkę (w tym wypadku raczej nie autobiografię). ;-)

>
> Powiedzcie mi, na ile ma sens pisanie o sobie, o swoich pogladach,
> problemach itd... Czego sie oczekuje przy pisaniu jako autor, i czego
> czytajac jako czytelnik? Co w tym jest interesujacego, co przykuwa?

Pisałam raczej o prywatnych pamiętnikach... Jeśli chodzi o sens, to chyba
jest to taki "katharsis" dla autora. Czasem przelanie myśli na papier
pozwala je uporządkować. Poza tym powspominać też fajna rzecz...
;-)
Może i autor tych rzeczy oczekuje, a kasa w końcu to nie taki zły dotatek do
tego prywatnego oczyszczenia.
Jako czytelnik oczekuję ciekawych historii, bo czytam przecież biografie
znanych ludzi, których lubię i cenię i chcę się czegoś więcej o ich życiu
dowiedzieć. Pewnie oczekuję też szczerości...
Przykuwa, jak już mówiłam, przeważnie sama osoba autora.
Pozdrawiam serdecznie, Ania.

› Pokaż wiadomość z nagłówkami

Do góry

1. Data: 2001-06-19 22:21:06

Temat: Re: Hmhmmm... Potrzeba sluchania
Od: "porte-parole" <p...@p...fm> szukaj wiadomości tego autora

> Myślę, że takie pamiętniki mogą być ogromnie ciekawe i ich lektura
> pociągająca,jeśli sam autor jest dla nas osobą wartą uwagi. ?
...otoz to...sam znam kilka sieciowych diariuszy...niektore sa proste jak
budowa cepa, niektore zas sa przykladem fascynujacej kreacji, zmuszajacej do
myslenia nie tylko o osobie autora...pozdrowienia.pepe.

› Pokaż wiadomość z nagłówkami

Do góry

1. Data: 2001-06-20 11:03:17

Temat: Re: Hmhmmm... Potrzeba sluchania
Od: "Beve" <b...@w...pl> szukaj wiadomości tego autora

Użytkownik "Liquid / AAOCG" <l...@a...org> napisał w wiadomości
news:3B2FBAF8.68862206@aaocg.org...
Czy lubicie czytac
> pamietniki? Czyjes? To taki textowy bigbrother zapewne, nawet przyklad
> ostatniego filmu "Pamietni Brigdet Jones" ( czy jakos... ) na to
> wskazuje.
>
> Powiedzcie mi, na ile ma sens pisanie o sobie, o swoich pogladach,
> problemach itd... Czego sie oczekuje przy pisaniu jako autor, i czego
> czytajac jako czytelnik? Co w tym jest interesujacego, co przykuwa?
>
Ja tam nie wierzę za bardzo pamiętnikom które są na stronach internetowych.
Jest tam tylko to co "nadaje się " do opublikowania. Rodzaj prozy,
autobiografii. Inaczej się pisze coś co będą potem czytać internauci i
znajomi, a inaczej coś tylko dla siebie. Ja bym swojego pamiętnika za Chiny
nie opublikował, hehe. Ale jeśli już czytam taki pamiętnik, to najbardziej
interesują mnie kwestie psychologiczne i religijne, a mniej wydarzenia i
fakty. A jeszcze większe zainteresowanie wzbudza wykrycie podobieństwa
między mną autorem.

› Pokaż wiadomość z nagłówkami

Do góry

1. Data: 2001-06-20 12:51:36

Temat: Re: Hmhmmm... Potrzeba sluchania
Od: "Ala" <a...@g...pl> szukaj wiadomości tego autora

Każdy chce się wygadać, wywalić z siebie coś co dręczy lub cieszy. To wydaje
mi się bardzo normale. Nie zawsze natomiast chce nam się słuchać co tam inni
mają do powiedzenia - jak wspomniałeś, co innego jeśli to nasz zawód. Jesli
piszemy artykuł do gazety - znaczy, że chcemy się wygadać, jeśli czytamy -
chcemy być odbiorcami wiadomości.
To samo jest z pamiętnikami. Ci co piszą - chcą pisać, ci co czytają chcą to
robić. Ja lubię i jedno, i drugie. Bardzo interesujące może być czyjeś
(nawet najbardziej zwyczajne) życie widziane jego oczami. Książki
autobiograficzne też są ciekawą psychologicznie lekturą. Ludzie odsłaniają w
nich siebie. Albo listy. Wspaniała książka "Mój diabeł stróż" (przepraszam,
nie pamiętam autora) - korespondencja dwojga przyjaciół, wiele mówi nie
tylko o przeżyciach autorów listów.
Nie rozumiem pytania o sens. Sens jest we wszystkim co człowiek robi ze
swych indywidualnych potrzeb. Taki sam ma to sens jak słuchanie muzyki czy
chodzenie do dyskoteki. Jest formą wyładowania emocji lub wywołania ich.
Przy pisaniu pamiętnika nie oczekuję niczego - wyładowuję się po prostu.
Przy czytaniu - poznania, po prostu poznania.
Pozdrawiam. Ala