Hej hej

To znowu moja natretna osoba z kolejnym problemem. (Roberta Smietane pewnie
krew zalewa).

Wlasnie przed chwila wyszla ode mnie pewna paniusia (jakas znajoma mamy),
ktora prezentowala caly worek przeroznych sweterkow. Siedziala ponad
godzine, zmuszajac mnie do przymierzania wszystkich po kolei i zachwycajac
sie "ojej, jak pani w tym jest pieknie!!! A jak w tamtym rewelacyjnie!!!" No
i w koncu, chcac nie chcac kupilam jeden, nie bedac co do niego tak do konca
przekonana. Tylko po to, zeby tej pani nie zrobic przykrosci ze tyle siedzi
i sie gimnastykuje a mi nic nie pasuje. Chyba nie jestem normalna, co?
Zauwazylam, ze czesto mam klopoty z odmowieniem gdy ktos probuje mi cos
wcisnac. A im dluzej namawia, tym bardziej nabieram przekonania, ze w koncu
ulegne. Juz wole zrobic komus przyjemnosc kupic ta rzecz dla swietego
spokoju, zeby nie miec poczucia winy, a potem rozmyslac jaka to jestem
beznadziejna i jak latwo ulegam wplywom.

Wiem ze jest duzo ksiazek na temat asertywnosci, ale ja jakos nie trawie
tego tego typu literatury. Zniechecilam sie gdy kiedys zaczelam czytac jakas
ksiazke o samoakceptacji, ktora niemalze zaczynala sie od slow "stan przed
lustrem, spojrz sobie gleboko w oczy i zachwyc sie soba, wmow sobie ze
jestes wspaniala, madra, piekna, po prostu doskonala". No i po takim tekscie
nie moglam juz przebrnac dalej.

Dlatego chcialam dowiedziec sie jak w praktyce postepowac asertywnie. Czy
tez czasami zdarza sie Wam cos takiego jak mi dzisiaj?

Gosia