Prosze pomóżcie mi, bo nie wiem w jaki sposób mam reagować na zachowanie
mojej 6-cio letniej córeczki.

Jestem juz przeszło rok - w trakcie rozwodu. Mam 2 dzieci. (6lat, 3 lata).
Sąd do tej pory nie ustalił przy kim maja być dzieci. Obecnie sytuacja jest
taka, że 4 dni sa u mnie i 4 u męża.
Jednoczesnie trwa postepowanie odnośnie doniesienia do prokuratury przez
Towarzystwo Przyjaciół Dzieci skargi na fizyczne i psychiczne znęcanie sie
mojego męża nad rodziną. Sama chodze na terpaię do Ośrodka Wspierania
Rodziny, ale nie tylko ja mam problemy.

Moja córeczka bardzo chce byc ze mną, zreszta synek też. Dzieci u męża
przechodzą pranie mózgu. Wiem, bo po przyjściu od niego często mówia, że to
ja ciągle ich biłam. Wystarczy jeden dzień opieki i czułości (bez gadania i
kłamania), że zmieniaja zdanie i twierdzą, że chcą byc tylko u mnie, bo
tatus je bije i sie z nimi nie bawi.

Ostatnio z Asia jest coraz gorzej. Wczoraj po przyjściu od męża najpierw
zaczęła bić Grzesia, o to, że siedzi koło niej, potem jak poprosiłam ją o to
aby tak nie robiła, bo Grzesiowi jest przykro i boli go to, że ona go
bije...obraziła sie na mnie.
Staneła na środku pokoju i powiedziała, że na siłe zrobi tu kupę. Ja ja
chwyciłam za ramię i zaprowadziłam do łazienki. Wtedy ona zaczęła się
wyrywać i krzyczeć, że ja wszystko boli. Siadła na ubikacji i zaczęła
płakać. Kiedy wyszłam Grzesiu zawołał, że Asia robi siku na podłogę w
łazience. oleciałam do niej a ona sie śmieje i mówi, co sie gapisz. Idź
sobie. Wzięłam ją za rękę...i choć stawiała opór zaprowadziłam ją do jej
pokoju. powiedziałam, że nie podoba mi sie jej zachowanie, że tak nie
powinna robić. Powiedziałam, że jak sie uspokoi, niech zejdzie do nas na
dół. Na to ona zakryła uszy i zaczęła się drzeć. Krzyknęłam na nią i
powiedziałam: Fajnie jak ktos tak krzyczy. Może nie będziesz tak robić, bo
nie masz powodu do takiego krzyku. Wyszłam z pokoju a ona zaczęła walić w
drzwi. Weszłam tam z powrotem, złapałam ja za ręce i położyłam na łóżku.
Powiedziałam jej stanowczo, że ma sie uspokoić. Na to ona wpadła w histerię.
zaczęła machac rękoma, kopać nogami, krzyczeć, śmiać się, płakać.
Płakała...i nagle wrzasnęła, znów płakała i znów nagły krzyk. Robiła to na
siłę...jakby się chciała wykrzyczeć. Podeszłam do niej i poprosiłam aby ze
mną pogadała, co się dzieje. Czy jest na cos zła, czy ja coś boli. Ona na
to, że ona nie wie...i znów wrzask. Starałam się ja uspokoić. Próbowałam
przytulić ale ona mnie odpychała. Mówiła: Odwal się. Jak wychodziłam z
pokoju wołała, żebym do niej przyszła....Powiedziałam, że nie podoba mi sie
jej zachowanie, że jesli ze mną nie będzie rozmawiała, to moje przychodzenie
do niej jest bez sensu...Jak się uspokoisz i będziesz miała ochote pogadać
to pogadamy...
Płakała przez 3 minuty....

Potem zeszła do na dół, zaczęła płakać już tak inaczej...nie
wrzeszcząc...ale tak z żalu. Przytuliłam ją. Ona się wtuliła we mnie i
rozpłakała jeszcze mocniej.
Tuliłyśmy się przez 5 minut. Ona sie pytała czy jeszcze ja kocham.
Powiedziałam, że nawet jak się tak złości, to bardzo ja kocham. Nie podoba
mi sie, jak tak robi, jak nie chce ze mną rozmawiać. Mimo tego zawsze ja
kocham.
Po tym jak się wypłakała...do końca dnia była spokojna. Słuchała się,
rozmawiała ze mną, nie biła brata. Wiem, że dokładnie to samo będzie w dniu,
kiedy będzie szła do męża...

Nie wiem czy dobrze reaguje na to co się z nią dzieje. Staram się róznymi
drogami rozwiązać problem chodzenia dzieci od domu do domu co 4 dni. Wiem,
że jest to dla nich złe...ale nikt nie chce mi szybko pomóc. Sprawy sie
ciągną, na biegłych sądowych czekam już miesiąc...Ośrodek Diagnostyczny przy
Sądzie Rodzinnym...też czeka mnie chyba dopiero za miesiąc...
Boje się o dzieci...zwłaszcza, że mąż manipuluje nimi tak jak mną.
Asia mi mówi, że jak tata bije Grzesia to ona nic nie mówi, bo boi się, że
sama dostanie. Widzę, że czuje sie winna....a przecież nie powinna...
Wiem, że z Grzesiem też nie jest najlepiej. Boi się jak wychodze z domu.
Chodzi za mną po całym domu. Nawet jak prosi o jedzenie, to nikt inny nie
może mu zrobić - tylko ja. Co chwilkę przychodzi i patrzy czy jestem,
przytula się.
Przed wyjściami do męża mówi, że nie chce iść: bo Tata bije bo...jest głupi,
bo go bije... Ona ma 3 lata. Dzisiaj powiedział mi, że tylko tata może go
przytulać. To sa słowa po przyjściu od męża. "Babcia jesteś głupia, nie
możesz mnie przytulać. Tylko tata może mnie przytulać". A mama może Cię
przytulić:"Nie wiem".

Jak pomóc mojej córeczce...i synkowi...

Karolina