Z rozdziału 7
15 Wszystko widziałem za marnych dni moich: tu sprawiedliwy, który ginie
przy swej sprawiedliwości, a tu złoczyńca, który przy złości swej długo
żyje. 16 Nie bądź przesadnie sprawiedliwy i nie uważaj się za zbyt mądrego!
Dlaczego miałbyś sobie sam zgotować zgubę? 17 Nie bądź zły do przesady i nie
bądź głupcem. Dlaczego miałbyś przed czasem swym umrzeć? 18 Dobrze, jeżeli
się trzymasz jednego, a od drugiego ręki swej też nie odejmiesz, bo kto się
boi Boga, tego wszystkiego uniknie. 19 Mądrość czyni mądrego silniejszym
niźli dziesięciu mocarzy, którzy są w mieście. 20 Bo nie ma na ziemi
człowieka sprawiedliwego, który by zawsze postępował dobrze, a nigdy nie
zgrzeszył. 21 Nie zwracaj też uwagi na wszystkie rozmowy, jakie się
prowadzi, ażebyś czasem nie usłyszał, jak ci złorzeczy twój sługa. 22 Bo
często przecież, jak sam wiesz, ty także innym złorzeczyłeś. 23 To wszystko
badałem i miałem na uwadze mądrość. Mówiłem: Chciałbym być mądrym! - lecz
mądrość jest dla mnie niedostępna. 24 Niedostępne jest to, co istnieje, i
niezgłębione - któż może to zbadać? 25 Zwróciłem swój umysł ku temu, by
poznać, badać i szukać mądrości i słusznej oceny, by poznać, że zło jest
głupotą, a wielka głupota - szaleństwem. 26 I przekonałem się, że bardziej
gorzką niż śmierć jest kobieta, bo ona jest siecią, serce jej sidłem, a ręce
jej więzami. Kto Bogu jest miły, ten się od niej ustrzeże, lecz grzesznika
ona usidli. 27 Oto, do czego doszedłem - powiada Kohelet - jedno z drugim
porównując, by znaleźć słuszną ocenę, 28 której nadal szukam, a nie
znajduję. Znalazłem jednego prawego mężczyznę pośród tysiąca, ale kobiety
prawej w tej liczbie nie znalazłem. 29 Tylko, oto co stwierdziłem: Bóg
uczynił ludzi prawymi, lecz oni szukają rozlicznych wybiegów.