Napewno was dziwi, że warszawiacy w zrujnowanej stolicy spali w ruinach i piwnicach,
a Kaczyńscy dostali willę na Żoliborzu. Napewno was dziwi, że AK kończyli w
więzieniach, a Kaczyńscy dostali super posady. Napewno was dziwi, że w PRLowskiej
telewizji dwaj bracia kradli księżyc, gdy wtenczas wszyscy musieli być w partii w TV,
a nawet za przejęzyczenia wyrzucano, bo wiadomo komuniści węszyli spisek, kreta,
wroga. Wszystko to załatwił Kaczyńskim jeden człowiek, ich krewny........


Wilhelm Świątkowski (ur. 1 stycznia 1919 w Grenówce koło Odessy) - pułkownik Armii
Czerwonej i Wojska Polskiego, prokurator i sędzia wojskowy.

Dzieciństwo i młodość spędził w ZSRR. W 1940 ukończył Instytut Prawa w Charkowie, po
czym został powołany do służby wojskowej w Armii Czerwonej. Zajmował stanowiska w
wojskowych organach śledczych, był m.in. szefem prokuratury w 204 Dywizji Piechoty. W
czerwcu 1944 przeszedł do Wojska Polskiego, gdzie pracował w organach prokuratury
wojskowej. W dniu 4 listopada 1950, na mocy decyzji Biura Politycznego PZPR, został
powołany na stanowisko Prezesa Najwyższego Sądu Wojskowego, zastępując
zdymisjonowanego Władysława Garnowskiego. Funkcję tę pełnił do 26 czerwca 1954, w tym
samym roku powrócił do ZSRR.

Prezes Świątkowski wspomagany przez osadzonych w najważniejszych ogniwach aparatu
terroru "doradców radzieckich", przekonany, że partia powierzyła mu misję dziejową
wprowadził rządy despotyczne. Zorganizował "żelazne zespoły" tj. trójki sędziowskie
złożone z całkowicie uległych sędziów, ślepo wykonujących polecenia władz
zwierzchnich. W oparciu o teorię Stalina o zaostrzającej się walce klasowej, wojskowy
aparat represji szukał wszędzie wrogów, a gdy takich nie znalazł posługiwał się
prowokacją.
Prezesura W. Świątkowskiego w Najwyższym Sądzie Wojskowym przypadła na okres
wzmożonych represji wobec wyższych oficerów WP, m.in. w tym czasie prowadzono proces
gen. Tatara, płk. Utnika i płk. Nowickiego, tzw. proces generałów, aresztowano także
gen. Spychalskiego.

Po śmierci Bolesława Bieruta (12 marca 1956) powołano Komisję dla zbadania
odpowiedzialności byłych pracowników Głównego Zarządu Informacji, Naczelnej
Prokuratury Wojskowej i Najwyższego Sądu Wojskowego (tzw. Komisja Mazura). Raport
Komisji stwierdzał, że W. Świątkowski był jednym z oficerów radzieckich, którzy byli
odpowiedzialni za łamanie praworządności. Według raportu Komisji Mazura W.
Świątkowski wraz z sędzią Aleksandrem Tomaszewskim byli głównymi inspiratorami
wypaczeń w wojskowym wymiarze sprawiedliwości, realizatorami wypaczonej praktyki
karnej i bezpośrednimi współsprawcami drakońskich wyroków w sfingowanych sprawach.