Dzieci w okresie od 3 do 7 lat są lepszymi obserwatorami koloru jak i
szczegółu niż dorośli. Pobyt wówczas w szpitalu nie należy do
przyjemniejszych. Najmniejszy detal,który jest charzkterystyczny w
ich świecie staje się realny i pozostaje w pamieci przez długi
okres.

Kolory mają dla dziecka nie tylko znaczenie wizualne, ale zapewniają
poczuci bezpieczeństwa. Nie czują sie obco.Tzw. Syndrom białego
fartucha nie pomagał w procesie leczenia.Kolory jak i postacie z bajek
przykuwaja uwagę, odwracając ją od tego co jest przykre. To pomaga w
adaptacji oraz wpływa korzystnie na dalszy rozwój psychiczny jak i
fizyczny

Zjawisku hospitalizacji towarzyszy nie raz apatia jak i lęk. Pobyt w
miejscu przyjaznym dziecku ogranicza w znacznym stopniu powstawanie
zjawisk fobii czy złych wspomnień, które mają wpływ na na dalsze
zjawiska psychosomatyczne.

Więcej na ten temat będa mogli poczytać w internecie publikacji
mojej pracy badawczej z problematyki:
" Psychosomatyka człowieka a wpływ na hospitalizację w procesie
leczenia kolorem"


Z wyrazami szacunku


Maciej Kot