NIEŚMIAŁOŚĆ II

Liczba wypowiedzi w tym wątku: 1

1. Data: 2000-08-04 07:32:04

Temat: NIEŚMIAŁOŚĆ II
Od: "bary" <f...@k...net.pl> szukaj wiadomości tego autora

Użytkownik bary :
>> się czy aby nie są agresorami, kimś kto mógłby nas zranić (tu fałsz - bo
to
>> my się ranimy).

>Ale czy zawsze?

Ranimy się w 'odwetowym szale złości', to jest nawykowe. Wszystkie
narzucenia przekonują nas, że tak powinno się robić.

>...mogą być też tacy, jak ci, którzy nas skrzywdzili, albo jeszcze gorsi. I
>co wtedy?

Wtedy myśleć trzeźwo i bronić się rozsądnie nie krzywdząc siebie.

>A co ciekawe, za Chiny niekoniecznie Ludowe nie mogę pojąć, dlaczego tak
>jest. Dlaczego ludzie boją pokochać się innych?

Nie widzą innego wyjścia. Wszystko przemawia za tym, aby bać się kochać,
nie wierzyć w miłość. Reagują neurotycznym przymusem.
(chociaż pokochać bardzo by chciał - jak mówi Jakob, a samą miłość myli z
uzależniniem lub gdy sobą gardzi z fałszem, obłudą). A kochać tak na prawdę
to się boi (pozytywnie się nastawiać), za to bardzo chce być kochany...
Nieśmiałość, nie bierze się z nienawiści, ale nienawiści przymusowej...
do
samego siebie. Zaufanie maleje. Mur narasta bo coraz bardziej rośnie
nawykowy neurotyczny fałsz, że każdy jest twoim wrogiem. Traci nadzieję i
upewnia, że jest z nim coś nie tak. Ale też narasta jego strach bo staje się
coraz bardziej zależny od drugiego, także ten drugi może nim manipulować,
może mu więc dać przyjemność (do której ciągnie), ale też może go
skrzywdzić, ukarać. I tak jest rozerwany pomiędzy mocną potrzebą akceptacji
i mocnym strachem przed dezaprobatą. I jak mróweczki układa zachowania
społeczne w ten sposób, że człowiek biernie poddaje się przyjemnością i
biernie ucieka od wszystkiego co wydaje mu się nieprzyjemne. (przyjemne i
nieprzyjemne zostało mu narzucone).
Tu też można zaznaczyć, że człowiek całkowicie pewien siebie jest
całkowicie
nie podatny na manipulację.

>Aaa, to rzecz jasna. Wydaje mi się jednak, że nawet ci, którzy owej
>nienawiści w sobie nie mają, również nie potrafią pokochać innych.

Ja myślę, że pozytywne nastawienie to już miłość...

>Dlaczego uchodzę za wariata, bo jestem otwarty w stosunku do ludzi?

Nie. Ludzie oceniając reakcje innych stosują te same zmuszacze co do
kontroli siebie. I w ten sam sposób co poniżają siebie również będą starali
się poniżyć ciebie (krytykować).

pozdrawiam,
Jacek

---------

"Ktoś kiedyś na tyle mądry był i w proste słowa ubrał coś, co w dziwności
swojej nie opisane
nikt nie chce kochać, wszyscy kochać boją się, a każdy chce być kochany."

Edyta Bartosiewicz

› Pokaż wiadomość z nagłówkami

Do góry

Zobacz także

1. Data: 2000-08-04 10:46:55

Temat: Odp: NIEŚMIAŁOŚĆ II
Od: "Dorota" <d...@p...fm> szukaj wiadomości tego autora

Użytkownik bary <f...@k...net.pl> w wiadomości do grup dyskusyjnych

> Nie widzą innego wyjścia. Wszystko przemawia za tym, aby bać się
kochać,
> nie wierzyć w miłość. Reagują neurotycznym przymusem.
> (chociaż pokochać bardzo by chciał - jak mówi Jakob, a samą miłość
myli z
> uzależniniem lub gdy sobą gardzi z fałszem, obłudą). A kochać tak na
prawdę
> to się boi (pozytywnie się nastawiać), za to bardzo chce być
kochany...

Moim zdaniem to teorie wyssane z palca.
Nieśmiałość to obawa przed brakiem akceptacji, odrzuceniem przez kogoś
lub otoczenie, ośmieszeniem, itp.
Nie ma to nic wspólnego z upośledzeniem własnej woli czy zdolności
do uczuć własnych, najwyżej z ich okazywaniem.

> Tu też można zaznaczyć, że człowiek całkowicie pewien siebie jest
> całkowicie
> nie podatny na manipulację.

Myślę że każdy człowiek jest podatny, gdy zaufa lub uwierzy
manipulującemu.

Pozdrawiam
Dorota