Mam taką zasadę: nie rozmawiam o muzyce. Gdy ludzie zaczynają rozmawiać o
muzyce, to jest duże prawdopodobieństwo, że w końcu się pokłócą, albo, że
spojrzą na siebie z innej perspektywy, i że wreszcie pojmą to, że muzyka
częściej dzieli, niż łączy, tj. łączy ludzi w małe grupy, ale dzieli ich na
grupy wielkie. Dlatego nie rozmawiam o muzyce, choć robię to często, bo bądź
co bądź, muzyka to dość popularny temat do rozmowy, w przypadku, gdy się nie
ma innego tematu.
Ja też słucham disco, słucham też hardcore i trip-hop, bosanove z Brazylii i
technotrans z Niemiec. Nawet Chopina lubię, a jak w radiu leci jakaś opera,
to też lubię ją sobie posłuchać. Słucham wszystkiego, co jest dobre... disco
też może być dobre, więc nie wiem dlaczego tak się z tym unosisz, że
słuchasz disco. Że niby co? Jesteś genialna, masz piękne paznokcie,
kochającego chłopaka, a jedyny twój kaprysik, to jest to, że słuchasz
disco... ja tak to odbieram.
Po za tym, jeśli nie słuchałaś disco od czterech lat, to jak możesz
powiedzieć, że go słuchasz... jeśli ja cztery lata temu słuchałem kolędy na
Boże Narodzenie, to czy słucham ich nadal, czy tylko przesłuchuje, gdy
akurat je słysze? ...No dobra, teraz to już się czepiam :) Sorry.

Łukasz


P.S. Wątpię, żebyś słuchając disco odkryła coś nowego w sobie :)


--
www.nawrocki.blog.pl - psycho circus project