Dzisiejszy dyżur na stronie A oddziału 3 w PDPS Ostrowina sprawują dwaj
mężczyżni, były klawisz więzienny Zdzisław Sójka i Witek Pater. Ze
Zdzisławem jestem w sporze od maja 2018 kiedy wytknąłem mu jego krypto
homoseksualizm. Od tego czasu spiskował przeciwko mnie dwa razy chcąc
mnie wykończyć rękami dwóch homoseksualnych mężczyzn, którzy
mieszkają/li na naszym oddziale. Dzisiaj, podjął próbę kolejną. Tym
razem korzystając zapewne z moich zapisek na necie, które objaśniają
mechanizm manipulacji seksualnej prowadzącej do zabójstwa na tle
seksualnym.

Dzisiejszy atak miał mieć charakter psychiczny. Od kilku dni starał się
do mnie zbliżyć za bardzo Bronisław Borys, krępy homoseksualista, który
"podłącza się" do mózgu swojej ofiary mamrocząc niezrozumiale i
zmuszając w ten sposób ofiarę do skupienia uwagi na nim. On w tym czasie
przejmuje kontrolę nad mózgiem ofiary i zaczyna wysysać energię. Dzisiaj
rano Borys zaczął się do mnie za bardzo zbliżać więc zareagowałem
gwałtownie odrzucając go od siebie głosem. Świadkiem była pielęgniarka,
która broniła (!) Borysa twierdząc, że ma on prawo wszędzie chodzić.
Wyjaśniłem jej więc, że wczoraj była podobna sytuacja i że opiekunowie
nakazali Borysowi nie zbliżanie się do mnie jeżeli ja sobie tego nie
życzę. Ponieważ po pierwszej reprymendzie ode mnie Borys nadal był
nachalny i dalej dążył do zbliżenia się do mnie więc poszedłem do
opiekunów (Sójka, Pater) i powiedziałem im, żeby zmusili Borysa do
niezbliżania się do mnie. Ponoć już wcześniej taką informację mu
przekazali i nakazali pobyt w pokoju. Po pierwszej próbie takiego ataku
psychicznego na mnie w lipcu 2018 r. ostrzegłem Sójkę, który był
inicjatorem tego ataku, że jeśli sprawa się powtórzy to zabiję
atakującego. Tym atakującym, w lipcu 2018, z polecenia Sójki był młody,
ponoć głuchoniemy, pedofil o imieniu Marcin, którego przywieziono do
naszego Domu w dzień ataku. Na szczęście wtedy wszystko rozeszło się po
kościach ale nie można wykluczyć, że będę musiał użyć siły, psychicznej
lub fizycznej, w celu obrony własnego życia. Kto wtedy za to odpowie i
jak będzie wówczas wyglądać moje sumienie?

Około godz 11 rano, pan Sójka podjął jednak kolejną próbę, najpierw
zdestabilizowania mnie, utraty przytomności i wzbudzenia strachu bym się
sam zabił lub też by mógł wezwać pogotowie z powodu długotrwałego
omdlenia umieścić mnie z powrotem w szpitalu psychiatrycznym w Miliczu.
Zgromadził chyba 7 lub 8 homoseksualistów i pod pozorem jakichś tam prac
w pokoju położonym najbliżej mojego pokoju chciał ich przygotować do
psychicznego ataku na mnie. Trzech z nich zostało na korytarzu, więc gdy
tylko zorientowałem się, że Sójka coś knuje wyrzuciłem ich poza oddział.
Wprawdzie było to dość hałaśliwe, tak hałaśliwe, że aż pielęgniarka
zareagowała bym się uspokoił. Oni nadal nie wierzą w to, że ja jestem
całkowicie spokojny nawet wtedy gdy wyglądam na furiata.

Sójka chciał pobudzić tych mężczyzn seksualnie (zdołować ich, poniżyć w
dowolny sposób) by następnie zsynchronizowawszy ich emocje napuścić na
mnie, by sprzężone siły ich mózgów pokonały moją siłę i by gromadnie
wyssali ze mnie energię. Mogło się to skończyć tylko moim omdleniem ale
też mogło się skończyć dla mnie tragicznie. Nie pomogłyby żadne środki
medyczne,kroplówki etc. Byłbym martwy gdybym nie zareagował i gdybym nie
przekazał pielęgniarce informacji, że Sójka coś knuje. Była to druga
próba przeprowadzenia na mnie ataku psychicznego z pobudek seksualnych w
ciągu dwóch dni.

Pierwszy atak miał miejsce wczoraj i sprowokowałem go ja sam po to by
umożliwić Bożence W. rozpoczęcie procesu uwalniania się z uzależnień, w
które sama wciągnęła bardzo dużą grupę homoseksualnych mężczyzn gotowych
zabijać gdyby im tylko nakazała to zrobić lub gdyby ich porzuciła. A
porzucić musi jeżeli zdecyduje się związać ze mną. Z tej świadomości
swojej kontroli nad homoseksualistami (uzależniła ich od siebie)
czerpała ona satysfakcję seksualną sama będąc wykorzystywaną i poniżaną
w swoim małżeństwie przez męża pedofila.

Władysław Tarnawski