Orzechy

Liczba wypowiedzi w tym wątku: 3

1. Data: 2010-01-16 02:18:16

Temat: Orzechy
Od: Animka <a...@t...nieja.wp.pl> szukaj wiadomości tego autora

http://www.doz.pl/czytelnia/a1438-Nie_tylko_do_zgryz
ienia?utm_source=NEWSLETTER20100114&utm_medium=email
&utm_content=CZYTELNIA&utm_campaign=1438

Orzech włoski, a dokładniej olej z jego smacznego, twardego owocu, coraz
chętniej wykorzystywany jest w przemyśle kosmetycznym i farmaceutycznym.
Dlaczego? Ponieważ jest dobrze wchłaniany przez skórę, działa
przeciwzmarszczkowo, ma właściwości przeciwzapalne, obniża ciśnienie i
cholesterol oraz opóźnia procesy starzenia.

W ogóle orzechy stosowane są od najdawniejszych czasów w wielu
dziedzinach życia. Historia ich wykorzystywania sięga odległych czasów.
Już w grobowcu Tutenchamona archeolodzy odnaleźli pojemniki wypełnione
orzechami. W polskiej tradycji orzechy stanowią symbol szczęścia. Są one
także ulubionym smakołykiem i przekąską wielu osób.

Pod pojęciem orzechów rozumiemy suche owoce, które złożone są z
nasienia pokrytego skórką i otoczonego twardą łupiną. Ogólnie do tej
grupy zalicza się różnorodne gatunki roślin, których owocami są, choć
nie zawsze zgodnie z nomenklaturą botaniczną, właśnie tego typu układy.
Niektóre z nich stanowią cenne źródło substancji wykorzystywanych nie
tylko w przemyśle spożywczym, ale także farmaceutycznym czy
kosmetycznym. Do surowców chętnie pozyskiwanych z owoców tych roślin
należą naturalne tłuszcze, często określane mianem tzw. olejów
orzechowych (Nut oils - ang.).

Ważnymi przedstawicielami rodziny orzechowatych (Juglandaceae) są orzech
mandżurski (Juglans mansburika), szary (Juglans cinerea) oraz włoski
(Juglans regia). Szczególnie chętnie wykorzystywany jest ostatni z
wymienionych gatunków. Orzech włoski jest rośliną, którą można spotkać w
południowo-wschodniej Europie, a także środkowej i wschodniej Azji. Jego
owoce stanowią bardzo poszukiwany surowiec dla przemysłu cukierniczego,
piekarniczego, farmaceutycznego i spirytusowego. Znajdują one też
szerokie zastosowanie w kuchni.

Orzechy włoskie zawierają około 60% tłuszczu, który jest nośnikiem dużej
ilości kwasu linolenowego, zaliczanego do kwasów szeregu omega-3 i
linolowego z segmentu omega-6. Stanowi on także wartościowe źródło
tokoferoli, czyli witaminy E, oraz witaminy A.

Pozyskiwany na drodze tłoczenia na zimno z miąższu owoców olej to
jasnożółta, czasem zielonkawa ciecz o specyficznym orzechowym smaku i
słodkim aromacie z nutą karmelu.

Skarbnica zdrowia
Tłuszcz ten to surowiec funkcjonalny, który obniża ciśnienie tętnicze i
poziom cholesterolu LDL. Ma on także właściwości przeciwstresowe. Ze
względu na działanie, jak i własności organoleptyczne, olej orzechowy
znajduje zastosowanie w przemyśle spożywczym, głównie cukierniczym.
Chętnie wykorzystywany jest także w kuchni, szczególnie francuskiej,
włoskiej, chińskiej, jako dodatek do różnego rodzaju sałatek, sosów i
dressingów. Coraz częściej można go spotkać także na polskich stołach,
choć znacznym ograniczeniem jest jego wysoka cena

Olej ten chętnie wykorzystywany jest także w kosmetyce. Zaliczany jest
on do tłuszczów dobrze wchłanianych przez skórę, który dzięki dużej
zawartości witaminy E zapewnia jej efektywne korzyści. Działa
przeciwzmarszczkowo, wygładzająco, opóźnia procesy starzenia. Cechują go
także właściwości kojące, przeciwzapalne. Wspomaga leczenie łuszczycy,
opryszczki, różnego rodzaju egzem.

W medycynie i kosmetyce znalazły także zastosowanie liście orzecha i
jego zielona naowocnia. Surowce te zawierają bowiem wiele cennych
składników, między innymi witaminę C, olejek eteryczny, flawonoidy,
garbniki elagowe (do 10%), a także glikozydowo związany barwnik tzw.
juglon. Przygotowane na ich bazie wyciągi wykazują działanie
przeciwbakteryjne, przeciwzapalne, ściągające. Stanowią one efektywny
środek w przypadku bólów żołądka, różnorodnych zatruć, biegunek.
Zewnętrznie wykorzystywane są w leczeniu ran, wrzodów, grzybic,
trądziku, nadmiernej potliwości skóry.

W kosmetykach olej z orzecha włoskiego polecany jest jako składnik
preparatów przeznaczonych do pielęgnacji skóry tłustej i mieszanej z
oznakami starzenia.

Ekstrakty olejowe lub alkoholowe ze świeżych naowocni orzecha służą do
barwienia włosów na kolor kasztanowaty. Z tego powodu można je spotkać
pośród komponentów farb, szamponów koloryzujących czy też różnorodnych
płukanek. Stosowane są one również jako składniki tzw. samoopalaczy,
gdyż nadają skórze efekt imitujący opaleniznę.

Wysuszone łupiny orzecha znalazły także zastosowanie do produkcji
kosmetyków pielęgnacyjnych. Dzięki obecności fitoncydów i garbników
cechuje je efekt ściągający i przeciwbakteryjny. Z tego powodu chętnie
stosowane są w preparatach przeznaczonych do pielęgnacji cery
trądzikowej, skłonnej do wyprysków i zaczerwienień. Rozdrobnione
pojawiają się w recepturach kosmetyków peelingujących, gdzie pełnią rolę
czynnika ściernego. Zmielone orzechy w połączeniu z sokiem z cytryny i
miodem stanowią doskonały peeling odżywczy do skóry, który możemy sobie
zaordynować w jesienne wieczory.

Inni przedstawiciele rodziny orzechów
Do rodziny orzechowatych zaliczany jest także pochodzący z USA orzesznik
pekan (Carya illinoinensis). Jego smaczne, jadalne owoce zawierają nawet
do 70% tłuszczu, którego głównymi składnikami są kwasy: arachidowy i
arachidonowy. Pozyskiwany z nich olej znajduje szerokie zastosowanie w
przemyśle spożywczym, farmaceutycznym i kosmetycznym, natomiast
rozdrobnione, zdrewniałe części pestek służą jako środek peelingujący.

Segment olejów orzechowych reprezentuje również tłuszcz pozyskiwany z
nasion rosnącego w całej Europie północnej, Afryce i Azji orzecha
laskowego (Corylus avellana L.). Zawarty w jego owocach w ilości 50 -
60% tłuszcz jest cenionym surowcem jadalnym. Wykorzystywany jest on
także w przemyśle farmaceutycznymi i kosmetycznym. Głównym składnikiem
tego surowca jest kwas linolowy, którego zawartość może dochodzić nawet
do 85%. W jego frakcji niezmydlającej się występują cenne pod względem
aktywności kosmetycznej fitosterole, triterpeny, tokoferole. Tłuszcz ten
wykorzystywany jest do produkcji kremów, maseczek, preparatów do masażu
ciała.

Arachidy
Chętnie stosowanym surowcem tego segmentu jest olej arachidowy
otrzymywany w wyniku tłoczenia, zawierających do 60% tłuszczu, orzechów
Arachis hypogaea, jednorocznej rośliny pochodzącej z Ameryki
Południowej. Ich nazwa pochodzi od greckiego słowa arachos lub arakis
wywodzącego się z czasów starożytnych określenia roślin mających
podziemne owoce. Stąd też orzechy arachidowe często określane są mianem
ziemnych.

Olej arachidowy to przejrzysty, żółty tłuszcz o intensywnym orzechowym
smaku i zapachu. Zawiera on nawet do 45% kwasu linolowego, 3% kwasu
arachidowego, do 5% kwasu behenowego, 3% kwasu lignocerynowego. W jego
skład wchodzą także duże ilości witamin i składników mineralnych.

Na skalę przemysłową znajduje on zastosowanie do produkcji margaryn,
majonezów, konserw rybnych. Surowiec ten należy także do tłuszczów
chętnie wykorzystywanych w kuchni do smażenia potraw, a także jako olej
sałatkowy.

Ze względu na działanie zmiękczające olej arachidowy chętnie wprowadzany
jest do receptur preparatów kosmetycznych między innymi do masażu.
Wchodzi w skład olejków do kąpieli, szamponów, preparatów do pielęgnacji
skóry suchej, łuszczącej się. Charakteryzuje go słabe działanie
promieniochronne. Wykorzystywany jest także do produkcji pudrów i kremów
do golenia. Jest składnikiem mydeł toaletowych, które dzięki jego
obecności charakteryzują się ładnym połyskiem, barwą, dobrą
plastycznością. Warto jednak zwrócić uwagę na fakt, iż jest on zaliczany
do surowców alergogennych.

W przemyśle farmaceutycznym tłuszcz ten znajduje zastosowanie do wyrobu
roztworów olejowych niektórych leków oraz jako rozpuszczalnik do
substancji stosowanych do iniekcji domięśniowych, np. Oleum Arachidis
pro iniectione.

Inne orzechy
Mielone orzechy ziemne wykorzystywane są w kosmetykach jako środek
zagęszczający, regulujący lepkość, a także w preparatach peelingujących
substancja jako środek ścierający, oczyszczający.

Swoje miejsce wśród olejów orzechowych znalazł także tłuszcz pozyskiwany
z jadalnych orzechów brazylijskich. Otrzymuje się go z brązowych nasion,
pochodzącej z Brazylii bertolecji (Bertholletia Excela), znanych również
jako orzeszki para. Same owoce zawierające do 70% tłuszczu spożywane są
na surowo, rzadziej po wyprażeniu z solą. Stosowane są także jako
dodatek do lodów, czy wypieków. Pozyskiwany z nich tłuszcz o żółtym
zabarwieniu cechuje przyjemny, słodki zapach i smak. Zawiera on duże
ilości kwasu linolowego. Pośród jego składników znajdują się także:
witamina E, białka, a także selen, magnez, fosfor, żelazo.

W kosmetyce wykorzystuje się zmiękczające działanie olejku z orzechów
brazylijskich, a także jego właściwości nawilżające, wygładzające,
natłuszczające skórę. Stosowany jest on jako olej bazowy w preparatach
do skóry suchej, skłonnej do podrażnień. Ponieważ nadaje włosom połysk i
miękkość, chętnie wykorzystywany jest także w preparatach przeznaczonych
do ich pielęgnacji.

Z nasion pochodzącej z Brazylii rośliny Carapa guianensis pozyskiwany
jest olej andiroba. Tłuszcz ten zaliczany do olejów półschnących ma
żółty kolor, gorzki smak i lekko orzechowy zapach. Zawiera około 20%
kwasu linolowego. Cechuje się właściwościami antyseptycznymi, łagodzi
opuchnięcia, zwalcza cellulit. Jest środkiem ochronnym przed insektami.
U osób o skórze wrażliwej może, podobnie jak olej arachidowy, wywoływać
podrażnienia.

Coraz częściej pojawiającym się w recepturach preparatów kosmetycznych
surowcem jest olej kukui pozyskiwany z orzechów Aleurites moluccana,
drzewa rosnącego na Hawajach. Ponieważ owoce te zawierają nawet do 80%
tłuszczu, który łatwo się pali, drzewo to znane jest jako świecowe.
Orzechy kukui znajdują szerokie zastosowanie. Przez tubylców
wykorzystywane są w kuchni, między innymi jako przyprawa znana pod
nazwą inamona. Po poddaniu odpowiedniej obróbce, służą do wytwarzania
bransoletek i naszyjników, a także stanowią źródło światła.

Cenionym układem jest również pozyskiwany z nich tłuszcz. Głównymi jego
składnikami są kwas linolowy, linolenowy. Ze względu na swoje
właściwości olej kukui chętnie wykorzystywany jest w kosmetyce. Cechuje
go zdolność penetracji przez barierę warstwy rogowej, dobrze się
wchłania, nie pozostawia na skórze tłustego filmu. Zmiękcza naskórek,
wygładza, regeneruje skórę, zwiększa jej odporność na działanie
czynników zewnętrznych. Jest on idealnym składnikiem wyrobów do skóry
wrażliwej, suchej, skłonnej do podrażnień. Polecany jest do pielęgnacji
dla niemowląt i małych dzieci.

Bardzo często pojawiającym się w preparatach kosmetycznych tłuszczem
jest olej makadamia. Otrzymywany jest poprzez tłoczenie na zimno
orzechów pochodzących z rejonów Australii i Nowej Zelandii roślin
Macadamia inegrifolia i M. tetraphylla. Pozyskiwany z nich tłuszcz ma
blado-żółty kolor oraz delikatny orzechowy smak i zapach. Zawiera on
znaczącą ilość, praktycznie największą spośród olejów roślinnych, kwasu
oleopalmitynowego. Ze względu na jego obecność surowiec ten
charakteryzuje się długim okresem trwałości, który wynosi nawet dwa
lata. Tłuszcz ten zawiera także witaminy: A i E oraz składniki mineralne.

W produktach kosmetycznych może być praktycznie stosowany bez żadnych
ograniczeń. Jego główną zaletą jest silne działanie regenerujące i
przeciwstarzeniowe. Olej ten dobrze się wmasowuje, szybko wchłania,
poprawia wygląd skóry, zapewnia jej aksamitne odczucia. Z powodu swoich
właściwości znajduje zastosowanie w preparatach anti-ageing i
promieniochronnych. Szczególnie polecany jest w przypadku pielęgnacji
skóry suchej, łuszczącej się, wrażliwej. Znalazł także swoje miejsce w
preparatach przeznaczonych do wysuszonych, łamliwych, kruchych włosów.
Stosowany jest również w wyrobach kosmetyki kolorowej, produktach do
masażu, jako utrwalacz zapachów.

Bogactwo witamin
Do chętnie wykorzystywanych olejów należy także tłuszcz pozyskiwany z
orzechów kokosowych (Cocos nucifera), zawierających około 30% tłuszczu.
Szczególnie ceniony jest surowiec tłoczony na zimno z roślin
pochodzących z kontrolowanych upraw ekologicznych. Swoje właściwości
zawdzięcza specyficznemu połączeniu kwasów tłuszczowych z innymi
wartościowymi składnikami. Zawiera około 50% kwasu laurynowego, który
jest składnikiem mleka matki, dzięki czemu wpływa korzystnie na system
immunologiczny człowieka.

Olej z orzechów kokosowych obfituje w takie składniki aktywne jak:
witamina E, C, kwas foliowy, mikro- i makroelementy. Ze względu na
wyśmienity smak wykorzystywany jest do celów spożywczych między innymi
do wyrobu różnego rodzaju deserów.

W temperaturze pokojowej jest to ciecz charakteryzująca się doskonałym
poślizgiem, co wykorzystuje się między innymi w preparatach do masażu.
Olej ten jest składnikiem wysokiej jakości mydeł i płynów do kąpieli.
Znajduje także szerokie zastosowanie jako doskonała baza do produkcji
kremów, mleczek, balsamów, szminek. Wykorzystuje się go zarówno w
terapiach skóry, włosów, jak i paznokci. Z orzechów Orbignya oleifera,
drzewa endemicznego dla stanu Bahia w Brazylii, ale także szeroko
rozpowszechnionego w Meksyku i Hondurasie, pozyskiwany jest olej babassu.

Tłuszcz ten ma półstałą konsystencję oraz jasnożółte zabarwienie.
Głównymi jego składnikami są specyficzne kwasy, charakterystyczne dla
olejów palmowych: laurynowy i mirystynowy. W skład jego frakcji
niezmydlającej się wchodzą sterole, tokoferole, tokotrienole.Tłuszcz ten
dzięki niskiej temperaturze topnienia dobrze się rozprowadza i penetruje
naskórek. Od stuleci używany był do pielęgnacji skóry, ponieważ zapewnia
jej odpowiedni stopień nawilżenia, uelastycznia ją, chroni przed
działaniem szkodliwych czynników zewnętrznych. Może być wprowadzany,
praktycznie bez ograniczeń, zarówno do preparatów przeznaczonych do
pielęgnacji skóry suchej, jak i tłustej. Wykorzystuje się go w
kosmetykach pielęgnacyjnych, ochronnych i przeciwsłonecznych. Bywa także
stosowany jako składnik preparatów do masażu, pielęgnacji włosów, paznokci.

Nowością na rynku kosmetycznym jest olej cedrowy pozyskiwany z cedru
syberyjskiego Pinus sibirica, którego największe zasoby można spotkać na
Syberii. Wytwarzany z orzeszków cedrowych tłuszcz ma jasnożółty lub
złocistobursztynowy kolor i przyjemny, orzechowy aromat. W skład jego
frakcji kwasowej wchodzi ponad 50% kwasu linolowego. Zawiera ona także
około 15% kwasu pinolenowego. Cennym składnikiem nasion cedru są
fosfolipidy, których zawartość waha się w granicach 1,5% i jest wyższa
niż w innych układach roślinnych.

W kosmetyce wykorzystywane jest jego działanie wygładzające i
oczyszczające skórę. Stosowany jest jako składnik produktów zarówno do
skóry suchej, jak i tłustej. Masaż z użyciem oleju cedrowego poprawia
krążenie krwi, ujędrnia ją. Można go także spotkać pośród składników
preparatów przeciwłupieżowych, ograniczających łojotok.

W kosmetyce znajdują także zastosowanie wyciągi z orzeszków cedrowych,
które przydatne są, podobnie jak w przypadku oleju, zarówno do skóry
suchej jak i tłustej. Zmniejszają one stany zapalne, wygładzają i
oczyszczają cerę. Wykorzystywane są także w preparatach do pielęgnacji
włosów, ponieważ ograniczają łupież, stymulują krążenie podskórne i
przeciwdziałają wypadaniu włosów.

--
animka

› Pokaż wiadomość z nagłówkami

Do góry

Zobacz także

2. Data: 2010-01-17 22:31:29

Temat: Re: Orzechy
Od: "yapann" <y...@o...pl> szukaj wiadomości tego autora

"Animka" <a...@t...nieja.wp.pl> wrote in message
news:hir63g$50a$1@news.interia.pl...
> Dlaczego? Ponieważ jest dobrze wchłaniany przez skórę, działa

'tajne' publiakcje mówią, że żadne składniki nie przenikają do skróy
właściwiej
wszystko kończy się na naskórku
wyniki powierzchowne -> krótkotrwałe

Ja tam wolę jeść orzechy. A oleje się utleniają i ulegają innym jełczeniom.

› Pokaż wiadomość z nagłówkami

Do góry

3. Data: 2010-01-17 22:58:26

Temat: Re: Orzechy
Od: Animka <a...@t...nieja.wp.pl> szukaj wiadomości tego autora

yapann pisze:

> 'tajne' publiakcje mówią, że żadne składniki nie przenikają do skróy
> właściwiej
> wszystko kończy się na naskórku
> wyniki powierzchowne -> krótkotrwałe
>
> Ja tam wolę jeść orzechy. A oleje się utleniają i ulegają innym jełczeniom.

Ja też wolę jeść. Lubię orzechy.

--
animka

› Pokaż wiadomość z nagłówkami

Do góry