Oświeceniowy millenaryzm a liberalny postęp

Liczba wypowiedzi w tym wątku: 1

1. Data: 2016-08-18 15:24:13

Temat: Oświeceniowy millenaryzm a liberalny postęp
Od: pinokio <p...@n...adres.pl> szukaj wiadomości tego autora

https://depot.ceon.pl/bitstream/handle/123456789/850
4/%D0%AF%D0%BD%20%D0%A7%D0%B0%D0%B9%D0%BA%D0%BE%D0%B
2%D1%81%D1%8C%D0%BA%D0%B8%D0%B9,%20%20O%C5%9Bwieceni
owy%20millenaryzm%20a%20liberalny%20post%C4%99p.%20Z
%20koncepcji%20politycznej%20Johna%20Graya.pdf?seque
nce=1&isAllowed=y

Millenaryzm jest przekonaniem, że po drugim przyjściu Chrystusa na Ziemi
nastąpi powszechny pokój i sprawiedliwość. Wszyscy, którzy zasłużyli
na zmartwychwstanie, żyjąc zgodnie z zasadami Chrystusa, powrócą na
Ziemię, inni zostaną potępieni. Źródła tych przekonań pochodzą ze
Starego Testamentu i mesjanistycznej koncepcji judaizmu. Wyrażane są
zwłaszcza w księgach Izajasza i Daniela. Są między nimi jednak
zasadnicze różnice. Izajasz twierdził, że osiągnięcie stanu
sprawiedliwości i pokoju jest możliwe dzięki dobrym rządom Dawida i jego
potomków. Prorok nie widział potrzeby ingerowania Boga
w dzieje w celu spowodowania tego stanu. Daniel ze swojej strony uważał,
że zbawienie jest możliwe wyłącznie w królestwie ustanowionym przez Boga.
Władza ludzka nie może doprowadzić do pojawienia się idealnego stanu bez
ingerencji Boga.
W zależności od rozumienia przyszłości i przeszłości, od interpretacji
,,drugiego przyjścia" Chrystusa, wyodrębniane są dwa typy millenaryzmu:
premillenaryzm i postmillenaryzm.
Postmillenaryści i premillenaryści mają dużo wspólnych cech. Jednakowo
postrzegają pozycję transcendentnej etyki zbawienia. Jest ona rozumiana
jako spis moralnego minimum norm, których dotrzymanie i przestrzeganie
jest potrzebne do zbawienia. Ta idea została odziedziczona po
chrześcijaństwie przez Oświecenie i była intensywnie wykorzystywana w
różnych swych wariacjach.
Stała się też podstawą liberalnej koncepcji praw człowieka. Jest to
przykład próby racjonalnego uzasadnienia moralności.
Inną cechą, która łączy postmillenarystów i premillenarystów, jest
nieomylność
w kwestii celów. Wykorzystanie tej zasady przez ideologów Oświecenia
oraz we współczesnej praktyce politycznej jest ostro krytykowane przez
Graya.
Premillenaryści są przekonani, że fizyczne ,,drugie przyjście" Chrystusa
odbędzie
się przed przyjściem w Millennium. Koniec dzisiejszej epoki (jako epoki
wielkiego ucisku) będzie znaczony wojnami i zbrodniami, upadkiem moralności,
katastrofami ekologicznymi i technologicznymi, rozpowszechnieniem
fałszywych religii i obrazoburczych interpretacji chrześcijaństwa.
Głównym źródłem premillenaryzmu jest koncepcja Daniela rozwinięta w
księdze Apokalipsy,
czyli Księdze Objawienia św. Jana. Według opinii premillenarystów,
egzystencję
współczesnego człowieka cechuje ignorancja i upadek moralności.
Ludzkość utraciła wiarę w Boga i jej zbawienie jest możliwe wyłącznie za
sprawą ingerencji Bożej woli. Po przyjściu Chrystusa powstanie
tysiącletnie Królestwo Boże, zaś po Millenium nastąpi Sąd Ostateczny.
Postmillenarystyczna koncepcja sięga korzeniami do Izajasza.
Postmillenaryści stwierdzają, że ludzkość - za sprawą długiego,
stopniowego i wszechstronnego rozwoju i ewangelizacji, która obejmie
zdecydowaną większość ludzi
- ulegnie radykalnemu zreformowaniu. W okresie Millenium większość osób
przyjmie Boże słowo i zapanuje porządek społeczny. Niemniej pozostanie
niewielka
grupa osób, które odrzucą Chrystusa. Zostaną oni przez Niego pokonani
i osądzeni na Sądzie Ostatecznym.
Premillenarystyczna koncepcja jest ukierunkowana na maksymalne
zindywidualizowanie
i zamknięcie człowieka w samym sobie, skupienie na własnym
zbawieniu. Jego odpowiedzialność dotyczy odpowiedzialności tylko (i
wyłącznie)
za własny los. Człowiek nie ponosi żadnej odpowiedzialności za sytuację
w świecie - może być wyłącznie świadkiem jego degradowania się. Jego punktem
odniesienia jest transcendentna koncepcja etyczna. Ludzkość jest tylko
zbiorem jednostek, których nic nie jednoczy oprócz wiary i oczekiwania
przyj-
ścia Chrystusa. Jednostki zajmują więc pasywno-neutralną postawę wobec
świata
zewnętrznego również dlatego, że jego zmiana jest możliwa wyłącznie za
sprawą
Bożej woli i Chrystusa. Osiągnięcie Millenium, ,,Bożego Królestwa", Prawdy
i Sprawiedliwości staje się możliwe po drugim przyjściu Chrystusa - moż-
liwe tylko dzięki samodoskonaleniu i wierze we własne zbawienie. Nikt, kto
nie zadośćuczynia etyce Królestwa Bożego, nie może przeżyć epoki ucisku
i doczekać
Millenium. Zatem zbawienie to kwestia indywidualnej odpowiedzialności
przed Bogiem.
Z kolei postmillenaryści postrzegają człowieka jako istotę, która winna
przyjąć aktywną postawę wobec świata, ponoszącą odpowiedzialność nie tylko
za własny los (zwłaszcza zbawienie), ale też za moralny kształt życia
społecznego.
Człowiek znajduje się tu bowiem w sytuacji podwójnego podporządkowania.
Powinien pracować nad rozwojem własnej kondycji moralnej, ale ów samorozwój
nie jest racją dostateczną zbawienia. Osiągnięcie Królestwa Bożego jest
warunkowane także odpowiednim rozwojem instytucji społecznych. Zatem
osiągnięcie Millenium, drugie przyjście Chrystusa i Sąd Ostateczny to
oczywiście
kwestia działania Ducha Bożego, ale też i ludzkiej aktywności - społecznego
rozwoju polegającego na kształtowaniu ,,etycznego" społeczeństwa