Witam,

Od tygodnia w nocy, ale również w innych porach dnia (co jest powodem
zmęczenia, niewyspania) nie umiem złapać oddechu, ani ziewnąć (jak juz mi
się uda, to jest trochę lepiej - mogę oddychnąć).
Męczę się przy każdym wdechu, powietrze jakby nie dochodzi do płuc.
Nie umiem przez to zasnąć, bo się duszę. Jak wezmę Validol (2tab) oraz
wypiję dużo wody niegaz, to w końcu uda mi się zasnąć ok 4 nad ranem (po
wilkich męczarniach), po czym i tak się budzę ok 7 :(

To mi się już zdarzało.
W zeszłym roku jak taki stan trwał ponad dwa tygodnie, ale do tego miałam
straszne wahania ciśnienia (moja norma 110/70), a miałam na zmianę 140/110
lub 110/90. Rozpoznano "chorobę" J0, (po osłuchaniu - szmery na płucach).

Teraz też mam wysokie ciśnienie 130/100.
Na zmianę jest mi ciepło i zimno. Ale nie czuję się w jakikolwiek sposób
chora czy przeziębiona.

Kiedyś również przy jakiejś sesji miałam podobne objawy, ale tłumaczyłam
sobie to lekkim zdenerwowaniem (może to nie było wcale to).

Mam 23 lata, kobieta, w szczęśliwym związku :)
Stresu stosunkowo niewiele, jak u "przeciętniaka".

Może takie objawy są spowodowane stresem przeżywanym jako dziecko?
Jeśli tak jest (a nie musi, bo może ta jakaś choroba układu oddechowego) to
jak się tego pozbyć, czy da się to leczyć? Jak to w ogóle zdiagnozować?

Czy jest ktoś w stanie coś mi na to poradzić,
co robić aby to się nie powtarzało?
Czy czytają te grupy jacyś fachowcy?

Z góry dziękuję.

p.s.
Nie odpowiadajcie np.
- miej stresu
- wyluzuj, wyjedź gdzieś, odpocznij
(to nie ma sensu)
--
pozdrawiam,
Kimy