glob napisał(a):
> Lubicie Adlera, bo ja bardzo. On to bardzo fanie wyjaśnia dlaczego
> kobiety są agresywne. Napewno wiecie że rośnie w Polsce agresja
> dziewcząt, a jakiś rok temu czytałem dane i chyba nawet tu zamieściłem
> na temat tego, że Polki są najbardziej agresywne w Europie.
> Jaka może być tego przyczyna, wiecie?
> Stanowisko konserwatystów jest takie, że całe to wyzwolenie kobiet
> zaowocowało upodabnianiem i wzorowaniem się na chłopcach, kulturze
> mężczyz( o naiwności) i stąd ta agresja dziewcząt. Tradycyjna
> dziewczyna była miła, grzeczna, pobożna i uczynna.
>
> Wiadomo katolicyzm jest apsychologiczny dąży do wypierania
> człowieczeństwa na rzecz ideałów, więc człowiekiem nie jest
> zainteresowany ( znamy to już ze średniowiecza jako teocentryzm). Tak
> więc gdyby jednak nie znaleźli się ludzie zainteresowani tym co na
> ziemi, wbrew katolicyzmi, nie wiele byśmy o sobie wiedzieli.
>
> I w tej to drastycznej sprzeczności staje psychologia i znowu ona
> wyjaśnia agresję kobiet tym, że jak chce się tę istotę umieścić w
> bardzo wąskiej strukturze słabości, macierzyństwa, ogniska domowego i
> pozbawić siły jej osobowości, rodzi się kobieca agresja, gdyż kobieta
> nie ma możliwości zrealizowania swojej osobowości w pełni. To tak jak
> kogoś zamknąć w klatce.
> Moja kuzynka znowu wtłukła jednemu koledze i jest zagrożona wywaleniem
> ze szkoły i jakby tu wytłumaczyć w szkole, że obecne zachowania
> religijne , które budują" klatkę" na jej kobiecości, wywołują w niej
> taką agresję, bo gdy się ją umniejsza to staje się agresywna i bardzo
> subtelnie i bezpośrednio. Jakbyście to w szkole wyjaśnili?
> A tu trochę Adlerka.......
> Podstawowe założenia teoretyczne
> "Nie można podzielić człowieka. Jest on całą istotą"
> Na pierwszy plan w koncepcjach Adlera wysuwa się pojmowania człowieka
> jako niepodzielnej, całościowej jednostki. Człowiek jest całością,
> której części uzupełniają się i współpracują w realizacji różnych
> funkcji. Postrzegał człowieka jako psychologiczno-społeczną i
> fizyczną całość.
> "Być człowiekiem znaczy mieć poczucie niższości, prące ustawicznie do
> przezwyciężenia go"
> Już w okresie współpracy z Freudem oraz innymi psychoanalitykami
> rysowały się między nimi i Adlerem rozbieżności w zakresie
> postrzegania natury ludzkiej i charakteru ludzkiej motywacji. Źródłem
> neurotyzmu był, zdaniem Adlera, nie tłumiony popęd seksualny a
> doświadczanie poczucia niższości i próby kompensowania go. Poczucie
> niższości jest jednym z centralnych pojęć w koncepcji Adlera. Zgodnie
> z jego założeniem dziecko dostrzega swoją słabość wobec otaczających
> je dorosłych - staje się to podstawą poczucia niższości, które,
> zarazem, staje się siłą napędową w dążeniu do
> osiągnięć. Dążenie do kompetencji, doskonałości , "dorośnięcia" jest
> sposobem na poradzenie sobie z tym poczuciem. . Jednak, jak podkreśla
> Adler, zdarza się, że to naturalne poczucie niższości przekształca się
> w hamujący rozwój kompleks niższości -niektórzy nie potrafią wyzwolić
> się z dziecięcego przekonania, że inni przewyższają ich, są od nich
> lepsi. Staje się to źródłem neuroz i innych zaburzeń psychicznych.
> Druga stroną tego samego medalu jest kompleks wyższości : sposób
> poradzenia sobie z poczuciem niższości poprzez umniejszanie innych.
> Dążenie do mocy , doskonałości wyznacza indywidualny styl życia
> naznaczający każdą praktycznie życiową aktywność jednostki.
> Życie każdego człowieka kształtowane jest również przez poczucie
> wspólnoty ,
> czyli dążenie do pozostawania w relacjach z innymi i kooperacji. Adler
> wielokrotnie podkreślał, że niemożliwe jest analizowanie jednostki bez
> uwzględnienia społecznego kontekstu jej funkcjonowania. Owo poczucie
> wspólnoty, choć wrodzone, wymaga rozbudzenia i rozwoju. Dążenie do
> przezwyciężenia może pojawiać się zarówno w ramach współpracy z innymi
> jak w rywalizacji z nimi.
> Podobnie jak Freud źródła psychopatologii widział Adler w okresie
> wczesnego dzieciństwa, jednak nie odnosił się do rozwoju
> psychoseksualnego. Był przekonany, że drogę do zdrowia psychicznego są
> demokratyczne stosunki w rodzinie oraz zaniechanie stosowania kar
> cielesnych. Edukując rodziców i nauczycieli zwracał uwagę na szkodliwy
> wpływ zarówno nadmiernego pobłażania dzieciom jak i lekceważenia ich.
> Jak pierwszy zwrócił uwagę na szerszy niż tylko relacje z matką i
> ojcem, kontekst wychowania dziecka w rodzinie. Do dziś często
> przywoływana jest jego teoria o kolejności urodzin, zgodnie z którą
> jedynacy i pierworodni predestynowani są do osiągania większych
> sukcesów.
> Na uwagę zasługuje też spojrzenie Adlera na kwestie postrzegania
> kobiet i kobiecości w kulturze. Zauważył, że chłopcom przyznaje się
> większe prawa do wyrażania protestu niż dziewczętom. Sprawia to, że w
> toku socjalizacji kobiety tracą często wrodzoną i wspólną wszystkim
> ludziom zdolność przeciwstawienia się. W kobiecej agresji Adler
> dostrzegał zatem nie freudowska zazdrość o członeka odrzucenie
> stereotypowej roli kobiety z przypisaną jej słabością.
> Myśl i prace Adlera są ciągle obecne we współczesnych teoriach
> psychologicznych. Adlerowskie inspiracje można znaleźć w koncepcjach
> neopsychoanalitycznych. W Stanach Zjednoczonych nadal aktywne są
> towarzystwa psychologii indywidualnej. Działa również
> Północnoamerykańskie Towarzystwo Psychologii Adleriańskiej.

http://www.psychologia.edu.pl/portrety-mistrzow/54-b
iogramy/107-portrety-mistrzow.html