Ambiwalencja

Liczba wypowiedzi w tym wątku: 22

1. Data: 2011-03-08 22:18:12

Temat: Ambiwalencja
Od: Nemezis <s...@g...com> szukaj wiadomości tego autora

Tak, towarzyszy mi rozdwojenie uczuć, z jednej strony szlak mnie
trafia na religiantów, z drugiej szkoda mi tej religii. Lub można tą
religię podzielić na dojrzałość i niedojrzałość. Po stronie
dojrzałości są ludzie, jest sumienie, jest serce, jest myśl głęboka ,
jest więź, jest wolność, miłość, decydowanie z wolnej woli. Po stronie
niedojrzałości jest zaślepienie, jest nienawiść, ograniczenie, zerwane
więzi, brak wolnej woli, pogarda, ksenofobia i inne fobie,
zacietrzewienie, brak sumienia, chłód emocjonalny, brak decydowania-
masochizm i projekcja braku niezdecydowania-sadyzm, projekcja
dziecinności.
Wrzucę parę cytatów i odsyłam do lektury, do dziejów Jezusa i jak je
rozumieć. Sami zobaczycie że to nie ma nic wspólnego z obecnymi
katolikami, jest odwrotnością......

To właśnie doświadczenie dobra pozwala nam na czynienie dobra wobec
innych. Dobro zaznane może być odwzajemnione. Dopiero, gdy nauczymy
się przyjaźni, możemy przyjaźnie odnosić się do ludzi, którzy naszymi
przyjaciółmi nie są.
Ta szczególna więź Jezusa z każdym człowiekiem wymaga refleksji, jako
że jest wzorem przyjaźni człowieka z Bogiem.
Zobaczmy więc, że jest ona ludzka, stworzona na ludzki sposób. Jezus
najwyraźniej nie domaga się porzucenia człowieczeństwa, przeciwnie im
bardziej ludzcy jesteśmy, tym, wydaje się, bliżej Boga stajemy.
Jeśli pokutuje gdzieś jeszcze fałszywa ascetyczna duchowość, że trzeba
wyprzeć się wszystkiego, co ludzkie, by
zbliżyć się do tego, co boskie, nauka Jezusa i Jego postawa powinna
być swoistym memento. Bóg stał się człowiekiem, aby ukazać nam, co
znaczy być naprawdę ludzkim w codziennym życiu. Wolnym od ideologii,
wolnym od uprzedzeń,co znaczy być człowiekiem dla bliźniego.
To właśnie jest owo Królestwo, Królestwo Jezusa. Jezus jest innym
Królem, aniżeli władcy tego świata, którzy o władzy tylko myślą i o
władzę swoją walczą, pełni niepokoju jak długo ją jeszcze zdołają
utrzymać.
Królestwo Jezusa jest - można by powiedzieć - królestwem rodzinnym.
Wszyscy należą do rodziny. Wszyscy są rodziną. Każdemu pomóc trzeba,
jak rodzinie.
Czy nie jest to piękne nauczanie?
Czy nie stanowi ono dla nas w
dalszym ciągu wezwania? Czy jego sens nie może być dla nas źródłem
mobilizacji? Być może także wezwaniem do refleksji nad tym, czy obcość
wobec "nie-swoich" nie zagościła już w naszych sercach. Czy nie
dzielimy zbytnio ludzi na swoich i tych innych, obcych zapominając o
słowach Jezusa:"Wszystko, co uczyniliście jednemu z tych braci moich
najmniejszych, Mnieście uczynili".

Jezus mówił: "Poznajcie prawdę,a prawda was wyzwoli". Ujawnienie się
prawdy w szczególny sposób wyzwala człowieka. Poznanie prawdy sprawia,
iż człowiek staje się zależny od prawdy, wchodząc na drogę wyzwolenia
od innych zależności i zniewoleń. Dlatego właśnie Jezus wszedł w
konflikt -powiedzielibyśmy dziś - z"urzędem nauczycielskim" ówczesnego
judaizmu: faryzeuszami i kapłanami świątynnymi. W imię prawdy. Nigdy
też nie stosował chwytów dyplomatycznych czy uników, by konflikt
załagodzić. Nie bronił się, gdy stanął przed Piłatem! Pytamy dlaczego?
Albowiem unikał On wszelkiej gry o władzę, o wpływy czy siłę własnego
oddziaływania. Był nastawiony na świadectwo. I w tym pozostawał
wewnętrznie wolny.

Tchórzostwu i konformizmowi Jezus przeciwstawiał osobistą odwagę;
bezczelności i agresji przeciwników - cichość i pokorę;postawie
ucieczki od świata i ludzi - życie w otoczeniu przyjaciół; systemowi
patriarchalnemu przeciwstawiał własny styl życia, w którym traktował
kobiety jako równych partnerów rozmowy, a nie jako własność mężczyzny.
Jezus był przykładem dojrzałego człowieka, który pozostał wierny swoim
przekonaniom i potrafił o nich mówić, równocześnie zachowując postawę
dialogu i wymiany myśli ze swoimi oponentami. Przyświecała mu chęć
odkrywania prawdy, a nie pokonania przeciwnika i zniszczenia go w
sporze. Lektura Ewangelii pozwala nam dostrzec,że bynajmniej Jezus nie
był kimś zacietrzewionym, który musi zawsze postawić na swoim, by jego
racja była na wierzchu. Nie był szaleńcem kuszącym i prowokującym
władze. Nie szukał śmierci, to ona przyszła po Niego. Chciał tylko
pozostać wierny sobie, prawdzie swojego życia. I to wzbudziło lęk,
niepokój, a później także irytację, wściekłość i morderczą nienawiść.
Postanowiono rozwiązać ? problem Jezusa,? ostatecznie rozwiązać
kwestię? proroka z Nazaretu.
Ludzkie życie pozostaje dramatem. Los Jezusa wpisuje się w ów dramat.
Jego nauczanie i postawa bynajmniej nie usuwają tragicznego wymiaru
życia. Jeśli istnieje przypadek, to właśnie On dotknął Jezusa.
Wydarzenia mogły potoczyć się inaczej, ale się nie potoczyły; jeśli
istnieje irracjonalna złość ludzka, to ona dotknęła Jezusa; jeśli
istnieje śmierć i nieszczęście, niesprawiedliwość i okrucieństwo
ludzi, Jezus ich doświadczył; w całym chaosie i bezsensie ludzkiej
złości.

http://tadeuszbartos.pl/02/etc.html

› Pokaż wiadomość z nagłówkami

Do góry

Zobacz także

2. Data: 2011-03-08 23:25:54

Temat: Re: Ambiwalencja
Od: "cbnet" <c...@n...pl> szukaj wiadomości tego autora

Skąd się bierze to rozdwojenie?
Co musiałoby się stać, aby przestało działać?

Potrafisz określić w przybliżeniu?

--
CB

Użytkownik "Nemezis" <s...@g...com> napisał w wiadomości
news:2eee004f-cfc5-405c-978c-99835722c621@w9g2000prg
.googlegroups.com...

Tak, towarzyszy mi rozdwojenie uczuć, z jednej strony szlak mnie
trafia na religiantów, z drugiej szkoda mi tej religii. Lub można tą
religię podzielić na dojrzałość i niedojrzałość. Po stronie
dojrzałości są ludzie, jest sumienie, jest serce, jest myśl głęboka ,
jest więź, jest wolność, miłość, decydowanie z wolnej woli. Po stronie
niedojrzałości jest zaślepienie, jest nienawiść, ograniczenie, zerwane
więzi, brak wolnej woli, pogarda, ksenofobia i inne fobie,
zacietrzewienie, brak sumienia, chłód emocjonalny, brak decydowania-
masochizm i projekcja braku niezdecydowania-sadyzm, projekcja
dziecinności.
[...]

› Pokaż wiadomość z nagłówkami

Do góry

3. Data: 2011-03-08 23:46:37

Temat: Re: Ambiwalencja
Od: Nemezis <s...@g...com> szukaj wiadomości tego autora

cbnet napisał(a):
> Skďż˝d siďż˝ bierze to rozdwojenie?
> Co musiaďż˝oby siďż˝ staďż˝, aby przestaďż˝o dziaďż˝aďż˝?
>
> Potrafisz okreďż˝liďż˝ w przybliďż˝eniu?
>
> --
> CB
>
>
> Uďż˝ytkownik "Nemezis" <s...@g...com> napisaďż˝ w wiadomoďż˝ci
> news:2eee004f-cfc5-405c-978c-99835722c621@w9g2000prg
.googlegroups.com...
>
> Tak, towarzyszy mi rozdwojenie uczuďż˝, z jednej strony szlak mnie
> trafia na religiantďż˝w, z drugiej szkoda mi tej religii. Lub moďż˝na tďż˝
> religiďż˝ podzieliďż˝ na dojrzaďż˝oďż˝ďż˝ i niedojrzaďż˝oďż˝ďż˝. Po stronie
> dojrzaďż˝oďż˝ci sďż˝ ludzie, jest sumienie, jest serce, jest myďż˝l gďż˝ďż˝boka ,
> jest wiďż˝, jest wolnoďż˝ďż˝, miďż˝oďż˝ďż˝, decydowanie z wolnej woli. Po stronie
> niedojrzaďż˝oďż˝ci jest zaďż˝lepienie, jest nienawiďż˝ďż˝, ograniczenie, zerwane
> wiďż˝zi, brak wolnej woli, pogarda, ksenofobia i inne fobie,
> zacietrzewienie, brak sumienia, chďż˝ďż˝d emocjonalny, brak decydowania-
> masochizm i projekcja braku niezdecydowania-sadyzm, projekcja
> dziecinnoďż˝ci.
> [...]

Ja znam katolicyzm dojrzały, podobnie masz w tych kazaniach jak ja się
uczyłem. Postać Jezusa bardzo mi się podoba i dlatego lubię tą
religię. Za to nie lubie kościoła, który wyciera sobie gębe tą
religią prezentując niedojrzałość, obłudę, nienawiść, fanatyzm. Są
faryzeuszami, takimi z którymi Jezus wszedł w spór. Tak więc dziele to
na dojrzałość i niedojrzałość. Wiem też że ta elita, którą lubie, jest
również w kościele, nie wszyscy tam są kretynami i stąd ten
ambiwalentny stosunek.

› Pokaż wiadomość z nagłówkami

Do góry

4. Data: 2011-03-09 00:11:37

Temat: Re: Ambiwalencja
Od: "cbnet" <c...@n...pl> szukaj wiadomości tego autora

Każdy człowiek ma własną wolną wolę, oraz prawo do wolności
wyboru.

Jeśli ktoś chce być katolikiem i mu to odpowiada, to powinien mieć
taką możliwość.

Jeśli nie chce być katolikiem, bo mu to nie odpowiada, to tak samo,
powinien mieć taką możliwość.

Wolna wola człowieka to rzecz święta nawet dla Boga, a zatem
dla człowieka tym bardziej powinna być również święta.

--
CB

Użytkownik "Nemezis" <s...@g...com> napisał w wiadomości
news:2c952036-144a-4f7c-b885-bc1659b7660e@k10g2000pr
h.googlegroups.com...

Ja znam katolicyzm dojrzały, podobnie masz w tych kazaniach jak ja się
uczyłem. Postać Jezusa bardzo mi się podoba i dlatego lubię tą
religię. Za to nie lubie kościoła, który wyciera sobie gębe tą
religią prezentując niedojrzałość, obłudę, nienawiść, fanatyzm. Są
faryzeuszami, takimi z którymi Jezus wszedł w spór. Tak więc dziele to
na dojrzałość i niedojrzałość. Wiem też że ta elita, którą lubie, jest
również w kościele, nie wszyscy tam są kretynami i stąd ten
ambiwalentny stosunek.

› Pokaż wiadomość z nagłówkami

Do góry

5. Data: 2011-03-09 10:06:48

Temat: Re: Ambiwalencja
Od: "Vilar" <v...@U...TO.op.pl> szukaj wiadomości tego autora

Użytkownik "Nemezis" <s...@g...com> napisał w wiadomości
news:2eee004f-cfc5-405c-978c-99835722c621@w9g2000prg
.googlegroups.com...
Tak, towarzyszy mi rozdwojenie uczuć, z jednej strony szlak mnie
trafia na religiantów, z drugiej szkoda mi tej religii. Lub można tą
religię podzielić na dojrzałość i niedojrzałość. Po stronie
dojrzałości są ludzie, jest sumienie, jest serce, jest myśl głęboka ,
jest więź, jest wolność, miłość, decydowanie z wolnej woli. Po stronie
niedojrzałości jest zaślepienie, jest nienawiść, ograniczenie, zerwane
więzi, brak wolnej woli, pogarda, ksenofobia i inne fobie,
zacietrzewienie, brak sumienia, chłód emocjonalny, brak decydowania-
masochizm i projekcja braku niezdecydowania-sadyzm, projekcja
dziecinności.
Wrzucę parę cytatów i odsyłam do lektury, do dziejów Jezusa i jak je
rozumieć. Sami zobaczycie że to nie ma nic wspólnego z obecnymi
katolikami, jest odwrotnością......

To właśnie doświadczenie dobra pozwala nam na czynienie dobra wobec
innych. Dobro zaznane może być odwzajemnione. Dopiero, gdy nauczymy
się przyjaźni, możemy przyjaźnie odnosić się do ludzi, którzy naszymi
przyjaciółmi nie są.
Ta szczególna więź Jezusa z każdym człowiekiem wymaga refleksji, jako
że jest wzorem przyjaźni człowieka z Bogiem.
Zobaczmy więc, że jest ona ludzka, stworzona na ludzki sposób. Jezus
najwyraźniej nie domaga się porzucenia człowieczeństwa, przeciwnie im
bardziej ludzcy jesteśmy, tym, wydaje się, bliżej Boga stajemy.
Jeśli pokutuje gdzieś jeszcze fałszywa ascetyczna duchowość, że trzeba
wyprzeć się wszystkiego, co ludzkie, by
zbliżyć się do tego, co boskie, nauka Jezusa i Jego postawa powinna
być swoistym memento. Bóg stał się człowiekiem, aby ukazać nam, co
znaczy być naprawdę ludzkim w codziennym życiu. Wolnym od ideologii,
wolnym od uprzedzeń,co znaczy być człowiekiem dla bliźniego.
To właśnie jest owo Królestwo, Królestwo Jezusa. Jezus jest innym
Królem, aniżeli władcy tego świata, którzy o władzy tylko myślą i o
władzę swoją walczą, pełni niepokoju jak długo ją jeszcze zdołają
utrzymać.
Królestwo Jezusa jest - można by powiedzieć - królestwem rodzinnym.
Wszyscy należą do rodziny. Wszyscy są rodziną. Każdemu pomóc trzeba,
jak rodzinie.
Czy nie jest to piękne nauczanie?
Czy nie stanowi ono dla nas w
dalszym ciągu wezwania? Czy jego sens nie może być dla nas źródłem
mobilizacji? Być może także wezwaniem do refleksji nad tym, czy obcość
wobec "nie-swoich" nie zagościła już w naszych sercach. Czy nie
dzielimy zbytnio ludzi na swoich i tych innych, obcych zapominając o
słowach Jezusa:"Wszystko, co uczyniliście jednemu z tych braci moich
najmniejszych, Mnieście uczynili".

Jezus mówił: "Poznajcie prawdę,a prawda was wyzwoli". Ujawnienie się
prawdy w szczególny sposób wyzwala człowieka. Poznanie prawdy sprawia,
iż człowiek staje się zależny od prawdy, wchodząc na drogę wyzwolenia
od innych zależności i zniewoleń. Dlatego właśnie Jezus wszedł w
konflikt -powiedzielibyśmy dziś - z"urzędem nauczycielskim" ówczesnego
judaizmu: faryzeuszami i kapłanami świątynnymi. W imię prawdy. Nigdy
też nie stosował chwytów dyplomatycznych czy uników, by konflikt
załagodzić. Nie bronił się, gdy stanął przed Piłatem! Pytamy dlaczego?
Albowiem unikał On wszelkiej gry o władzę, o wpływy czy siłę własnego
oddziaływania. Był nastawiony na świadectwo. I w tym pozostawał
wewnętrznie wolny.

Tchórzostwu i konformizmowi Jezus przeciwstawiał osobistą odwagę;
bezczelności i agresji przeciwników - cichość i pokorę;postawie
ucieczki od świata i ludzi - życie w otoczeniu przyjaciół; systemowi
patriarchalnemu przeciwstawiał własny styl życia, w którym traktował
kobiety jako równych partnerów rozmowy, a nie jako własność mężczyzny.
Jezus był przykładem dojrzałego człowieka, który pozostał wierny swoim
przekonaniom i potrafił o nich mówić, równocześnie zachowując postawę
dialogu i wymiany myśli ze swoimi oponentami. Przyświecała mu chęć
odkrywania prawdy, a nie pokonania przeciwnika i zniszczenia go w
sporze. Lektura Ewangelii pozwala nam dostrzec,że bynajmniej Jezus nie
był kimś zacietrzewionym, który musi zawsze postawić na swoim, by jego
racja była na wierzchu. Nie był szaleńcem kuszącym i prowokującym
władze. Nie szukał śmierci, to ona przyszła po Niego. Chciał tylko
pozostać wierny sobie, prawdzie swojego życia. I to wzbudziło lęk,
niepokój, a później także irytację, wściekłość i morderczą nienawiść.
Postanowiono rozwiązać ? problem Jezusa,? ostatecznie rozwiązać
kwestię? proroka z Nazaretu.
Ludzkie życie pozostaje dramatem. Los Jezusa wpisuje się w ów dramat.
Jego nauczanie i postawa bynajmniej nie usuwają tragicznego wymiaru
życia. Jeśli istnieje przypadek, to właśnie On dotknął Jezusa.
Wydarzenia mogły potoczyć się inaczej, ale się nie potoczyły; jeśli
istnieje irracjonalna złość ludzka, to ona dotknęła Jezusa; jeśli
istnieje śmierć i nieszczęście, niesprawiedliwość i okrucieństwo
ludzi, Jezus ich doświadczył; w całym chaosie i bezsensie ludzkiej
złości.

http://tadeuszbartos.pl/02/etc.html

____

Wow Globiś, super tekst. Dzięki wielkie.

Z mojego punktu widzenia znajduje się w nim odpowiedź (albo kilka
odpowiedzi) na stawiane przez Ciebie pytania.

Bo odpowiedzią na brak niedojrzałości, który tak Cię wpienia, jest własnie
dojrzałość - a przecież dojrzewanie jest procesem, któremu podlega każdy z
nas.

Druga sprawa: "To właśnie doświadczenie dobra pozwala nam na czynienie dobra
wobec innych." To bardzo ważne (dla mnie). Ciężko mi jakoś wymagać
dojrzałości od osób, które nie miały żadnych wzorców. Skąd mają wiedzieć jak
wygląda "normalne" (tu w rozumieniu tej normalności, o której traktuje
tekst) życie? No skąd?
I chwilowo nie bardzo wiem co z tym zrobić.
Bo trywialnie za cienka jestem, żeby naprawiac innym dusze......
Ale mogę poczestować herbatą i ciachem, c' nie? I spróbować ... czegoś się
od nich nauczyć.

MK

› Pokaż wiadomość z nagłówkami

Do góry

6. Data: 2011-03-09 10:08:47

Temat: Re: Ambiwalencja
Od: "Vilar" <v...@U...TO.op.pl> szukaj wiadomości tego autora

Użytkownik "cbnet" <c...@n...pl> napisał w wiadomości
news:il6e21$2qva$1@news.mm.pl...
> Skąd się bierze to rozdwojenie?
> Co musiałoby się stać, aby przestało działać?
>
> Potrafisz określić w przybliżeniu?
>
> --
> CB
>
>
A nie myślisz, że to nie jest rozdwojenie, tylko etapy: niedojrzałość -
dojrzałość (ze wszystkim po drodze)?

I nie wnikam tu co jest do osiągnięcia tej dojrzałości potrzebne, tak? (bo
moim zdaniem bez "palca bożego" ani rusz. Ale zakładam nieustająco dobre
nastawienie Pana B. ).

MK

› Pokaż wiadomość z nagłówkami

Do góry

7. Data: 2011-03-09 10:10:50

Temat: Re: Ambiwalencja
Od: "Vilar" <v...@U...TO.op.pl> szukaj wiadomości tego autora

Użytkownik "cbnet" <c...@n...pl> napisał w wiadomości
news:il6gno$2cvt$1@news.mm.pl...
> Każdy człowiek ma własną wolną wolę, oraz prawo do wolności
> wyboru.
>
> Jeśli ktoś chce być katolikiem i mu to odpowiada, to powinien mieć
> taką możliwość.
>
> Jeśli nie chce być katolikiem, bo mu to nie odpowiada, to tak samo,
> powinien mieć taką możliwość.
>
> Wolna wola człowieka to rzecz święta nawet dla Boga, a zatem
> dla człowieka tym bardziej powinna być również święta.
>
> --
> CB
>

Moment, ale przecież nie ma nakazu należenia do kk. Nie ma nawet nakazu
należenia do żadnej innej organizacji kościelnej.
Przecież "kościołem" są ludzie, a nie organizacje. I to jest podstawowa (i
bardzo niewygodna z punktu widzenia "pracowników organizacji" prawda).

MK

› Pokaż wiadomość z nagłówkami

Do góry

8. Data: 2011-03-09 14:46:33

Temat: Re: Ambiwalencja
Od: "cbnet" <c...@n...pl> szukaj wiadomości tego autora

Tak.
Ale to jest rozdwojenie.
Nowe wciąga, a stare jeszcze trzyma i nie odpuszcza.

--
CB

Użytkownik "Vilar" <v...@U...TO.op.pl> napisał w wiadomości
news:il7jil$5m9$1@news.onet.pl...

> A nie myślisz, że to nie jest rozdwojenie, tylko etapy: niedojrzałość -
> dojrzałość (ze wszystkim po drodze)?
>
> I nie wnikam tu co jest do osiągnięcia tej dojrzałości potrzebne, tak? (bo moim
> zdaniem bez "palca bożego" ani rusz. Ale zakładam nieustająco dobre nastawienie
> Pana B. ).

› Pokaż wiadomość z nagłówkami

Do góry

9. Data: 2011-03-09 15:47:45

Temat: Re: Ambiwalencja
Od: Nemezis <s...@g...com> szukaj wiadomości tego autora

Vilar napisał(a):
> Uďż˝ytkownik "Nemezis" <s...@g...com> napisaďż˝ w wiadomoďż˝ci
> news:2eee004f-cfc5-405c-978c-99835722c621@w9g2000prg
.googlegroups.com...
> Tak, towarzyszy mi rozdwojenie uczuďż˝, z jednej strony szlak mnie
> trafia na religiantďż˝w, z drugiej szkoda mi tej religii. Lub moďż˝na tďż˝
> religiďż˝ podzieliďż˝ na dojrzaďż˝oďż˝ďż˝ i niedojrzaďż˝oďż˝ďż˝. Po stronie
> dojrzaďż˝oďż˝ci sďż˝ ludzie, jest sumienie, jest serce, jest myďż˝l gďż˝ďż˝boka ,
> jest wiďż˝, jest wolnoďż˝ďż˝, miďż˝oďż˝ďż˝, decydowanie z wolnej woli. Po stronie
> niedojrzaďż˝oďż˝ci jest zaďż˝lepienie, jest nienawiďż˝ďż˝, ograniczenie, zerwane
> wiďż˝zi, brak wolnej woli, pogarda, ksenofobia i inne fobie,
> zacietrzewienie, brak sumienia, chďż˝ďż˝d emocjonalny, brak decydowania-
> masochizm i projekcja braku niezdecydowania-sadyzm, projekcja
> dziecinnoďż˝ci.
> Wrzucďż˝ parďż˝ cytatďż˝w i odsyďż˝am do lektury, do dziejďż˝w Jezusa i jak je
> rozumieďż˝. Sami zobaczycie ďż˝e to nie ma nic wspďż˝lnego z obecnymi
> katolikami, jest odwrotnoďż˝ciďż˝......
>
> To wďż˝aďż˝nie doďż˝wiadczenie dobra pozwala nam na czynienie dobra wobec
> innych. Dobro zaznane moďż˝e byďż˝ odwzajemnione. Dopiero, gdy nauczymy
> siďż˝ przyjaďż˝ni, moďż˝emy przyjaďż˝nie odnosiďż˝ siďż˝ do ludzi, ktďż˝rzy naszymi
> przyjaciďż˝mi nie sďż˝.
> Ta szczegďż˝lna wiďż˝ Jezusa z kaďż˝dym czďż˝owiekiem wymaga refleksji, jako
> ďż˝e jest wzorem przyjaďż˝ni czďż˝owieka z Bogiem.
> Zobaczmy wiďż˝c, ďż˝e jest ona ludzka, stworzona na ludzki sposďż˝b. Jezus
> najwyraďż˝niej nie domaga siďż˝ porzucenia czďż˝owieczeďż˝stwa, przeciwnie im
> bardziej ludzcy jesteďż˝my, tym, wydaje siďż˝, bliďż˝ej Boga stajemy.
> Jeďż˝li pokutuje gdzieďż˝ jeszcze faďż˝szywa ascetyczna duchowoďż˝ďż˝, ďż˝e trzeba
> wyprzeďż˝ siďż˝ wszystkiego, co ludzkie, by
> zbliďż˝yďż˝ siďż˝ do tego, co boskie, nauka Jezusa i Jego postawa powinna
> byďż˝ swoistym memento. Bďż˝g staďż˝ siďż˝ czďż˝owiekiem, aby ukazaďż˝ nam, co
> znaczy byďż˝ naprawdďż˝ ludzkim w codziennym ďż˝yciu. Wolnym od ideologii,
> wolnym od uprzedzeďż˝,co znaczy byďż˝ czďż˝owiekiem dla bliďż˝niego.
> To wďż˝aďż˝nie jest owo Krďż˝lestwo, Krďż˝lestwo Jezusa. Jezus jest innym
> Krďż˝lem, aniďż˝eli wďż˝adcy tego ďż˝wiata, ktďż˝rzy o wďż˝adzy tylko myďż˝lďż˝ i o
> wďż˝adzďż˝ swojďż˝ walczďż˝, peďż˝ni niepokoju jak dďż˝ugo jďż˝ jeszcze zdoďż˝ajďż˝
> utrzymaďż˝.
> Krďż˝lestwo Jezusa jest - moďż˝na by powiedzieďż˝ - krďż˝lestwem rodzinnym.
> Wszyscy naleďż˝ďż˝ do rodziny. Wszyscy sďż˝ rodzinďż˝. Kaďż˝demu pomďż˝c trzeba,
> jak rodzinie.
> Czy nie jest to piďż˝kne nauczanie?
> Czy nie stanowi ono dla nas w
> dalszym ciďż˝gu wezwania? Czy jego sens nie moďż˝e byďż˝ dla nas ďż˝rďż˝dďż˝em
> mobilizacji? Byďż˝ moďż˝e takďż˝e wezwaniem do refleksji nad tym, czy obcoďż˝ďż˝
> wobec "nie-swoich" nie zagoďż˝ciďż˝a juďż˝ w naszych sercach. Czy nie
> dzielimy zbytnio ludzi na swoich i tych innych, obcych zapominajďż˝c o
> sďż˝owach Jezusa:"Wszystko, co uczyniliďż˝cie jednemu z tych braci moich
> najmniejszych, Mnieďż˝cie uczynili".
>
> Jezus mďż˝wiďż˝: "Poznajcie prawdďż˝,a prawda was wyzwoli". Ujawnienie siďż˝
> prawdy w szczegďż˝lny sposďż˝b wyzwala czďż˝owieka. Poznanie prawdy sprawia,
> iďż˝ czďż˝owiek staje siďż˝ zaleďż˝ny od prawdy, wchodzďż˝c na drogďż˝ wyzwolenia
> od innych zaleďż˝noďż˝ci i zniewoleďż˝. Dlatego wďż˝aďż˝nie Jezus wszedďż˝ w
> konflikt -powiedzielibyďż˝my dziďż˝ - z"urzďż˝dem nauczycielskim" ďż˝wczesnego
> judaizmu: faryzeuszami i kapďż˝anami ďż˝wiďż˝tynnymi. W imiďż˝ prawdy. Nigdy
> teďż˝ nie stosowaďż˝ chwytďż˝w dyplomatycznych czy unikďż˝w, by konflikt
> zaďż˝agodziďż˝. Nie broniďż˝ siďż˝, gdy stanďż˝ďż˝ przed Piďż˝atem! Pytamy
dlaczego?
> Albowiem unikaďż˝ On wszelkiej gry o wďż˝adzďż˝, o wpďż˝ywy czy siďż˝ďż˝ wďż˝asnego
> oddziaďż˝ywania. Byďż˝ nastawiony na ďż˝wiadectwo. I w tym pozostawaďż˝
> wewnďż˝trznie wolny.
>
>
> Tchďż˝rzostwu i konformizmowi Jezus przeciwstawiaďż˝ osobistďż˝ odwagďż˝;
> bezczelnoďż˝ci i agresji przeciwnikďż˝w - cichoďż˝ďż˝ i pokorďż˝;postawie
> ucieczki od ďż˝wiata i ludzi - ďż˝ycie w otoczeniu przyjaciďż˝; systemowi
> patriarchalnemu przeciwstawiaďż˝ wďż˝asny styl ďż˝ycia, w ktďż˝rym traktowaďż˝
> kobiety jako rďż˝wnych partnerďż˝w rozmowy, a nie jako wďż˝asnoďż˝ďż˝ mďż˝czyzny.
> Jezus byďż˝ przykďż˝adem dojrzaďż˝ego czďż˝owieka, ktďż˝ry pozostaďż˝ wierny swoim
> przekonaniom i potrafiďż˝ o nich mďż˝wiďż˝, rďż˝wnoczeďż˝nie zachowujďż˝c postawďż˝
> dialogu i wymiany myďż˝li ze swoimi oponentami. Przyďż˝wiecaďż˝a mu chďż˝ďż˝
> odkrywania prawdy, a nie pokonania przeciwnika i zniszczenia go w
> sporze. Lektura Ewangelii pozwala nam dostrzec,ďż˝e bynajmniej Jezus nie
> byďż˝ kimďż˝ zacietrzewionym, ktďż˝ry musi zawsze postawiďż˝ na swoim, by jego
> racja byďż˝a na wierzchu. Nie byďż˝ szaleďż˝cem kuszďż˝cym i prowokujďż˝cym
> wďż˝adze. Nie szukaďż˝ ďż˝mierci, to ona przyszďż˝a po Niego. Chciaďż˝ tylko
> pozostaďż˝ wierny sobie, prawdzie swojego ďż˝ycia. I to wzbudziďż˝o lďż˝k,
> niepokďż˝j, a pďż˝niej takďż˝e irytacjďż˝, wďż˝ciekďż˝oďż˝ďż˝ i morderczďż˝
nienawiďż˝ďż˝.
> Postanowiono rozwiďż˝zaďż˝ ? problem Jezusa,? ostatecznie rozwiďż˝zaďż˝
> kwestiďż˝? proroka z Nazaretu.
> Ludzkie ďż˝ycie pozostaje dramatem. Los Jezusa wpisuje siďż˝ w ďż˝w dramat.
> Jego nauczanie i postawa bynajmniej nie usuwajďż˝ tragicznego wymiaru
> ďż˝ycia. Jeďż˝li istnieje przypadek, to wďż˝aďż˝nie On dotknďż˝ďż˝ Jezusa.
> Wydarzenia mogďż˝y potoczyďż˝ siďż˝ inaczej, ale siďż˝ nie potoczyďż˝y; jeďż˝li
> istnieje irracjonalna zďż˝oďż˝ďż˝ ludzka, to ona dotknďż˝a Jezusa; jeďż˝li
> istnieje ďż˝mierďż˝ i nieszczďż˝cie, niesprawiedliwoďż˝ďż˝ i okrucieďż˝stwo
> ludzi, Jezus ich doďż˝wiadczyďż˝; w caďż˝ym chaosie i bezsensie ludzkiej
> zďż˝oďż˝ci.
>
>
> http://tadeuszbartos.pl/02/etc.html
>
> ____
>
> Wow Globiďż˝, super tekst. Dziďż˝ki wielkie.
>
> Z mojego punktu widzenia znajduje siďż˝ w nim odpowiedďż˝ (albo kilka
> odpowiedzi) na stawiane przez Ciebie pytania.
>
> Bo odpowiedziďż˝ na brak niedojrzaďż˝oďż˝ci, ktďż˝ry tak Ciďż˝ wpienia, jest
wďż˝asnie
> dojrzaďż˝oďż˝ďż˝ - a przecieďż˝ dojrzewanie jest procesem, ktďż˝remu podlega
kaďż˝dy z
> nas.
>
> Druga sprawa: "To wďż˝aďż˝nie doďż˝wiadczenie dobra pozwala nam na czynienie dobra
> wobec innych." To bardzo waďż˝ne (dla mnie). Ciďż˝ko mi jakoďż˝ wymagaďż˝
> dojrzaďż˝oďż˝ci od osďż˝b, ktďż˝re nie miaďż˝y ďż˝adnych wzorcďż˝w. Skďż˝d majďż˝
wiedzieďż˝ jak
> wyglďż˝da "normalne" (tu w rozumieniu tej normalnoďż˝ci, o ktďż˝rej traktuje
> tekst) ďż˝ycie? No skďż˝d?
> I chwilowo nie bardzo wiem co z tym zrobiďż˝.
> Bo trywialnie za cienka jestem, ďż˝eby naprawiac innym dusze......
> Ale mogďż˝ poczestowaďż˝ herbatďż˝ i ciachem, c' nie? I sprďż˝bowaďż˝ ... czegoďż˝
siďż˝
> od nich nauczyďż˝.
>
> MK

To skąpe wycinki , a kazania o Jezusie to cała bardzo fajna książka i
Bartoś też to podkreśla że Jezus to dojrzałość a kapłani , faryzeusze
zaślepieni dogmatami, to niedojrzałość i to widzimy w życiu jak
niedojrzałość społeczna , religijna ,na wszystkich syczy bo żyjesz nie
tak jak on chce , a spotyka się księży u których właśnie widzimy
dojrzałość i dialogowe podejście do bliźniego, czyli dojrzałość to
widok na człowieka, a to jak z nim postępujesz jest twoją drogą do
Boga. Niedojrzałość to ucieczka od człowieka i zasłanianie się
dogmatami, bo osoba niedojrzała nie umie żyć, czyli ktokolwiek naruszy
dogmat bo inaczej żyje, to nas taka niedojrzała osoba poszarpie jak
wściekły pies i to obecnie widzimy. Taka osoba jest odwrócona od Boga.

› Pokaż wiadomość z nagłówkami

Do góry

10. Data: 2011-03-09 17:58:58

Temat: Re: Ambiwalencja
Od: medea <x...@p...fm> szukaj wiadomości tego autora

W dniu 2011-03-08 23:18, Nemezis pisze:
> Tak, towarzyszy mi rozdwojenie uczuć, z jednej strony szlak mnie
> trafia na religiantów, z drugiej szkoda mi tej religii. Lub można tą
> religię podzielić na dojrzałość i niedojrzałość. Po stronie
> dojrzałości są ludzie, jest sumienie, jest serce, jest myśl głęboka ,
> jest więź, jest wolność, miłość, decydowanie z wolnej woli. Po stronie
> niedojrzałości jest zaślepienie, jest nienawiść, ograniczenie, zerwane
> więzi, brak wolnej woli, pogarda, ksenofobia i inne fobie,
> zacietrzewienie, brak sumienia, chłód emocjonalny, brak decydowania-
> masochizm i projekcja braku niezdecydowania-sadyzm, projekcja
> dziecinności.

Nie jesteś sam z tymi myślami, glob.

> Jezus był przykładem dojrzałego człowieka, który pozostał wierny swoim
> przekonaniom i potrafił o nich mówić, równocześnie zachowując postawę
> dialogu i wymiany myśli ze swoimi oponentami. Przyświecała mu chęć
> odkrywania prawdy, a nie pokonania przeciwnika i zniszczenia go w
> sporze.

A to powyższe mi się bardzo podoba.
I dzięki za linka do Bartosia.

Ewa