No dobrze, teraz z grubsza rozumiem
poniżej proba odpowiedzi, do której nie jestem jednak
bardzo przywiązany i chętnie popatrzę co inni z tym "zrobią"
--------------------------------
Nasz sposób spostrzegania świata uwarunkowany jest
interakcją czynników uwarunkowanych kulturowo
i czynników związanych z budową mózgu.

Przykładowo kolory nie istnieją "w rzeczywistości"
to siatkówka i układ percepcyjny znakuje określone długości
fali jako "kolor".
W istocie, taki sposób spostrzegania wiąże się z dużą
utratą informacji na wejściu.

To nieuchronne
bowiem nasz mózg jest mniej złożony
niż otaczający go wszechświat.
Nam potrzeba jedynie tyle informacji
abu móc skutecznie działać (np. reprodukować się)
i nie umrzeć z głodu.
Siedząc na naszym ulubionym drzewie musimy jedynie
umieć odróżnić żółte banany od zielonych
liści.

Podobnie z naszymi pojęciami - ich zakres znaczeniowy
nie jest dokładną reprezentacją świata,
potrzebny jest nam o tyle aby można się
było komunikować w zakresie spraw wyznaczonych naszymi
potrzebami. Jeśli więc widzimy, że dziewczyna na nasz widok
robi się "czerwona jak burak" nie zastanawiamy się już
zazwyczaj nad złożonością neurochemicznych i neurowegetatywnych zmian
w jej organiźmie lecz próbujemy umówić się na randkę.

Kultura i prawidłowo działający system nerwowy tworzą całość
jedno nie istnieje bez drugiego - nie można opowiedzieć ślepemu
o kolorach. Próbujemy poszerzyć tą przestrzeń tworząc naukowe
modele rzeczywistości, w ramach obowiązującej metodologii badań.


Fizyka dostarcza modelu, ale ten z kolei jest
następstwem naszego sposobu rozumienia i spostrzegania świata
jego dotychczasowego sposobu opisywania, naszych
wskazanych na samym początku ograniczeń percepcyjnych i językowych.


Fizyka jest zatem sztuką NEGOCJACJI między tym
co aktualnie jesteśmy w stanie zrozumieć i wymodelować
a nieskończenie bardziej złożoną rzeczywistością.

Pozdrawiam
vonBraun

--
Wysłano z serwisu OnetNiusy: http://niusy.onet.pl