On 30 Lis, 23:14, adamoxx1 <a...@p...onet.pl> wrote:
> Hanka pisze:
>
> > A mi tam rybka.
> > Przeciez to tylko zbitka literek jest, takich czy innych.
> > To MY nadajemy literkom znaczenie, wydzwiek, ubieramy je w emocje.
> > I to OD NAS zalezy NASZA reakcja, to chyba  jest logiczne.
> > Nie jest?
> > Noo, bardziej juz nie umiem.
>
> Spodobał mi się kiedyś tekst: "Ja nie biorę odpowiedzialności za twoje
> chore reakcje"

No wlasnie.

Dochodzenie, w uzgadnianiu swiata, do wrazenia tak zwanej
jednomyslnosci miedzy roznymi osobami, moze trwac lata cale.
A i tak NIGDY tej jednomyslnosci nie osiagniemy.

Slowa to zbyt ubogie narzedzie do nazywania swiata. Natomiast jedyne,
czym można by je zastapic, czyli odczuwanie, jest, poki co, czyms
niezmierzalnym, nienazywalnym, nijak nieporownywalnym. Nie umiemy
wykorzystac go w pelni,
w temacie porozumiewania sie.

Na tym etapie rozwoju ludzkosci musimy wiec poprzestac na wymianie
slow, obrazow, dzwiekow.
Wzbogaconych, przy odbiorze, w ustalone pakietami genow, memow, i tak
dalej, emocje :)