Benek; <4...@4...com> :

> Witam,
>
> Czasem czuję się, że jestem bardzo samotny. Nie mam specjalnych
> przyjaciół, dziewczyny. Nie jestem głupi i brzydki. Miałem pewne
> wydarzenie tuż po maturze, że zamknąłem się w sobie... Nie chce się
> tutaj bardzo rozpisywać, ale postanowiłem napisać parę słów, bo szukam
> jakiegoś rozwiązania.

Może jak zwykle walnę z grubej rury, ale czy nie sądzisz, że należałoby
przepracować to wydarzenie i "wejść we własne lęki", tzw. "ekspozycję w
realnym życiu". Tyle, że w tej metodzie nie chodzi o dokładne przeżycie
sytuacji jeszcze raz na nowo, ale tak jak ja to odczuwam/odczuwałem, o
wejście w "lęk" - np. uraz wywołała jakaś osoba mieszkająca na ulicy X -
lęk odczuwasz już w momencie, kiedy zbliżysz się do miejsca zamieszkania
takiej osoby i wystarczy, że parę razy go przełamiesz, nie niepokojąc
osoby.

"http://zdrowie.org.pl/psyche/wyswietl.php?id=1066

> Nie zależy mi na znajomościach zawartych w Pubie
> lub na dyskotece przy głośnej muzyce... .

Boisz się "zabawowych ludzi"? ;) Nie zawsze tacy przychodzą, czasami
przychodzą ludzie, którzy wpadają tam raz na miesiąc czy rok, a czasami
zupełnie przypadkowo.


> Nie wiem; gdzieś utkwiłem i nie
> potrafię się pozbierać...Mam 28 lat i jeszcze życie przed sobą, a czuję
> się czasem jak wrak... Bez sensu może i tutaj spotkam się z odrzuceniem
> i wypowiedziami w stylu: spadaj koleś na drzewo itp.

Spoko. ;)

Flyer
--
gg: 9708346; skype:flyer36
http://www.flyer36.republika.pl/