"jbaskab" <j...@p...onet.pl> wrote in message
news:b1vm7m$rov$1@srv.cyf-kr.edu.pl...
> wlasnie, jak to jest ....jedna z bardziej "pokreconych" osob jakie znalam
> byla studentka psychologii (pokreconych w sensie negatywnym:))....I jaka
> jest szansa ze pojscie do kogos takiego zaowocuje pozytywnymi skutkami? I
> czy istnieje jakis mechanizm, ktory eliminowalby takich psychologow z
> poradni? Czy po prostu zeby zostac psychologiem trzeba zdac tylko
wszystkie
> egzaminy na studiach (no i zostac przyjetym do pracy?:)))



Z tego co wiem, to po zdaniu wszytskich egzaminow i obronie pracy
magisterskiej uzyskuje sie jedynie tytul mgr psychologii.
Mozna wtedy pracowac w roznych firmach, dzialach zwiazanych z psychologia np
HR. Natomiast jesli chce sie byc psychoterapeuta, trzeba zrobic licencje w
kolejenj szkole, specjalizujaacej i przejsc wlasna psychoterapie. Nie jest
to tak latwo po szkole pojsc do poradni i zaczac udzielac porad:-)
Jesli chodzi o psychoterapeute neurotyka, to jesli taki jest, to musial
wczesniej sam sie "podreperowac", z drugiej strony czy neurotyk jest w
stanie wykonywac taki zawod? Moze to byc zbyt obciazajce dla niego, taki
ogrom problemow i czasami naprawde trudnych przypadkow w momencie kiedy sam
jest podatny na stres, reakcje nerwicowe itd.
Ja np. jestem neurotykiem, chodzilam na psychoterpaie, studiuje psychologie
i nie uwazam ze nie moge zostac psychologiem. ALE nie dalabym rady chyba byc
psychoterapeuta bo by zjadly mnie problemy innych, do ktorych trudno jest mi
sie zdystansowac.
Natomiast moj neuroytzm nie przeszkadza mi w prowadzeniu szkolen, rekrutacji
itp.

Ala