użytkownik Kviat napisał:

> "Najmniej wartościowym natomiast rodzajem dumy jest duma narodowa. Kto
> bowiem nią się odznacza, ten zdradza brak cech indywidualnych, z których
> mógłby być dumny, bo w przeciwnym wypadku nie odwoływałby się do czegoś,
> co podziela z tyloma milionami ludzi. Kto ma wybitne zalety osobiste,
> ten raczej dostrzeże braki własnego narodu, ponieważ ma je nieustannie
> przed oczyma. Każdy jednak żałosny dureń, który nie posiada nic na
> świecie, z czego mógłby być dumny, chwyta się ostatniej deski ratunku,
> jaką jest duma z przynależności do danego akurat narodu; odżywa wtedy i
> z wdzięczności gotów jest bronić ??? ??? ??? [rękami i nogami]
> wszystkich wad i głupstw, jakie naród ten cechują".


Ładne jednak pozwolę sobie przedstawić drugą stronę medalu.
Tzn. pedagogika wstydu.

http://www.michalkiewicz.pl/tekst.php?tekst=3375
http://www.opoka.org.pl/biblioteka/P/PS/echo201448-w
styd.html


Rozumisz, racja jest jak dupa, każdy ma swoją:) Czy jakoś tak...