Użytkownik "Ikselka" napisał:

> Współczuję Ci i życzę, żebyś wyszła z tego obronną ręką - także
> psychicznie, jak moja siostra. Mam nadzieję, że także rozmowy
> tutaj troche Ci w tym pomagają.

Wiesz, w momentach szczególnie dobrego nastroju (no i jak jeszcze nie
miałam dziecka przy sobie, bo przez rok byłam weekendową mamą)
myślałam nawet o tym, żeby się zacząć udzielać w jakiejś organizacji
non-profit dla kobiet podobnie poturbowanych przez życie. Ale zdałam
sobie sprawę, że nie znam prawa na tyle, żeby umieć im pomóc
skutecznie. No i jednak zajmowanie się świeżo upieczoną uczennicą
zjadło mi potem cały wolny czas :)

--
Pozdrawiam - Aicha