On 27 Lip, 11:33, "Fryderyk Niemociński" wrote:
> Emocje mogą ciskać człowiekiem po ścianach, a mogą też leżeć na klacie
> młyńskim kamieniem. Można je widzieć i pozwolić im się wystrzelać, można się
> ich zaprzeć i skutecznie je przydołować. Jak sobie z nimi optymalnie radzić,
> i żeby nie bolało.

Sporo zalezy od sytuacji, ktora owe emocje wywolala do tablicy.

Trzy podstawowe slowa:

Zrozumienie.
Tolerancja.
Akceptacja.

Zrozumienie mechanizmu dzialania czyli jak najlepsze poznanie
funkcjonowania schematu akcja - reakcja.

Tolerancja dla emocji innych ludzi, z naciskiem na ich zrozumienie.
Ewentualne proby tonowania i rownowazenia emocji, swoich i innych, na
styku akcji i reakcji. Cos w rodzaju szukania odpowiedniej ilosci
plusow dla zaistnialego pakietu minusow.

Akceptacja.
Z tym bywa najtrudniej.
Akceptacja zachowan i reakcji. Swoich, i innych ludzi.
Zapewne padnie pytanie, czy wszystkich.
Tu takze zasadnicza rola przypada zrozumieniu zachowan, reakcji, ich
genezy.

Ale:
Nie ma dwoch takich samych reakcji na akcje.
Nie mozna wiec utworzyc zadnej reguly dzialania, ani wzgledem swoich,
ani cudzych emocji.
Takze:
Im wiecej rozumiem, tym wyrazniej widze, ze folgowanie emocjom nie
jest optymalnym rozwiazaniem, ich totalne zduszenie zas konczy sie
czesto psycho-kacem.
Oraz:
Im wiecej rozumiem, tym bardziej moze bolec.
Tyle, ze ten bol nie bedzie zaskoczeniem, a smakiem, niekiedy gorzkim
niestety, swiadomosci.

Optymalnie:
Spokoj i dystans.

Wykonanie fizyczne:
Istotny jest gleboki i spokojny oddech.
Przy akcji z udzialem innych osob: pokonanie tak zwanych niepozadanych
lub negatywnych emocji za pomoca usmiechu.
To zawsze dziala.
Rownie wazne: rozmowa bez podnoszenia glosu.
Przy rozprawianiu sie z wlasnym wnetrzem: neutralizacja poziomu emocji
poprzez ich wykorzystanie do roznych zajec, najlepiej takich, gdzie
mozliwe bedzie przelozenie zakresu emocji na sile fizyczna.
Moze byc tez spacer. Silownia. Wypad na basen czy na rower.

Niekiedy pomaga sen.
Tyle, ze predzej czy pozniej trzeba wrocic w real.

:)