Może księdzu Oko pojęcia "pedofilia" i "homoseksualizm" się mieszają,
ale nauka precyzyjnie je rozgranicza. Homoseksualizm to orientacja
seksualna. Od dawna nie jest uważany za chorobę. Z kolei pedofilia to
dewiacja. Homoseksualiści to od 4 do 6 proc. społeczeństwa, a liczba
pedofilów wśród hetero- i homoseksualistów jest podobna. Pedofilia w
żadnym stopniu nie zależy od orientacji seksualnej. Wszelkie
"statystyki", które wskazują na przewagę gejów wśród pedofilów, są po
prostu zmanipulowane.

Ks. Oko powinien też odpowiedzieć sobie na kilka pytań. Na przykład:
jeśli pedofile to geje, kto wobec tego molestował dziewczynki? Albo
dzieci przed okresem dojrzewania? Tak się składa, że ofiarami
pedofilów dziewczynki padają nawet częściej niż chłopcy.

Polskie Towarzystwo Seksuologiczne stara się walczyć z domorosłymi
badaczami pedofilii, których sporo jest i w Kościele i wśród
prawicowych publicystów. W stanowisku PTS sprzed kilku lat czytamy, że
"homoseksualność nie implikuje żadnej szczególnej predyspozycji do
zakazanego prawem wykorzystywania seksualnego dzieci. Znakomita
większość przypadków wykorzystywania seksualnego dzieci w Polsce jest
popełniana przez heteroseksualnych mężczyzn i ma miejsce w rodzinie.
Przypisywanie [homoseksualistom] wyjątkowych skłonności jest domeną
ludzi nieświadomych i niekompetentnych bądź też uprzedzonych".

Nie pierwszy raz ks. Oko próbuje utożsamiać problem pedofilii w
Kościele z homoseksualizmem. Co gorsza, robi to wielu księży, także
watykańscy urzędnicy. Ten pokrętny zabieg pomaga osłabić
odpowiedzialność Kościoła za pedofilię - skoro robią to źli geje,
Kościół jest bezradny: przecież gejów nie broni.

Szkoda, że tej energii duchowni nie włożą w prawdziwą walkę z
pedofilią i - przede wszystkim - z jej tuszowaniem przez kościelnych
przełożonych (niezależnie od ich orientacji seksualnej).