Droga kolezanko...
Juz raz mnie zmieszalas z blotem i robisz to dalej.
Myslisz, ze Twoje slowa maja pomagac???
Ja nie napisalam w liscie: prosze o opierdzielenie mnie za to co mnie w
zyciu spotkalo...ale napisalam - Jak mam reagowac.

Twoje podejsce do tej sytuacji jest niepoprawne, gdyz jestes jedyna osoba,
ktora w ten sposob radzi mi jak zmienic ta stytuacje.

Nie pytalam sie gdzie mam isc...z Asia (ktora ma 6 lat a nie 3...zle sobie
przeczytalas), ani jak odizolowac dzieci od ojca...ale jak mam reagowac na
jej zachowanie.

Jesli chodzi o sprawe przebywania dzieci u mnie i u meza... to twoja ocena
mojej osoby jest calkowicie niesprawiedliwa. Nie zgadzam sie z nia, ale to
Twoja opinia i masz do niej prawo. Z kazdym dniem staje sie coraz
silniejsza, bo chodze na terapie - jak poradzili mi specjalisci. Ucze sie
jak radzic sobi z tym wszystkim co zrobil mi moj maz.
Zglosilam sie z tym problemem do:
- 2 poradni pedagogiczno-psychologicznej,
- Towarzystwa Przyjacil Dzieci,
- Prokuratury, policji...
- Osrodka Wspierania Rodziny
- do sadu
- Rzecznika Praw Dziecka

Wszystkie - podkreslam wszystkie te instytucje powiedzialy jasno - to samo.
Nie moge na razie ograniczac kontaktow...Nie mam takiego prawa. Ojciec ma
takie same prawa jak matka. NIE MOGE I KONIEC. Jak mu dzieci nie dam, sama
popelnie wykroczenie...czy nie wiem jak sie to nazywa.
Jest to jeden powod dlaczego dalej dzieci widuja sie ze swoim ojcem.
Drugi - jak wczesniej pisalam - co Ty rowniez zaznaczylas - to strach przed
sytuacja wydzierania sobie dzieci. Maz szantazowal mnie, ze zabierze mi
dzieci i wyjedzie...wiem, ze potrafi robic zle rzeczy...i dlatego nie chce
aby dzieci byly rozszarpywane - bo przezyja to jeszcze gorzej.
Sama twierdzisz, ze wedlug ciebie mam prawo zabrac dzieci na koniec swiata a
potem marwic sie o prawo...Jesli tak - to on moze zrobic to samo...bo na
razie mamy takie same prawa. Gdzie tu logika.

Nie podoba mi sie, ze dzieci chodza raz tu raz tam. Sprzeciwiam sie temu,
ale prawnie nie moge nic zrobic - tak mowia specjalisci. Moze znasz innych -
i powiedza cos innego. Chetnie skorzystam.

To nie wymowki. Uwielbiam spedzac z dziecmi czas, bawic sie znimi, kupowac
im ubrania, czytac bajki....spiewac. Nie wiem czemu mialoby mi zalezec na
wydawaniu dzieci ojcu...ktory znecal sie nad nimi i nade mna...przez kilka
lat.
No...chyba, ze patrzysz na to swoimi kategoriami i wazniejszy jest spokoj
dla ciebie, brak dzieci - przeciez pozwalal na spokojne zakupy, wizyte u
fryzjera....
Tak mi jedna z kolezanek powiedziala - moze sie pod tym podpiszesz.?

>Każda dobra matka znalazła by sposób. Ale Ona chyba traktuje te dzieci
przedmiotowo. Mieć je przy sobie za wszelka cenę. Nawet kosztem ich spokoju
psychicznego! Odnoszę zresztą wrażenie, że tę ostatnią wartość traktuje zbyt
lekko, składając ją na ołtarzu swoich interesów i życzeń pana męża.

Tego nie rozumiem. Chce miec je za wszelka cene i dlatego oddaje dzieci
mezowi? Cos tu nie tak w rozumowaniu. Myslisz, ze ciagle ulegam swojemu
mezowi? Mylisz sie. Ucze sie jak tego nie robic. Ty chyba nigdy nie dostalas
lania od swojego faceta, nikt cie nigdy nie ponizal w obecnosci wielu
ludzi....
Zapewne powiesz, ze nigdy bys do tego nie dopuscila...
I chwala Ci. Jestes lepsza ode mnie...i co z tego. Czy zmienia to fakt, ze
to ja i dzieci bylismy ofiarami a on katem. Czy to znaczy, ze jestem zla
matka.
Atrach jest okropnym uczuciem. Nienawidze sie bac. Choc jestem czlowiekiem
inteligentnym, wyksztalconym...boje sie kazdego krzyku, przestalam wierzyc w
siebie....
Pomimo tego wszystkiego staje na nogi. Dla Ciebie to nie jest wazne...ale
dla mnie bardzo. Jak samam mowilas dzieci musza widziec, ze sobie daje rade.

A jesli chodzi o to chcetne chodzenie dzieci do meza...to wcale nie jest to
takie chetne. Poza tym czasem one ida spokojnie, bo on im obiecuje poprawe.
Niestety czasem tego nie dotrzymuje. On swietnie manipuluje nimi - tak jak
manipulowal mna. Ale ja juz mu nie wierze. Wiem, ze to wszystko jest
podstepem.

>Zwłaszcza, że "grzechutek" - o ile dobrze pamietam -nie pracuje, dzieci
wychowuje przedszkole, a jej rodzice - gdzie mogłaby schronić się z
dziećmi - mieszkają osobno.
---

To zle pamietasz, droga kolezanko.
Nie pracuje w firmie meza - gdzie pracowalam 5 lat - bo mnie w grudniu
wywalil.
Mam swoja firme, ktora nie ma dochodu, bo mialam sprzedawac programy
edukacyjne na stronie www.dzieci.sos.pl ale maz zabral caly nasz majatek...
Teraz pomagam znajomemu robic zdjecia paszportowe. ucze sie nowych rzeczy
aby znalezc jakas platna prace.

Asia chodzi do przedszkola - bo decyzja calej rodziny stwierdzilismy, ze
pomimo problemow w zyciu, Asia musis sie uczyc zycia w grupie. Teraz pojdzie
do szkoly...i przeciez przez rozwod rodzicow nie bedzie siedziala w domu....
Musis sie uczyc.

Moi rodzice nie mieszkaja osobno. Mieszkaja w jednym mieszkaniu, bardzo sie
kochaja, wlasnie kilka dni temu mieli 32 rocznice slubu. Daja mi i dzieciom
duzo ciepla i zrozumienia. Pomagaja...ile mozna. Jestem im za to wdzieczna.

<A Ty się zgadzasz, bo widocznie jest Ci to na rękę. Nikt Cię przecież tak
na
prawdę do tego nie przymusza. Z wyjątkiem wlasnego tchórzostwa!Pewnie milsza
Ci własna skóra, niż dobro dzieci.

--- Wiesz ile razy dostalam w czasie kiedy bronilam dzieci. Ile zniewag
znioslam...kar i izolowania od rodzicow...za bronienie Asi...

Nie boje sie juz swojego meza. Pomomo tego, ze mi grozi, straszy mnie...nie
boje sie.
Ostatnio:
- zablokowal mi komorke,
- nie zapacil ZUS'u - choc nadal jestem zatrudniona w firmie,
- dal ogromna darowizne aby pomniejszyc majatek rodziny, - bez mojej zgody,
- straszy mnie, ze mnie rozwali,
- straszy ze sie wprowadzi do domu,
- nie zaplacil mi juz pierwszych alimentow...
- kaze placic sobie za wode dla dzieci (bo na firme kupuje wode zrodlana)

Masz racje - jestem jednostronna... ;)
Cale szczescie, ze sa ludzie, ktorzy ze mna rozmawiali i widza jaka jest
sytuacja naprawde. Twoimi slowami, nie zniechecisz mnie do walki o
bezpieczenstwo i spokoj. Wiem, ze robie dobrze...i to jest najwazniejsze.
A moje dzieci nie oleja mnie...bo daje im wiele ciepla i wyrozumialosci.
Kochaja mnie i wiedza, ze staram sie dla nich, ze je kocham....i ze je
bronie.
Zobaczysz...moje dzieci beda kims... I na pewno nie beda mialy takiego
negatywnego stosunku do osob pokrzywdzonych - takiego jaki ty masz.

Bycie Twoja przyjaciolka byloby rownoznaczne z byciem z moim mezem.
Mozecie sobie podac raczke.

Karolina