Użytkownik Krzysztof P. Jasiutowicz <k...@p...pl> w wiadomości do grup
dyskusyjnych napisał:s...@a...mount.net...
> On Sun, 16 Apr 2000 14:52:52 +0200, JDA <j...@p...fm> wrote:
> >Użytkownik Krzysztof P. Jasiutowicz <k...@p...pl> w wiadomości do
grup
> >dyskusyjnych napisał:s...@a...mount.net...
> >> On Thu, 13 Apr 2000 10:49:31 GMT, Mała Mi <t...@k...chip.pl>
wrote:
> >> >Krzysztof P. Jasiutowicz napisał...
(.....)
> Dlaczego ? Czy pamiętasz handel detaliczny z lat 80-tych i teraz ?
> To wprowadzenie komercjalizacji i konkurencji ( i paru innych rzeczy )
> zmieniło sytuację.
>
> Pozdrowienia,
> kpj.
> --
> Krzysztof P. Jasiutowicz, M.D | k...@p...pl
> Strona o Transmeta http://www.free.net.pl/~kpjas/transmeta_story.html
> Ciekawy świata ? Zajrzyj na strony http://sec.nuta.pl/

Taaak baardzo dobrze pamiętam i widzę jaki jest dzisiaj.
Kiedyś żeby coś kupić z "pod lady" wchodziłeś do sklepu z załącznikiem dla
pani ekspedientki. Teraz tego nie robisz.
Do lekarza często też często się szło z załącznikiem a teraz ...też.
Pamiętam jak wyglądała praca w szpitalu w latach 80-tych i widzę jak wygląda
teraz.
Pamiętam ile i jakiego sprzętu było wtedy i w jakich warunkach pracowaliśmy.
Teraz pracuje nam się o niebo lepiej ( pomijając zarobki), a w dalszym ciągu
wielu pracowników Służby Zdrowia "bierze w łapę". Ostatnio w TV był reportaż
o tym,że jedna z Izb Lekarskich przyzwala na branie dowodów wdzięczności od
pacjentów, jak się wyrażono "w ogólnie przyjętej wysokości" ;-).Tylko
dlaczego te dowody wdzięczności są dawane już na początku leczenia. To jedna
wielka paranoja. Nasza Konstytucja mówi, że każdy ma prawo do BEZPŁATNEGO
leczenia.
Zgadzam się z tym, że i lekarze i pielęgniarki powinni zarabiać o wiele
więcej niż teraz.Większość jednak lekarzy ma prywatną praktykę na której
sobie w miarę dobrze dorabia. Pielęgniarki też sobie jakoś radzą np. szukają
mężów, którzy będą potrafili utrzymać rodzinę bo ich pensja na niewiele
wystarcz (730 zł po kilkunastu latach pracy i ze specjalizacją):-)).Dajmy
więc, że tak powiem, ludziom godnie chorować.
Pozwólmy im, mimo naszych problemów, mieć pewność, że gdy poproszą nas o
pomoc otrzymają ją w miłej i przyjaznej atmosferze. By nie czuli się
intruzami, bo jeszcze raz powtórzę to czym wywołałam całą tę dyskusję
przecież nie ludzie są dla nas a my dla ludzi.

Pozdrawia Asia
P.S.
Dajmy wszyscy tem tematowi spokój. Wiemy, że nie jest dobrze i tak będzie
jeszcze przez jakiś czas.