Jej, ja nawet nie moge patrzec na zdjecie pajaka, a co dopiero dotykanie??
Nawet zdjecia.
Nigdy w zyciu. Wiem, ze pajaczki sa bardzo pozyteczne, ale lepiej, jesli
mieszkaja gdzies obok mnie (najlepiej daleko...), ale na pewno nie ze mna!!!
Moja Siostra wielokrotnie probowala mnie "przekonac" do pajakow, ale ja
jestem uparta i tak latwo sie nie dam!!
Po prostu sie ich boje!!

Pozdrawiam
Morwa

From: "zielsko" <zielsko_p@WYTNIJ_TOtlen.pl>


> Dotykanie pająków pomaga w walce z arachnofobią
>
>
> Zbliżanie się do dużych, włochatych pająków i ich dotykanie w
> rzeczywistości wirtualnej stanowi skuteczną formę terapii arachnofobii -
> poinformowali amerykańscy naukowcy na łamach "International Journal of
> Human-Computer Interaction". Nadzorowani przez Huntera Hoffmana naukowcy z
Human
> Interface Technology (HIT) Lab, funkcjonującego przy amerykańskim
> Uniwersytecie Waszyngtona, przeprowadzili eksperyment na grupie 36
studentów
> odczuwających silny lęk przed pająkami - arachnofobię. Badanie przebiegało
> w rzeczywistości wirtualnej. Uczestników przydzielono losowo do trzech
grup.
> Pierwszą grupę poddano zwykłej terapii w rzeczywistości wirtualnej
(virtual
> reality - VR), drugą - terapii VR połączonej z symulacją dotykową,
> względem trzeciej zaś nie zastosowano żadnej terapii. Przed rozpoczęciem
> eksperymentu każdego z uczestników wprowadzono do pomieszczenia, w
którym - w
> terrarium - znajdowała się żywa tarantula. Studentom polecono wówczas
> podejść do groźnego pająka najbliżej, jak mogli. Wszystkie trzy grupy
> wzięły następnie udział w trzech sesjach przebiegających w rzeczywistości
> wirtualnej nazwanej "SpiderWorld". Sesja pierwsza polegała na "wejściu" do
> wirtualnej kuchni. Kiedy uczestnicy znaleźli się w pomieszczeniu natykali
się
> na wirtualnego pająka. Naukowcy nakazali studentom zbliżyć się do niego
tak,
> by znalazł się w zasięgu ręki. W ramach drugiej sesji uczestnikom polecono
> wziąć do ręki wiadro. Kiedy to robili, z wiadra wychodził nagle animowany
> pająk. Zgodnie z intencją badaczy, towarzyszyła temu "straszna" muzyka.
> Zadaniem uczestników było podnoszenie i stawianie wiadra z pająkiem do
> momentu, kiedy przyzwyczają się do obecności włochatego stawonoga.
Ostatnia
> sesja wiązała się już z dotykaniem pająka za pomocą wirtualnej ręki. W
> eksperymencie wykorzystano pająka wielkości ludzkiej pięści - żywiącą
> się ptakami tarantulę Gujana. Studenci z grupy poddanej zwykłej terapii VR
> chwytali wirtualną ręką jedynie powietrze. Zadaniem grupy drugiej było
> bardziej złożone. Podczas gdy wirtualną ręką chwytali cyber-pająka, swoją
> prawdziwą dłoń musieli położyć na specjalnym kosmatym modelu tarantuli -
> aby dotarły do nich wrażenia dotykowe. Mogło się wówczas wydawać, że
> trzymają w ręce prawdziwego pająka. "Dla studentów z tej grupy pająk
> okazał się naprawdę włochaty i duży" - mówi Hoffman. Po zakończeniu
> eksperymentu okazało się, że lęk zredukowany został w największym stopniu
> u osób, którym polecono dotykać wywołujące strach stworzenia. Studenci
> poddani zwykłej terapii VR potrafili podejść do żywej tarantuli dwa razy
> bliżej niż przed badaniem. Dystans zmniejszył się w ich przypadku z 5 stóp
> do 2,5 stopy (1 stopa - 30,48 cm). Studenci z grupy drugiej, w której VR
> połączono z wrażeniami dotykowymi, osiągnęli lepszy wynik. Zdołali
> zbliżyć się do tarantuli na odległość tylko sześciu cali (1 cal - 2,54
> cm). Ich lęk przed pająkami znacznie się zmniejszył. "Symulowanie, że
> dotyka się pająka, skutkowało zamazaniem granicy między tym, co realne, a
> tym co wirtualne" tłumaczy Hoffman.
>
> pozdrawiam.
> Paweł
>


--
Zaloz prywatne forum:
http://forum.onet.pl