On Mon, 7 May 2007 13:07:46 +0200, Marek Bieniek
<a...@s...re.invalid> wrote:

>On Mon, 7 May 2007 00:37:25 +0200, Piotr Maksymowicz wrote:
>
>> Osoby, które sie samookaleczaja maja czesciej zaburzenia osobowosci. Czyli
>> jak przychodzi taki ktos to wlacza sie lekarzowi zólta lampka.
>
>Zaburzenia osobowo?ci? Pewnie ta, ale niekoniecznie; nie wiem, czy
>dosmorfofobi? mo?na zakwalifikowac jako zaburzenie osobowo?ci...
>
>S? osoby, które z ró?nych powodów chc? dokona? "modyfikacji cia?a" i
>poza t? jedn? spraw? s? kompletnie "normalne"; s? dobrymi lud?mi,
>pracownikami, partnerami, ale czuj?, ?e musz? sobie przepo?owi? j?zyk,
>czy obci?? palec i bez tego s? nieszcz??liwi. Uwa?am, ?e w ramach
>samostanowienia cz?owiek ma prawo do decydowania o swoim ciele i nie
>powinno si? traktowa? tego jako patologii.
>
Wlasnie. Z pkt widzenia psychologii to dobrze Marku napisales odnosnie
tego, ze czasami ludzie bez pewnych zmian w swoim ciele nie czuja sie
szczesliwi. Przypatrzmy sie chocby ludziom co zwinili wlasna plec.
Przeciez to nie jest liczone jako zaburzenie osobowosci (a
przynajmniej dochodzi do tej zmiany tylko po badaniach miedzy innymi u
psychologa i psychiatry).
>> Poza tym kazde przerwanie ciaglosci tkanek grozi powiklaniami. Np
>> odpadnieciem jezyka.
>
>:) A wszczepienie implantów cyckowych? Albo reshaping nosa czy uszu? Tez
>grozi powik?aniami, a robi si?, mimo, ze pobudki DOK?ADNIE takie same,
>jak przy kolczyku w j?zyku, czy innych wargach.
>
Dokladnie. Tak wiec reasumujac z pkt widzenia medycznego wszystko
wskazuje na same skutki uboczne, natomiast patrzac od strony
psychologa czy psychiatry, moze to byc calkiem normalne zachowanie.
Tym bardziej jak to Marek wspomnial, ze ludzie po tych "zmianach" moga
i sa nadal dobrymi ludzmi, a czasami i lepszymi :)
p.s. tez nie mam nic z tych rzeczy jakby byly watpliwosci :)
>m. (nie, nie mam ?adnych tatua?y ani piercingów)