Rzeczywiście jakoś pusto, ale może po prostu życie rodzinne skupiło się przy
kominkach i innych źródłach ciepła..... MK


Użytkownik "Iza" <f...@o...pl> napisał w wiadomości
news:77181696-c409-44e8-8e4d-790f2e479297@h34g2000yq
m.googlegroups.com...
Teoretycznie każdy wie czym są fobie i hipotetycznie każdy może
cierpieć na jej pojedynczą lżejszą bądź silniejsza postać. Ciekawa
sprawa z tym i fobiami doprawdy, bo niektóre z nich okazują się być
dla mnie naprawdę "dziwne". Sama mogę się do kilku z nich przyznać,
ot jak choćby do akrofobii, arachnofobii, klaustrofobii.
Wpadłam mi w ręce ciekawa książka dotycząca tych przypadłości
ludzkiego umysłu i
postanowiłam nieco Wam z niej zaprezentować.
Dodam może, że prócz charakterystyki były również opisy ich przyczyn i
sposobu radzenia sobie z nimi, ale to za wiele by było do czytania.

HYPENOGIOPHOBIA - (lęk przed odpowiedzialnością)
Charakteryzuje się niepokojem i niechęcią z przyjęciem na siebie
odpowiedzialności lub roli kierowniczej w rodzinie, pracy, szkole czy
w związkach osobistych. Niektórych powstrzymuje przed posiadaniem
dzieci.

FILOFOBIA - (lęk przed zakochaniem się)
APHEPHOBIA - (lęk przed dotykiem)
Charakteryzujące się łącznie jako niezdolność do okazywania
miłości lub jej odrzucanie: to także brak umiejętności dzielenia się z
innymi swoimi najskrytszymi myślami i najgłębszymi uczuciami. Może
utrudniać bliskie związki - towarzyskie i osobiste. Niektórzy boją
się pocałunku bądź dotyku, czy nawet zbyt intensywnego przyglądania
się ich sprawom albo pracy. Jeśli czujesz, ze łatwiej ci nawiązać jest
bliski kontakt z naturą, zwierzątkami, albo wolisz oglądać telewizje
niż wejść w relacje z innym człowiekiem, to znaczy, że możesz
cierpieć na lęk przed zażyłością lub miłością.

TEOFOBIA - (lęk przed religią lub Bogiem)
PECCATIPHOBIA - (lęk przed grzechami)
Charakteryzuję się uczuciem podejrzliwości, lęku lub odrazy w
stosunku do przedstawicieli innych wyznań. Człowiek taki może czuć
podenerwowanie, napięcie w obecności osoby o innym wyznaniu lub
konkretnego wyznania. W ekstremalnych przypadkach może dojść do
konfliktów, zwłaszcza jak innowierca zechce mu " robić wykład" -
sądząc z góry, ze chce go nawrócić. Może pojawić się strach, ze ten
człowiek chce manipulować jego życiem.

DOXOPHOBIA - (lęk przed otrzymaniem pochwały)
Ludzie ci boją się znaleźć w sytuacji w, której obdarzono by go
komplementami. Choć dzieje się to podświadomie, może być istnym
hamulcem przed starannością w wykonywaniu pracy, czy wkładaniem
wysiłku w jakiekolwiek działania, w obawie przed otrzymaniem pochwały
i związanym z nim zażenowaniem. Osoby takie unikają sytuacji w których
potencjalna pochwała stałaby się powodem do zakłopotania i
zaczerwienienia.

AUTOPHOBIA - (lęk przed samym sobą)
Powoduje unikanie pewnych sytuacji ze strachu przed własną
potencjalną reakcją. Zdarza się, że niektóre osoby - bojąc się
konfrontacji z prawdą na swój temat - mogą całkowicie nie dopuszczać
do siebie informacji, że są brutalne, agresywne, mają depresje, czy są
alkoholikami. Amerykański generał George S. Patton stwierdził
kiedyś; ,, Nie lękam się porażki. Boję się tylko, że zwolni ten
działający wewnątrz mnie mechanizm, który powtarza: << Dalej, dalej,
ktoś musi być na szczycie, czemu wiec nie masz być to ty?>>" Wiele
osób objętych tym lękiem nie lubi być w samotności, bo wtedy mają za
dużo czasu, by rozmyślać o sobie.

OCHLOPHOBIA - (lęk przed klikami)
Charakteryzuje się podejrzliwością lub agresją wobec innych grup,
które nie podzielają ich poglądów, inaczej się ubierają, słuchają
innej muzyki lub mają inne zwyczaje. Choć odbierane jest to jako
nienawiść do innej grupy, zasadniczo jest jednak lękiem, przed
wzajemnym onieśmieleniem.

Autor tej ksiązki pisze, że starał się w sposób przystępny i jak
najwierniejszy oddać tę tematykę. W związku z tym przeprowadził wiele
wywiadów z psychologami, psychiatrami, badaczami a także ludźmi
cierpiącymi na fobie.
Jak już ktoś tu słusznie zauważył ; ''Wszystko było już powiedziane i
nie da się nie powtarzać" niemniej moim skromnym zdaniem właśnie na
tym min. polega nasza egzystencja. Bo ileż to razy w życiu jeszcze
powiem; ''masakra ten pająk w parku na krzaku była jak twoja pięść''
podczas gdy dla tego kto nie cierpi na arachnofobie miał całkiem
normalne rozmiary.
Ciekawe są...jak dla mnie te psychologiczne dylematy :)

____________
Pozdrawiam
Iz@ :)