"Danusia" <d...@p...onet.pl> zapisuje: > Cześć, choć obserwuję was już od
jakiegoś czasu piszę tu pierwszy raz
> Piszę,bo jestem wściekła jak cholera i nie mam się komu wygadać.
> Chyba właśnie straciłam najlepszego przyjaciela.Wyparzył przedchwilą
> z mojego domu jak rakieta,po drodze zdążył mnie obrazić właściwie nie
> wiadomo za co.Siedział cały wieczór zmierzły jak stara baba i nie dało
> się go w żaden sposób rozruszać.W końcu doszłam do wniosku,że
> jest to niemożliwe i zaczęłam się zachowywać tak jak on-przestałam
> się odzywać-też żle,dowiedziałam się,że jestem złośliwą hipokrytką
> i że ON nie ma ochoty ze mną rozmawiać.Prawda jest taka,że jest
> alkoholikiem,któremu właśnie kończy się termin działania esperalu i
> chyba po prostu szukał pretekstu żeby się napić...czuję się paskudnie
> i nie wiem czy mam się tym przejmować,czy oddać wódce i narkotykom
> kolejnego przyjaciela...
>
>
>
Czasem trzeba osiagnac dno zeby sobie zdac sprawe jak czlowiek upadl.
Jednakze nie zostawiaj go samego bo kiedy przyjdzie ta chwila bedziesz
mogla mu pomoc. Jednak on sam musi miec pelna swiadomosc swego nalogu
i chciec z tego wyjsc.

Marlena