W dniu piątek, 7 lutego 2020 19:29:48 UTC+1 użytkownik gazebo napisał:
> W dniu 06/02/2020 o 03:38, Jakub A. Krzewicki pisze:
> > U mnie niestety nie jest wprost proporcjonalna do aktualnej aktywności.
> > W dużej mierze zależy u mnie od postrzeganego czasu trwałości wyników.
> > Jeżeli robię coś w czasie i okolicznościach, gdy spodziewam się trwałość taka
może zostać podminowana, spada bardzo w dół u mnie satysfakcja z podejmowanych akcji,
nawet kiedy są bardzo intensywne.
> > Dzieje się to dlatego, że postrzegam wtedy siłę i skalę moich działań jako
mniejszą niż jest, a tym co mnie satysfakcjonuje jest właśnie rozmach i rozmiar
wpływów, jakie akcja wywiera na przemiany. Im mniej takich wpływów postrzegam, im
mniej mam kontroli nad wynikami, tym mniej mam ogólnej satysfakcji z całokształtu i
mniej widzę w nim sensu.
> > Zastanawiam się, jak sobie poradzić z tym problemem, bo to jest problem
psychologiczny, brakuje mi ostatnio dodatniego sprzężenia zwrotnego i efektu kuli
śniegowej na którym lubię "jechać", a ujemne sprzężenie mnie absolutnie nie
mobilizuje.
> >
> sadzisz, ze tylko u ciebie? masz snieg? idz na sanki, albo wsiadz w
> autobus/tramwaj, petla i z powrotem

No bo jak coś robić czy tworzyć, skoro za parę lat albo nawet miesięcy to jakieś
wredne trolle rozkurwią i na dodatek ogłoszą za ZUOOO. I to nie tylko Polski się
tyczy, jak myśli sporo ludzi narzekających na "tenkraj". Z faktu że w Polsce to było
najbardziej widoczne, to nie znaczy, że się nie działo gdzie indziej, po prostu z
bliska lepiej widać głuchą nienawiść Wielkiego Niemytego do wszelkich przejawów
cywilizacji i kosmicznego progresorstwa. Przed tym ostrzegali bracia Strugaccy w
powieści "Trudno być bogiem" i innych z tego cyklu. Ten narastający
anarcho-prymitywny, neo-luddystyczny koktajl wandalizmu, sabotażu pasywizmu i sianie
atmosfery zniechęcenia do aktywnego działania zatacza coraz szersze kręgi i jest
znacznie gorszy od chińskiej grypy. Tylko czekać, aż wybuchnie Dżihad Butleriański.