Użytkownik "vonBraun" <interfere@o~wywal~2.pl> napisał w wiadomości
news:ej4o5j$14bm$1@news2.ipartners.pl...

[...]

Dzięki za obszerne przykłady. Tylko wiesz, one mówią o przypadkach w których
coś się tam komuś poprzestawiało z przyczyn obiektywnych, czyli jakies
uszkodzenia ciała lub insze choroby nie psychiczne, których skutkiem
ubocznym mogą być zaburzenia psychiczne. Bardziej chodzi mi o to, gdy
pacjent fiksuje tak "sam z siebie" nie za bardzo widząc przyczynę. Powstaje
dylemat - "nie wiem co mi jest, ale podejrzewam że coś jest - pójść czy nie
pójść ?". Moim zdaniem, nie chodzi tu o jakieś stereotypy związane z
postrzeganiem psychologa jako czarodzieja o mocy wnikania w najbardziej
intymne zakamarki naszego umysłu. Raczej jednak bilans. Zysk - możliwość
wyzdrowienia. Straty - "czy poradzę sobie ze zdegradowaniem choroby
psychicznej do statusu 'tylko choroby', bez czucia się gorszym z powodu jej
obecności" ... no i nie zapominajmy o tym prawie jazdy :)

Na post po zbóju zaprosił
P.D.