Użytkownik "Slawek [am-pm]" <s...@t...nic> napisał w wiadomości
news:hno0di$4a7

> Gdzie, przykładowo, jest ta nauka, której jakoby przeznaczono pewną
> rolę? Uważam, że nigdzie i wszędzie,

Można tak określić. A w którym miejscu Twojego
mózgu siedzisz Ty? Weźmiesz go pod lupę, to
nie znajdziesz tam żadnego ja, tam są tylko
neurony. Który z nich odpowiada za Twoje
twierdzenia? Każdy i żaden.

> fizyków. Fizyka sama z siebie nic nie twierdzi! Choćby dlatego, że nie
> ma gęby.

Ma ich około miliona.


> Podobnie jest z potrzebami społecznymi. Mogę się uprzejmie
> zgodzić, że jest to suma wektorowa w wielowymiarowej przestrzeni
> potrzeb jednostkowych, z których część się znosi, część sumuje,
> powstaje jakaś wypadkowa całość. Może w takim razie chodzi
> o tę wypadkową? Też nie za bardzo,

Morał? Nie istnieje coś takiego, jak potrzeby społeczne?
Nonsens.
Usiłujesz doszukać się ścisłego sensu w nieścisłych
sformułowaniach. One nie mają ścisłego sensu. Tylko
nieścisły. Ale mają.


> Przeczytałem kiedyś takie zdanie, które w jakimś tam stopniu tyczy
> się powyższych kwestii: "Tłum ma wiele głów, ale nie ma rozumu".

Błąd. Tłum ma rozum, i to znacznie lepszy od naszych.

> Ożesz k...! Sam piszę bzdury, bo wyszło mi z powyższego, że
> zakładam istnienie w środku istoty jakiegoś podmiotu, który ma
> cechy lub zachowania przynależne tylko istotom "luzem".

Jak weźmiesz się pod lupę, wyjdzie, że jesteś kłębowiskiem
neuronów, a nie istotą luzem.

> No niestety, chyba niemożliwe jest wymyślenie "obiektywnego
> języka nauki", którym dałoby się przekazywać idee kompletnie
> wyprane z tych wszystkich doświadczeń, na bazie których język
> naturalny powstawał i ewoluował przez ostatni milion lat.

I nie miałoby to też żadnego sensu - bo nauka zrobiona w
języku wypranym z doświadczeń byłaby całkowicie bezużyteczna.
Nawet bardziej, niż TW, która tak do końca wyprana z doświadczeń
przecież nie jest.

> Z tego punktu widzenia patrząc wszystko, co robi człowiek - absolutnie
> wszystko - jest realizacją jakichś jego potrzeb. Mniej czy bardziej
> uświadomionych, ale wyłącznie osobistych i jednostkowych.
> Również "poszukiwanie prawdy" w przypadku naukowca jest
> realizacją jego potrzeb. Nawet wtedy, gdy w jego mózgu roi
> się szlachetna idea służenia innym i bezinteresownego dzielenia
> się swoimi odkryciami z ludzkością, to "tak naprawdę" daje on
> wyłącznie upust swoim chuciom.

Ktoś mnie kiedyś uczył, że tacy, co dążą do prawdy za
wszelką cenę, są cacy, a tacy, co nie dążą, są be.
Prawda? I ja to kupiłem. Nie każdy kupuje, ale tych,
co kupują, wystarczy. To nie jest chuć osobista,
tylko wyuczona. Zaprogramowana, jeśli wolisz. Nowe
idee mają powstawać, w dużych ilościach, nieustający
turniej baranów ma je grzebać masowo i zostawiać
tylko te najlepsze. Niezbyt humanitarne, ale działa.
Dlatego programuje się nas tak, jak się nas programuje.

>> Przeciwko eterowi powołujesz się na brzytwę Ockhama, czyli na
>> potrzeby.
>
>
> Zdecydowanie protestuję, bo zdecydowanie opowiadam się za teorią
> eteru.

Mówiłeś, że niektórzy obcinają eter brzytwą. Tak to odebrałem.

>> A cztery to taki eksperymencik myślowy - jeśli grawitacja
>> rozprzestrzenia się choć odrobinę inaczej, niż elektromagnetyzm,
>> względność diabli biorą.
>
>
> No widzisz, trzeba na przykład w jakikolwiek sposób pokazać,
> że diabli biorą względność.

Już wykazywałem. Wszystko, co uzyskasz, to stwierdzenie,
że gdyby to było takie proste, to ktoś by "z pewnością"
zauważył.
Chcesz, to masz: weź 2 kule o sporej masie i słabym
jednoimiennym ładunku. W stanie spoczynkowym są w
równowadze. Niezaleznie od odległości. Skoro w stanie
spoczynkowym, to w ruchu też (względność). Co to znaczy?
To znaczy, że zakłócenia pola elektromagnetycznego i
grawitacyjnego rozchodzą się identycznie. A w jakimś
innym rozumowaniu TW tego zakazała.



> Pokazać nie teoretycznie czy przez zmianę definicji, tylko tak
> "konkretnie",

A powiedz mi i Mrożkowi, w jaki sposób "konkretnie"
pokażesz, że nie jesteś wielbłądem. Potrafisz?
Jeśli Cię nie zadowala, że dobrze chodzące zegary
wskazują t'=t....