nnnnno więc nie wiem, co powiedzieć, ale... moim zdaniem...
to nie jest rasa, którą się kupuje, żeby sobie nastrój poprawić albo
cementować związki albo cokowleik takiego..a już na pewno nie żeby z dołka
wychodzić.
Rottveilery [mam, to wiem :)] są kochane.. i owszem .. najczęściej takie są.
ale generalnie mówi się o nich [raczej słusznie], że wymagają właściciela o
zrównoważonym charakterze.. silnego i stabilnego.. to są też psy jednego
Pana.
moja sunia to akurat chyba wyjątek od reguły, bo wszystkich równo się
sluchała ;)
ale ona w ogóle była łągodna..
niekiedy jednak - zwłaszcza u panów rottveilerów - nie wystarczą dobre
intencje.. trzeba umieć ułożyć takiego psa...[n a p r a w d e]

jak się trkatuje milusińskiego jak lek na zło w rodzinie. .to moze się
skończyć tym, że piesek będzie źle ułożony, co będzie nie za dobre zarówno
dla postronnych jak i dla samych właścicieli..

ale dołączam się do głosu Bachy [?? mam nadzieję, że nie przekręcam ;)] --
lepsze już to niż dziecko...



pzdr.



--
Maja

** Byc szczesliwym - tego trzeba sie uczyc **