Raz Albert Jacher prorok nieznany,
Odprawiał dziwne pląsy i tany.
Powtarzał bzdury na każdej grupie
I się nie dało od niego uciec,

Na 'medycynie' wciąż się udzielał,
Polskim biologom przyprawiał skrzela,
Miał bardzo dużo do powiedzenia,
Tylko niestety wciąż nie na temat.

Prosili wszyscy trolla rodacy
By do psychiatry udać się raczył.
Niestety, rzecze prorok nieznany,
Nigdy nie zrobię tego i za nic.

Nie jestem wariat tylko znudzony,
Tak więc nie mogę być wyleczony.
Psychiatrze szkoda d*y zawracać,
Tutaj zostaję, to moja praca.

Zawsze zamierzam życie zatruwać,
Zaśmiecać grupy, krew ludziom psować,
Agumentami bezsensownymi,
I dyskusjami offtopicznymi.

Drogi proroku! Prosimy Ciebie,
Lepiej zajmij się Bogiem na niebie.
Bo gdy przeciągniesz strunę bredniami,
To w piekle skończysz wraz z diabełkami.

Trafi Cię piorun Zeusa, Thora
młot Cię uderzy pośrodku czoła,
No a Aryman z Ahura-Mazdą,
Też nie uczynią Cię swoją gwiazdą.

A co najgorsze stać Ci się może,
I trudno będzie zgryść taki orzech,
Zakrzykną naraz wszyscy rodacy,
Że nowy ekspierd objawić się raczył.

Więc siedź już lepiej cichutko w domu,
I nie objawiaj prawdy nikomu.
Bo bywa prawda i cała prawda,
Lecz g*o prawda już się przejadła.

--
Krzysiek, EBP
Kiedy słyszę 'kultowy' odbezpieczam rewolwer