>
> Użytkownik "maria" <g...@a...pl>
> news:5a33.000009e8.405891eb@newsgate.onet.pl...
> > Użytkownik "ksRobak" <e...@g...pl>
> > news:c392hg$mro$1@inews.gazeta.pl...
>
> >>>> Co więcej uśpione uczucia mogą obudzić się falą tajonych żądz
> >>>> a więc rozwój procesów osobowości nie jest jednoznacznie
> >>>> przerwany.
>
> >>> Dzięki za nadzieję.:)
> >>> maria
>
> >> wiesz dobrze Mario, że usenet to tylko (i aż) słowa ale żadne słowa
> >> nie zastąpią czynu (działania). Żadne moje czy niczyje słowo
> >> nie spowoduje, że Twoja ręka wykona ruch w stronę głowy a palce
> >> rozmasują czoło, skronie czy inne miejsce za uszami.
> >> hehe pytasz JAK? Słowami możesz się dowiedzieć co najwyżej
> >> jak to robią inni. Sobie możesz odpowiedzieć jedynie sama np.
> >> jak to zrobić by zrobić kupę kiedy się chce kupę i skąd wiadomo,
> >> że się chce? Czy jeśli Ci napiszę, że ci się chce to będzie prawda?
> >> Nikt tego nie odkryje za Ciebie. :-)
> >> \|/ re:
>
> > Przepraszam, ale nie wiem co się dzieje z moją pocztą. Piszę już
> > trzeci raz, i mam nadzieję, że ten post dojdzie.
> > Problem wciąż jest. Widocznie smętki mają uszkodzony system
> > nerwowy albo czucie, bo często nie wiedzą, że im się chce kupę.
> > To właśnie rozmowy i inne sposoby poszukiwań mają im pomóc
> > zorientować się o innych sposobach rozpoznawania własnych
> > potrzeb, jak występuje to u ludzi z silnym "ja".
> > To właśnie jest główne pytanie: JAK?
> > Myślę, że odpowiedź na pytanie: jak zapobiec upapraniu się i
> > oszczędzić wielkiego prania jest już łatwiejsza.
> > Acha! wiedziałam, że chcę być na dworze w tak piękną pogodę i
> > wyszłam z domu.
> > To było proste. Częściowo dzięki Tobie.
> > %-}
> > maria
> >
> > Ps: podoba mi się określenie: smętek. Ile razy je piszę, to się
> > uśmiecham, choć obecnie jestem w takim stanie, że niewiele
> > rzeczy mnie rozbawia.
> >
> > Nie chcę być smętkiem.
> >  :-)
>
> Mam w rodzinie bardzo bliską osobę która z powodu wieku i przebytej
> choroby zapadła na demencję starczą. Jest to stan uciążliwy dla
> opiekującej się nią rodziny bowiem prawie zupełnie jest
> niesamodzielna a kontakt z nią praktycznie niemożliwy.
> Zapadła się w swój świat w którym miesza się wspomnienie
> z fantazją a jednak czasem gdy ją odwiedzam i słowami wywołuję
> jakieś skojarzenia to prowadząc ją tą ścieżką odczuwam satysfakcję
> gdy w pewnym momencie ONA zwraca się do mnie słowami:
> Edziu  :-) odwiedziłeś mnie?,,, a więc realizm zewnętrza dociera
> do jej świadomości i powoduje prawdziwe skojarzenia.
> Zauważ, że to reakcja z jej strony nie na obraz który postrzega
> ale na słowa które słyszy -- wywołuje pożądane skutki.
> Ciekawe jest także, że bezbłędnie kojarzy zapachy i gdy niedawno
> obierałem jej mandarynkę to zapytała: co tak ładnie pachnie?
> No nie wiesz? zapytałem a ONA na to WIEM mandarynki.
> ...
> napisałem ci powyższe aby zademonstrować na przykładzie, że
> nawet osoby z poważnymi chorobami organicznymi mogą
> zakontaktować ale jak widzisz potrzeba do tego czasem właśnie
> drugiego człowieka który słowami dotrze do wnętrza.  :-)
> PS. bardzo spodobał mi się ten Twój emotikon  %-}  taki fikuśny  ;)
> \|/  re:

Właśnie. Znowu radośnie się uśmiechnęłam. Musisz być bardzo ciepłym
człowiekiem. Lubię Twoje posty choć boję się Twojej ciętej riposty.
%-} - dobry humor. Wiedziałeś?

maria



>
>
>


--
Wysłano z serwisu OnetNiusy: http://niusy.onet.pl