Podwyzszony poziom cukru we krwi niekorzystnie wplywa na sródblonek
wyscielajacy od wewnatrz naczynia krwionosne. Zmiany w naczyniach w
przebiegu cukrzycy doprowadzaja do szybszego rozwoju miazdzycy w duzych i
malych naczyniach. Nazywamy to makro- i mikroangiopatia. Nerwy takze maja
swoje naczynia, które je odzywiaja. Jednoczesnie wiadomo, ze na
niedokrwienie najbardziej narazone sa "najdalsze" czesci ciala. Stopy tym
bardziej, ze sa nisko. Zmiany niedokrwienne tkanek (w tym nerwów) powoduja
zwiekszona wrazliwosc skóry na uszkodzenia, infekcje, gorsze gojenie i
oslabienie czucia. W zaawansowanym stadium niedokrwienie konczyny moze
doprowadzic do martwicy i konieczna staje sie amputacja.

Rygorystyczna kontrola i utrzymywanie optymalnego poziomu cukru w BARDZO
ISTOTNY sposób zapobiega w/w powiklaniom. Nalezy miec swiadomosc, ze KAZDY,
nawet pojedynczy epizod hiperglikemii ma niszczacy wplyw na naczynia. Wplyw
ten sumuje sie przez wiele lat trwania cukrzycy i w koncu doprowadza do w/w
stanu.

Ten sam mechanizm (niedokrwienie) powoduje uszkodzenie wzroku w przypadku
zle leczonej cukrzycy. Dotyczy to WSZYSTKICH naczyn krwionosnych w
organizmie, stad spektrum komplikacji jest bardzo szerokie (wlacznie z
udarem mózgu i zawalem serca).

WLASCIWA KONTROLA CUKRZYCY ZAPOBIEGA WSZYSTKIM W/W POWIKLANIOM.

Pozdrawiam
Piotr