Z opisu wygląda to jak nerwica noogenna opisana przez V.E.Frankla. Opracował
on logoterapię, która ma leczyć takie stany. Tzn. pomaga nadać (czy też
odnaleźć sens). Pzrygotowując referat na temat dokonań Frankla szukałam
kiedyś w inernecie hasła "logoterpia". Chciałam zobaczyć czy ma
kontynuatorów, jak się jego pomysły przyjęły... Okazało się, że współcześnie
istnieje wiele ośrodków logoterapeutycznych.

Co do depresji lub jej braku... Rozpacz i próby samobójcze to skrajny
przpadek deprsji. Istnieją też jej łagodniejsze formy objawiające się min.
apatią. Czy koleżanka ma kłopoty ze snem (śpi za dużo lub nie może), czy
ilość snu wpływa na jaj samopoczucie? a ilość światła?

W swej naiwnej wierze w ludzi i ich profesjonalizm radziłabym udanie się do
jakiegokolwiek specjalisty z przedrostkiem "psycho", a ten jakbyco powinien
pokierować dalej. Od biedy można iść do zwykłego lekarza, który
prawdopodobnie wyśle do psychiatry, a ten może jeszcze gdzieindziej. To
takie rozwiązanie dla osób, dla ktrych psychiatra to za duży skok... A
lekarz byłby... hmmm... schodkiem. Taka zabawa w skojarzenia... lekarz
mieści się w naszej wyobraźni... a psychiatra to też lekarz... i tak dalej.