On 20 Lut, 23:22, "Abnegat" <b...@w...pl> wrote:
> > Często tak bywa :)
> > Ale nie samymi testami wykrywa się depresję.
> Nie, nie. Psychiatra zadał mi sporo pytań, czaasem dosyć bezczelnych. ;)

To znaczy, że był to bezczelny psychiatra :)

> > Rozumiem. I myślę, że raczej nie masz w tej chwili depresji. Tak
> > czuję.
> > Ale wg.psychiatrów, nie zawsze człowiek musi być smutny, by rozpoznać
> > u niego depresję. Często pojawiają się tzw.objawy maskujące (zarówno
> > depresję, jak i lęk). No i masa objawów towarzyszących. Smutek/spadek
> > nastroju lub jego wahliwość może być, ale nie musi :)
>
> Ale ja mam stale totalny brak nastroju. :)

Wczoraj pisałeś, że nastrój jest ok, że nie jesteś smutny...

> > > Zakładam, że miałeś robione różne badania i testy, i że ich wyniki są
> > > w normie.
> > > Padaczka,
> > - Nigdy nei miałem ataku padaczki.
> > Tego nie możesz do końca być pewny. To może stwierdzić tylko neurolog.
> > Mam nadzieję, że nie miałeś :)
> > Padaczka to nie tylko to, co wszyscy sobie zakodowali. Niektóre
> > rodzaje padaczki są nie do wychwycenia przez otoczenie,a pacjent przez
> > jakiś czas jest np."nieobecny", chociaż normalnie się zachowuje.
> Kiedyś, po wylewie krwi do komór potrafiłem siedzieć bez ruchu przez pół
> godziny. Ale nic przerażającego. Wiedziałem co się dzieje naokoło. I jak
> ktoś się pytał mnie o to pytał, odpowiadałem. Nazywali to w domu stuporem.
> Ale właśnie wtedy włączono mi depakine.
> > Mało. Ale zależy, w jakim celu. Skoro nie masz padaczki, to
> > prawdopodobnie na wyrównanie nastroju.
> Chyba jednak obawiano się o padaczkę. Widać, niezbyt mocno, ale jednak
> obawiali. Poza tym to ma chyba jakiś związek ze stuporem.

Możliwe. Stupor jako objaw padaczki jest jak najbardziej
prawdopodobny.

> > > Teraz znów będe brał, bo chcą
> > > mi włączyć antydepresanty a nie chcą przekroczyć progu drgawkowego.
> > Aha. Czyli coś z tą padaczką jest na rzeczy...
> > Chyba, że masz depresję dwubiegunową, wtedy w celu zapobiegnięcia
> > pojawienia się manii, podaje się np. Depakine.
> Boją się padaczki. Podobno obecnie mi ona nie grozi, ale po podaniu
> antydepresantów owszem.

Tak. Jeśli rzeczywiście obawiają się padaczki, to Depakine musi być
podana jako zabezpieczenie. Antydepresanty mogą zwiększać ryzyko
wystąpienia napadów padaczki.

> > > narkolepsja,
> > Jestem narkoleptykiem
> > Jesteś? Oj, chyba nie :) Zasypiasz nagle, na stojąco, na przystanku, a
> > sklepie, na stojąco, w trakcie spaceru?
> No, kiedy chodzę czy stoję to raczej nie zasypiam. Natomiast zdarza mi się
> np. na wykładzie, na ćwiczeniach, w domu, w poczekalni, na przystanku a
> nawet podczas rozmowy z lekarzem.

Możliwe, że to jakaś łagodna postać, bo jednak zasypianie podczas
rozmowy rzeczywiście "trąca" narkolepsją.

> >[...]
> > Chyba masz coś innego na myśli, nie narkolepsję.
> > Narkolepsja to sen nagły, niekontrolowany, pojawiający się w najmniej
> > oczekiwanych i niespodziewanych momentach. Masz tak?
> Po prostu nagle (trwa to może sekundę, może parę) opuszczam głowę, zamykam
> oczy, nic na to nie mogę poradzić. I zdarza mis ię czase tak kilkanaście
> razy w czasie wykładu czasem.

Czyli może jednak łagodna narkolepsja.

> > Konwersja to zupełnie co innego. Mogłeś mieć. Depresja może być
> > objawem konwersji, lub konwersja może się pojawiać w przebiegu
> > depresji. Ale konwersja może też występować samodzielnie, jako właśnie
> > mechanizm obronny :)
> Myślałem, że to jakiś objaw urojony, związany z nastrojem. Ale ja w
> psychologa to się zabawiałem głównie w gimnazjum, więc moja terminologia
> może być "mało precyzyjna". ;)

Nie jest wcale tak "mało precyzyjna" :)

> > > > zaburzenia perfuzji w mózgu wykluczone, tak?
> > > Jezus maria! Wykluczone! :) To brzmi prawie jak perforacja...
> > Zaburzenia krążenia mózgowego :)
> Może to jeszcze nie dziury. Ale i tak brzmi paskudnie. A wyszłoby to na
> EEG?

Są dokładniejsze badania na krążenie mózgowe, niż EEG. Obrazowe (CT,
MR, scyntygrafia, PET)
EEG pomaga zróżnicować choroby czynnościowe od organicznych mózgu.
Jest szczególnie pomocne w diagnozowaniu padaczki, ale również innych
zaburzeń i chorób mózgu.

> > Nie do mózgu :). Dożylnie. A badanie wygląda jak tomografia czy
> > rezonans.:)
>
> No wiem, że mi nie wstrzykną bezpośrednio do mózgu.:) Ale z zamiarem żeby
> tam poszło.

Pójdzie wszędzie, do krwioobiegu :)

>I brzmi to dosyć nieprzyjemnie. A jeszcze bardziej nieprzyjemne
> są osobne toalety dla "skażonych". :)

W przypadku scyntygrafii mózgu nic takiego nie ma miejsca :)
Przychodzisz na badanie i wychodzisz normalnie do domu. Żadnych toalet
dla "skażonych" :)
Nie wolno tylko być w ciąży :) i nie powinno się przebywać w
towarzystwie kobiet ciężarnych przez chyba dobę po badaniu.
Podają izotop emitujący promieniowanie radioaktywne (zazwyczaj
gamma).
(Nie jest to dokładnie taki sam kontrast, jak w przypadku np.
scyntygrafii tarczycy.)

> > Tak. To rodzaj kontrastu.
> Ale ten kontrast który ja dostawałem to też był jakiś radioaktywny czy
> niekoniecznie?

Kontrast do czego? Do tomografii czy rezonansu?
Do rezonansu magnetycznego absolutnie nie jest radioaktywny, ponieważ
jest to magnetyczny rezonans _jądrowy_.
Do tomografii natomiast, stosowany jest kontrast zawierający związki
jodowe, ponieważ tomografia jest badaniem opartym na promieniowaniu
rentgenowskim X (samo więc promieniowanie nie jest przecież całkowicie
nieszkodliwe).
W każdym razie, w dzisiejszych czasach, nie są to kontrasty szkodliwe,
chyba, że ma się uczulenie (szczególnie w przypadku kontrastu do
tomografii może tak się zdarzyć, chociaż dzisiaj to mało
prawdopodobne, bo kontrasty są nowocześniejsze i "udoskonalone").

> > > Ale Ty tu zaczynasz pytać całkiem do rzeczy.
> > Ja to taki ewenement jestem ..:) Też coś w rodzaju "dzieła sztuki" ;)
> > A wolałabym tym ewenementem nie być ...
>
> Mówienie do rzeczy jest rzeczywiście ewenementem. :) Ale jeśli jesteś lub
> będziesz psychologiem to nie widzę tu nic złego. Co innego, jeśli chcesz np.
> być propagandystą czy specjalistą od reklamy. W takim razie, musisz chyba
> wziąść chyba korepetycje u mnie. :)

Studiujesz reklamę/marketing? Ciekawa dziedzina :) Pewnie Cię
fascynuje. To dobrze, że uczysz się tego, co jest Twoją pasją.

> > > - Kiedy prowadziłem stresujący (codziennie 2 awantury) było z grubsza
> > > ok.
> > > Teraz się wyniosłem, nie ma mnie kto stresować i są problemy.
> > :))
> Po prostu nie potrafię działać w innych warunkach niż wojna. Otoczenie jest
> mi (tak to odbieram) wrogie, muszę być ciągle czujny, patrzeć wszystkim na
> ręce, nie ufać, nie wiązać się emocjonalnie. Jeden fur sich und gott gegen
> alle.

Czyli spokój nie dla Ciebie? A może by się przydał czasami? :)
Chociaż jak wspominałeś, masz go pod dostatkiem.
Na co dzień szukasz konfliktów... Czy potrzebujesz tych konfliktów i
wojen by lepiej funkcjonować, czy po prostu odbierasz otoczenie jako
wrogie, mimo, iż być może ono wcale takie nie jest?
Jesteś nieufny ... W sumie to się nie dziwię, po tym co przeszedłeś i
przechodzisz. Chociaż z drugiej strony, czasami dobrze jest komuś
zaufać, i mieć ten komfort, że nas nie zawiedzie. Ale tak dzieje się
tylko w przypadku prawdziwych przyjaciół i bliskich nam, ukochanych
osób.
Naprawdę nie chciałbyś się związać z kimś? Nie chciałbyś kochać i być
kochanym? Ale o czym my tu gadamy :) Albo się człowiek zakochuje, albo
nie. Tu nic nie można zaplanować :)

> > No to się odżywiaj! Porządnie! I dużo pij (płynów :), szczególnie jak
> > będziesz brał leki.
> W warunkach wojny trzzeba czasem przyoszczędzić na jedzeniu. ;)

Ej! Bez takich tekstów ;)

> > > może nie regularnie sypiasz?
> > > - Tak. Choć trochę poprawiło się. Ale zasypiam tylko przy dźwiękach BWG.
> > > Oto
> > > siła autosugestii.
> > Tak. Działa cuda. Poważnie.
>
> A to nie możnaby na tym oprzeć całej terapii? :) Bo wydaję mi się że np.
> medycyna średniowieczna to innej racji bytu nie miała. :) A działała.

Nie mieli praktycznie nic innego ... Nie wszystko da się zdziałać siłą
autosugestii. Medycyna też się nam przydaje, nie? :)
Niemniej jednak siła sugestii/autosugestii jest ogromna. W trakcie
choroby pozytywne nastawienie i myślenie jest ogromnie ważne.
Tak samo zresztą jak wiara i nadzieja. Ani chwili zwątpienia.

> > Nie martw się :) Mnie też różnie nazywali :)
> > Poczuj się wyróżniony z tłumu (wiem, że trudno) i miej nadzieję :)
>
> Ja się czuję wyróżniony.

I tak trzymaj! :)

> Sądzę wręcz, że jestem genialny, co czasami
> znajduje potwierdzenie, ale czasem mnie paraliżuje, bo boję się, że znajdę
> granice moich możliwości.

Nie bój nic :)
Jesteś genialny - to dobrze.
Znajdziesz granice swoich możliwości - też dobrze.
Nie znajdziesz - też dobrze.
Będzie dobrze! Pamiętaj i powtarzaj to sobie non stop, ok? :)

Pozdrawiam :)
Magda