> Właśnie lekarze są oszczędni z dawaniem skierowań na rehabilitację.

W mojej przychodni nigdy nie miałam z tym kłopotu. Dawał lekarz pierwszego
kontaktu i ortopeda.

Jeśli chodzi o długie terminy, to zależy to od przychodni
rehabilitacyjnej. Czasem są bardzo długie (parę miesięcy do pół roku),
czasem dużo krótsze (tydzień). Zależy od opinii jaką ma przychodnia
(oblężenia) i od tego, na co dostaliśmy skierowanie. Zawsze warto zrobić
wywiad, do kogo warto się udać. W dużych miastach masz większą szansę na
dobrą rehabilitację. Ja obecnie nie narzekam, ale szukałam bardzo, bardzo
długo.

W mniejszych moim zdaniem - jeśli tylko finanse na to pozwolą - warto
przejechać się do większego miasta na prywatną wizytę u fizjoterapeuty. Na
początku jeździłam jakieś 170km do osoby, której byłam pewna. Wtedy mniej
więcej wiedziałam, czego mogę oczekiwać od fizjoterapeuty i spokojnie
poszukać kogoś bliżej.

http://www.fizjoterapia.pl/?p=artykuly_kregoslup
Osobiście jednak unikałabym fijzoteraputy, który opiera się głównie na
cyriax'ie ;) (ale może to tylko takie moje laickie złe doświadczenie).
Metod jest więcej: osteopatia, F. M. Kaltenborn / Evjenth, Mulligan,
techniki tkanek miękkich itd. itp. Pojęcia nie mam, które będą najlepsze w
Twoim przypadku. Ale generalnie McKenzie i PNF będą OK.

http://www.terapiakregoslupa.pl/corobic.html

http://www.sprawynauki.waw.pl/?section=article&art_i
d=1537

Oczywiście najważniejsze jest, aby teraputa był człowiekiem myślącym :)

> Na rehabilitację chodzi się nie tylko z bólem aktualnym, ale żeby
> poprawić kondycję kręgosłupa.

Uznanymi metodami poprawy kondcyji kręgosłupa są: tai chi (doskonale uczy
prawiłodwego, fizjologicznego poruszania się, stania, ale instruktor musi
być dobry, a osoba ćwicząca chętna do współpracy) oraz bardzo znane
pilates.
Ale to dopiero wtedy, gdy już nie będzie bolało.

> Dzis dowiedziałam się, że od dyskopatii to jest neurolog

Radziłam Ci zapisać się w kolejkę do neruologa ;)
Nie wiem, czy masz dyskopatię. Można taką diagnozę podjrzewać na podstawie
RTG. Ale do pełnej diagnozy potrzebne jest badanie czynnościowe plus
ewentualnie (jeśli będzie taka potrzeba) MRI ewentualnie TK.

Dyskopatii nie umiemy leczyć. Można za to osiągnąć stan bezbólowy. Im
wcześniej zaczniesz terapię, tym większe są na to szanse. Niezmiernie
ważne są prawidłowe nawyki. Ale w tym ktoś zwykle musi pomóc. Sami nie
widzimy często, że coś robimy źle.

Pozdrawiam
Jola