Prowadzona przez Narodowe Odrodzenie Polski akcja "Zakaz Pedałowania" jest
nie
tylko najbardziej widocznym aktem oporu normalności przeciw promocji
dewiacji
– przez swój dowcip i przystępność przekazu trafia i przekonuje
odbiorców. Nic
więc dziwnego, że na wystawie fotografii prasowych, dokumentujących
najważniejszych wydarzenia na Śląsku, zorganizowanej w katowickiej
Bibliotece
Śląskiej, akcje "zakazowe" zajęły poczesne miejsce.

MW-Stop Pornografii

W związku z nasilającym się w ostatnich latach problemem pornografii,
Młodzież Wszechpolska postanowiła przyczynić się do powstrzymania tego
procederu. Podstawą prawną tego działania jest: Art. 202 Kodeksu Karnego §
1.
Kto publicznie prezentuje treści pornograficzne w taki sposób, że może to
narzucić ich odbiór osobie, która tego sobie nie życzy, podlega grzywnie,
karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do roku.

§ 2. Kto małoletniemu poniżej lat 15 prezentuje treści pornograficzne lub
udostępnia mu przedmioty mające taki charakter, podlega grzywnie, karze
ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 2.

W praktyce nasze działanie polega na odnajdywaniu miejsc publicznych, w
których treści te są eksponowane. Po wykonaniu zdjęcia takiego miejsca
(kiosku, salonu prasowego, sklepu, ale również zakładów pracy w których na
ścianach eksponowane są pornograficzne zdjęcia) w którym zauważyliśmy, że
prawo jest łamane, sporządzamy wniosek "zawiadomienie o popełnieniu
przestępstwa" ze wszystkimi potrzebnymi danymi oraz z tą fotografią, a
następnie przedstawiamy go "Łamiącemu prawo" z prośbą o zmianę nagannej
ekspozycji.

Tu chciałbym zwrócić uwagę, chciałbym położyć głęboki nacisk, aby tym
razem
ograniczyć się do gróźb zgodnych z prawem!.

W przypadku braku reakcji na nasze prośby, kierujemy wniosek do
prokuratury.
Do tej pory w całym kraju zostało złożonych kilkaset takich wniosków.
Niestety
w przeciwieństwie do wyżej opisanych prób perswazji, działania poprzez
prokuraturę nie należą do szczególnie skutecznych.

W Gdyni na sześć wniosków w pięciu przypadkach prokuratura odmówiła
wszczęcia
dochodzenia, posługując się argumentem, że przedstawione przez nas zdjęcia
nie
ukazują treści pornograficznych. Jednoczenie w odmowie podana została
absurdalna definicja pornografii, według której "materiały nie
przedstawiające
czynności seksualnych w sposób koncentrujący się wyłącznie na technicznych
aspektach, w oderwaniu od warstwy intelektualnej i osobistej oraz nie
ukazujące ludzkich organów płciowych w ich funkcjach seksualnych,
sprowadzających się wyłącznie do rejestracji odhumanizowanej technologii
seksu" są jedynie treściami erotycznymi i jako takie nie podlegają
sankcjom
prawnym. Postawę Prokuratury Rejonowej w Gdyni należy potraktować jako
wyraz
skrajnego liberalizmu, tolerancjonizmu i cynizmu. Czym w takim razie
wytłumaczyć zachowanie prokuratury? Czyżby obce Polsce i naszej
cywilizacji
wartości wkradły się u nas w instytucje, które powołane są do służby
prawu?
Inną kwestią jest to, że prawo w państwie polskim musi wynikać z
moralności
katolickiej. Może nawet nie tylko dlatego, że Polska jest katolicka, ale
że
każde prawo stanowione musi być oparte na prawie naturalnym, z którego
wynikają pewne uniwersalne wartości, takie jak poszanowanie dla osoby
ludzkiej, dla jej godności i wolności.

O taką Polskę i o takie prawo walczy Młodzież Wszechpolska - Katolicka
Polska
dla Polaków! Bez względu na wszystkie okoliczności Młodzież Wszechpolska
zamierza prowadzić walkę z tą demoralizacją. Liczymy tylko, że szybko w
Polsce
doczekamy się rządów sprawiedliwych, rządów Romana Giertycha.

Gaweł Pawłowski

W związku z nasilającym się w ostatnich latach problemem pornografii,
Młodzież Wszechpolska postanowiła przyczynić się do powstrzymania tego
procederu. Podstawą prawną tego działania jest: Art. 202 Kodeksu Karnego §
1.
Kto publicznie prezentuje treści pornograficzne w taki sposób, że może to
narzucić ich odbiór osobie, która tego sobie nie życzy, podlega grzywnie,
karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do roku.

§ 2. Kto małoletniemu poniżej lat 15 prezentuje treści pornograficzne lub
udostępnia mu przedmioty mające taki charakter, podlega grzywnie, karze
ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 2.

W praktyce nasze działanie polega na odnajdywaniu miejsc publicznych, w
których treści te są eksponowane. Po wykonaniu zdjęcia takiego miejsca
(kiosku, salonu prasowego, sklepu, ale również zakładów pracy w których na
ścianach eksponowane są pornograficzne zdjęcia) w którym zauważyliśmy, że
prawo jest łamane, sporządzamy wniosek "zawiadomienie o popełnieniu
przestępstwa" ze wszystkimi potrzebnymi danymi oraz z tą fotografią, a
następnie przedstawiamy go "Łamiącemu prawo" z prośbą o zmianę nagannej
ekspozycji.

Tu chciałbym zwrócić uwagę, chciałbym położyć głęboki nacisk, aby tym
razem
ograniczyć się do gróźb zgodnych z prawem!.

W przypadku braku reakcji na nasze prośby, kierujemy wniosek do
prokuratury.
Do tej pory w całym kraju zostało złożonych kilkaset takich wniosków.
Niestety
w przeciwieństwie do wyżej opisanych prób perswazji, działania poprzez
prokuraturę nie należą do szczególnie skutecznych.

W Gdyni na sześć wniosków w pięciu przypadkach prokuratura odmówiła
wszczęcia
dochodzenia, posługując się argumentem, że przedstawione przez nas zdjęcia
nie
ukazują treści pornograficznych. Jednoczenie w odmowie podana została
absurdalna definicja pornografii, według której "materiały nie
przedstawiające
czynności seksualnych w sposób koncentrujący się wyłącznie na technicznych
aspektach, w oderwaniu od warstwy intelektualnej i osobistej oraz nie
ukazujące ludzkich organów płciowych w ich funkcjach seksualnych,
sprowadzających się wyłącznie do rejestracji odhumanizowanej technologii
seksu" są jedynie treściami erotycznymi i jako takie nie podlegają
sankcjom
prawnym. Postawę Prokuratury Rejonowej w Gdyni należy potraktować jako
wyraz
skrajnego liberalizmu, tolerancjonizmu i cynizmu. Czym w takim razie
wytłumaczyć zachowanie prokuratury? Czyżby obce Polsce i naszej
cywilizacji
wartości wkradły się u nas w instytucje, które powołane są do służby
prawu?
Inną kwestią jest to, że prawo w państwie polskim musi wynikać z
moralności
katolickiej. Może nawet nie tylko dlatego, że Polska jest katolicka, ale
że
każde prawo stanowione musi być oparte na prawie naturalnym, z którego
wynikają pewne uniwersalne wartości, takie jak poszanowanie dla osoby
ludzkiej, dla jej godności i wolności.

O taką Polskę i o takie prawo walczy Młodzież Wszechpolska - Katolicka
Polska
dla Polaków! Bez względu na wszystkie okoliczności Młodzież Wszechpolska
zamierza prowadzić walkę z tą demoralizacją. Liczymy tylko, że szybko w
Polsce
doczekamy się rządów sprawiedliwych, rządów Romana Giertycha.

ZAKAZ PEDAŁOWANIA! NIE POZWÓLMY NA ADOPCJĘ DZIECI PRZEZ DEWIANTÓW !!!
:

- 90% homoseksualistów zażywa narkotyki

- homoseksualiści częściej niż inni ludzie interesują się ostrymi
zboczeniami

- przeciętny homoseksualista ma rocznie od 20 do 106 partnerów

- geje i lesbijki są nosicielami wielu chorób płciowych

- homoseksualiści żyją krócej, średnio: geje: 40 lat, lesbijki: 45 lat
(według raportu Paula Camerona oraz Encyklopedii Białych Plam)

- 1/4 wszystkich przenoszących AIDS to homoseksualiści

- 33-50% homoseksualistów jest odpowiedzialnych za pedofilię i
molestowanie
dzieci

- jedną z głównych przyczyn które według badaczy wpływają na
zainteresowanie
skłonnościami homoseksualnymi u dzieci są problemy z identyfikacją płci u
rodziców

Encyklopedyczny Słownik Psychiatrii:

"Homoseksualizm ma uwarunkowania w nieprawidłowym rozwoju osobowości,
przy
czym czynniki środowiska odgrywają tu zasadniczą rolę."

PRZYŁĄCZ SIĘ DO NASZEJ WALKI PRZECIW PEDAŁOM!

Pobierz plakat i ulotkę. Wydrukuj je i kolportuj w swojej szkole, na
swoim
osiedlu lub wśród znajomych. Plakaty są dostępne tutaj: http://
www.wroclaw.nop.org.pl/zakaz.htm



2000/01-02 - Pornografii, agresji, przemocy - STOP!

Fakty mówią: STOP pornografii

Pornografia bezpośrednio wpływa na wzrost przestępczości

Według badań Policji Stanowej Michigan (USA), 41 proc. sprawców napaści
seksualnych oglądało pornografię bezpośrednio przed lub w trakcie
popełniania
przestępstwa. Badania przeprowadzono w latach 1956-79 na 38 tys.
przypadków
napaści seksualnych. 1

87 proc. molestujących dziewczynki i 77 proc. molestujących chłopców,
którzy
zostali w 1983 r. poddani badaniom przez dr. Williama Marshalla w
Zakładzie
Karnym w Kingston, w prowincji Ontario, w Kanadzie, przyznało się do
regularnego korzystania z pornografii twardej. Korzystają oni z
pornografii z
trzech powodów: aby stymulować samych siebie, aby zmniejszyć zahamowania
ofiary, aby "nauczyć" dziecko kształtowania swoich stosunków seksualnych z
dorosłymi. Poza tym osoby molestujące dzieci są generalnie przekonane, że
dziecko samo je prowokowało, że akty seksualne mają dla dziecka wartość
edukacyjną, że sprawiają dziecku przyjemność. 2

Dr Marshall badał także nałogowych przestępców seksualnych i stwierdził,
że
38 proc. gwałcicieli przed dokonaniem przestępstwa korzystało z
pornografii
typu soft-core, 19 proc. z pornografii zawierającej sceny przemocy. 55
proc.
badanych pedofilów korzystało z pornografii dziecięcej. 3

Podczas badania w 1987 r. przez Oddział ds. Wykorzystywanych i
Zaginionych
Dzieci z Louisville (USA) spraw dzieci, które, jak podejrzewano, były
molestowane seksualnie, w 40 przypadkach winę dowiedziono. U wszystkich 40
sprawców znaleziono pornografię, w tym także dziecięcą. 2

86 proc. badanych w USA w 1985 r. gwałcicieli przyznało się do
korzystania z
pornografii, a 57 proc. przyznało, że w trakcie popełniania przestępstw
seksualnych naśladuje sceny oglądane w materiałach pornograficznych.
2

81 proc. seryjnych morderców zapytanych przez FBI przyznaje, że
pornografia
twarda budzi ich "największe seksualne zainteresowanie". 2

W styczniu 1983 r. magazyn Hustler opublikował ośmiostronicowy reportaż
fotograficzny zatytułowany Brudny bilard. Przedstawiono w nim zbiorowy
gwałt
dokonany na młodej kobiecie w barze na stole bilardowym. Reportaż
obejrzało
prawie dwa miliony czytelników pisma. W marcu 1983 r. w New Bedford w
barze
Big Dan�s kilku młodych mężczyzn dokonało gwałtu według tego
scenariusza. W
kwietniu tego roku kilku członków męskiej organizacji z Uniwersytetu w
Ohio
napadło i zgwałciło jedną ze studentek w pokazany w Hustlerze sposób.
3

Dr Jerry R. Kirk, prezes amerykańskiej organizacji Narodowa Koalicja
Ochrony
Dzieci i Rodzin w swoim wystąpieniu w Senacie RP w 1998 r. przytoczył
następujące fakty, ukazujące wpływ pornografii na wzrost przemocy: W
Shreveport w stanie Louisiana James Vachuska Jr. po porwaniu i zgwałceniu
11-
letniej dziewczynki zabił ją za pomocą tlenu wstrzykniętego do
krwioobiegu.
Potem zrzucił ciało dziewczynki z mostu. Przyznał, że pomysł zaczerpnął z
pornografii. W Melbourne w stanie Floryda mężczyzna zgwałcił ze
szczególnym
okrucieństwem 19-letnią dziewczynę. W czasie zbrodni dopuścił się
dziwacznych,
nieludzkich zachowań. Wampir-gwałciciel uznał pornografię za przyczynę
swego
zachowania. 2

Od roku 1984 w Oklahoma City (USA) zostało zamkniętych ponad 150
"ośrodków"
upowszechniających pornografię (peep show, księgarnie dla dorosłych, kina
pornograficzne). W tym czasie liczba gwałtów w Oklahoma City zmalała o 26
proc., podczas gdy w całym stanie wzrosła o 20,8 proc.

Doniesienie Komisji Prokuratora Generalnego USA ds. Pornografii - Raport
Końcowy 1986, str. 797): "Mój syn zginął 6 sierpnia 1981 roku przez
chciwość i
żądzę zysku wydawców magazynu Hustler. Przeczytał w tym piśmie artykuł
zatytułowany Orgazm śmierci, a następnie przeprowadził seksualny
eksperyment
tam opisany. Wykonał podane szczegółowo instrukcje, co spowodowało jego
śmierć. Żyłby dzisiaj nadal, gdyby nie zwiódł go artykuł z
Hustler�a".
1

Victor Cline z Wydziału Psychologii Uniwersytetu Stanowego Utah (USA) w
książce Skutki pornografii. Dowody eksperymentalne i kliniczne, przywołuje
następujące przykłady negatywnego wpływu pornografii: "Matka
przyprowadziła do
mojego gabinetu swoją 13-letnią córkę, która zaszła w ciążę. Dziewczyna i
jej
14-letni kolega odkryli w domu skrytkę, w której ojciec trzymał
pornografię i
zaczęli sami naśladować akty seksualne uwidocznione w znalezionych
materiałach. Konsekwencjami tych zdarzeń były aborcja i rozwód rodziców".
"12-
letni chłopiec z Hayward w stanie California (USA) słuchał
pornograficznego
przekazu telefonicznego przez dwie godziny. Jakiś czas potem dopuścił się
napaści seksualnej na 4-letniej dziewczynce. (...) Nigdy przedtem nie
oglądał
pornografii, nie podejmował żadnych seksualnych zachowań ani nie sprawiał
problemów wychowawczych. (...) W czasie napaści zaś zmusił dziewczynkę do
oralnego kontaktu seksualnego w sposób, jaki opisano przez telefon".
"Dwóch
braci (9- i 10-letni) natknęło się na pornograficzne wideokasety swoich
rodziców i po kryjomu oglądało je przez wiele miesięcy. Chłopcy przymusili
potem dwoje młodszego rodzeństwa i chłopca z sąsiedztwa, by oglądali z
nimi te
kasety. Potem ich rozebrali, zmusili do seksu oralnego i analnego oraz
dopuścili się innych odrażających rzeczy. Praktyki te powtarzali
wielokrotnie". 1

Gary Arthur Bishop, 32-letni księgowy, skazany w roku 1988 za seksualne
wykorzystywanie i zabicie 5 młodych chłopców (w wieku 3-14 lat) przyznał,
że
pornografia była czynnikiem, który decydująco wpłynął na jego zbrodnie.
2

Badania naukowe

Eksperyment laboratoryjny przeprowadzony w New Jersey udziałem ponad 330
mężczyzn wykazał, że mężczyźni, którzy oglądali podczas doświadczeń
brutalną
pornografię (trzy 30-minutowe filmy) są bardziej skłonni do dokonania
gwałtu
niż ci, którym tych filmów nie prezentowano. Ich skłonność do gwałtu
wynosiła
20,4 proc. w stosunku do 9,6 proc. w grupie kontrolnej. 2

Neal Malamuth z Uniwersytetu w Los Angeles (USA) przeprowadził w 1987 r.
dwuczęściowy eksperyment, w którym testowano męską postawę wobec gwałtu
oraz
fizyczną reakcję na gwałt. Okazało się, że mężczyźni, pobudzeni w
pierwszej
fazie eksperymentu oglądaniem scen ukazujących gwałty, zachowywali się
bardzo
agresywnie wobec kobiet, z którymi polecono im współpracować w drugiej
fazie
doświadczenia. 2

Ed Donnerstein z Uniwersytetu Winconsin (USA) przeprowadził badania,
polegające na oglądaniu przez grupę osób filmów pornograficznych. Po
obejrzeniu tylko dwóch filmów badani przyznawali się m.in. do większej
skłonności do fantazji erotycznych zawierających przemoc, mniejszego
zainteresowania uczuciami jako motywacją w podejmowaniu stosunków
seksualnych
oraz do większej skłonności do uczestniczenia w aktach seksualnych o
podłożu
patologicznym. 3

51 proc. studentów badanych na Uniwersytecie w Los Angeles (USA) przez
Seymour�a Feshbacka wyznało prawdopodobieństwo powielenia w
rzeczywistości
sadomasochistycznego gwałtu obejrzanego w materiale pornograficznym.
3

W roku 1977 w Cleveland, w stanie Ohio (USA) przeprowadzono badania,
które
dowodzą, że liczba gwałtów i kradzieży jest wyższa w pobliżu "ośrodków"
upowszechniających pornografię. Podobnie, badania przeprowadzone w 1979
roku w
Phoenix (USA) wykazały, że w miejscach masowego rozpowszechniania
pornografii
wskaźnik przestępstw na tle seksualnym jest wyższy o 500 proc. Badania z
innych miast, takich jak Boston, Seattle, Houston, Los Angeles i Nowy Jork
potwierdzają związek pomiędzy liczbą miejsc upowszechniania pornografii a
zjawiskiem zwiększonej przestępczości. 2

Opinie Polaków

Ponad połowa polskiego społeczeństwa deklaruje kontakt z treściami
pornograficznymi. 63 proc. badanych uważa dostępność filmów i wydawnictw
pornograficznych za łatwą, a tylko 3 proc. sądzi, że jest trudna. Za
ograniczeniem dostępu do wydawnictw i filmów pornograficznych opowiedziało
się
49 proc. badanych, a 36 proc. było przeciwko takiemu zakazowi. Tylko 13
proc.
respondentów nie wiedziało, co uznać za pornografię - wynika z badań
Centrum
Badania Opinii Społecznej (Warszawa, styczeń 1994).

90 proc. Polaków sądzi, że pornografią jest ukazanie seksu zbiorowego z
widocznymi genitaliami, 80 proc. uważa za pornografię przedstawienia seksu
analnego, oralnego lub masturbacji, a 70 proc. pokazanie nagich postaci z
widocznymi genitaliami - wynika z badań Instytutu Socjologii Uniwersytetu
Adama Mickiewicza w Poznaniu.

Ponadto

Najczęstszymi odbiorcami pornografii są dzieci między 12. a 17. rokiem
życia -
podają raporty amerykańskiej Komisji Prokuratora Generalnego USA ds.
Pornografii z 1970 i z 1986 r. 2

Mniej niż 10 proc. materiałów pornograficznych przedstawia stosunek
dopochwowy między jedną kobietą a jednym mężczyzną - podają amerykańskie
badania z 1987 r. 2

Podczas badań przeprowadzanych w 1984 roku dla Komisji Prokuratora
Generalnego USA ds. Pornografii 91 proc. amerykańskich mężczyzn i 82 proc.
kobiet przyznało, że oglądało pornografię hard-core. 25 proc. mężczyzn i
15
proc. kobiet przyznało się do prób naśladowania niektórych z obejrzanych
zachowań. 1

W 1995 r. Rada Miejska Nowego Jorku uchwaliła zakaz prowadzenia
porno-shopów
w odległości mniejszej niż 150 m od budynków mieszkalnych, szkół i
kościołów.
W praktyce oznacza to, że tego typu placówki mogą funkcjonować jedynie na
przedmieściach. Inicjatywa ta wyszła od burmistrza miasta Rudolfa
Giuilianiego, republikanina i spotkała się z akceptacją Rady Miejskiej
(zdominowanej przez demokratów) oraz tamtejszej społeczności. Podobna
inicjatywa ma miejsce w Warszawie - radni gminy Warszawa-Centrum chcą
wyrzucić
porno-shopy ze śródmieścia.

W Polsce istnieje 30 spółek wydających ponad 30 czasopism ponograficznych
w
nakładzie 2,5 - 3 mln egzemplarzy miesięcznie. W naszym kraju legalnie
kręci
się około 50 filmów pornograficznych rocznie (tj. więcej niż normalnych
filmów).

W Stanach Zjednoczonych pornografia jest trzecim najlepiej zarabiającym
przemysłem w grupach przestępców zorganizowanych - po przemyśle
narkotykowym i
hazardzie. FBI szacuje, że roczne dochody przemysłu pornograficznego
wynoszą
od 8 do 10 mld dolarów. Samo wypożyczanie kaset pornograficznych
przyniosło w
1984 r. 360 mln dolarów dochodu, zaś ich sprzedaż 40 mln. Dystrybucja
filmów
pornograficznych w porno kinach przyniosła 400 mln dolarów zysku.
2,3

Podano za:

1 - Victor Cline, Skutki pornografii. Dowody eksperymentalne i kliniczne,
TOR
Gdańsk, HLI-Europa, Gdańsk 1996 2 - Jerry R. Kirk, H. Robert Showers,
Szkodliwość pornografii, HLI-Europa, Gdańsk 1998 3 - D. A. Scott,
Pornografia.
Jej wpływ na rodzinę, społeczeństwo, kulturę, HLI-Europa, Gdańsk
1998

Przypadek Teda Bundy�ego - pornografia przyczyną stu morderstw

24 stycznia 1989 r., w przeddzień swej egzekucji, Ted Bundy, 42-letni
Amerykanin skazany na śmierć za zgwałcenie i zamordowanie około stu
kobiet,
udzielił wywiadu psychologowi Jakubowi Dobsonowi, przewodniczącemu
stowarzyszenia "Focus on the family". Oto fragmenty jego wypowiedzi: "Moi
rodzice byli czujni i pełni miłości. Mam pięcioro braci i sióstr.
Chodziliśmy
razem do kościoła, moi bliscy nie pili, nie palili, byli przeciwni grze
hazardowej, nie cierpieli przemocy czy kłótni w domu. Zdarzały się nieraz
problemy, ale w każdym razie moją sytuacją rodzinną nie można wyjaśnić
tego,
co się stało. Chciałbym przypomnieć, jak, mając 12 lat, odkryłem
pornografię w
sklepie blisko naszego domu. Wraz ze swoimi kolegami przebywałem często na
ulicy, szperaliśmy wśród śmieci, czasem znajdowaliśmy czasopisma
pornograficzne bardziej hard (...). Chcę, żeby ludzie zrozumieli: byłem
człowiekiem normalnym, nie spędzałem dni w barze na piciu, nie byłem
włóczęgą
czy zboczeńcem. Miałem dobrych przyjaciół, prowadziłem życie normalne z
wyjątkiem tych niszczycielskich wyobrażeń, które ukrywałem. Kiedy
aresztowano
mnie po raz pierwszy, szok i przerażenie moich bliskich były spowodowane
również tym, że uważali mnie za porządnego amerykańskiego młodzieńca. Tego
się
nigdy nie spodziewali. Wrażliwość i sumienie, jakie mi dał Bóg, były
nienaruszone, ale w owych chwilach bywały zniesione. Ludzie mogą
zrozumieć, że
kto jest pod wpływem gwałtu, zwłaszcza gwałtu z pornografii, nie jest
urodzonym potworem. Moja rodzina była wierząca i wspaniała, ale nie ma
żadnej
ochrony przed wpływem pornografii, na którą godzi się zbyt tolerancyjne
społeczeństwo (...). W więzieniu spotkałem wielu ludzi, których do gwałtu
doprowadził, tak jak mnie, wpływ brutalnej pornografii. Bez niego moje
życie i
życie tylu innych osób byłoby lepsze (...). Społeczeństwo musi się bronić
przed takimi ludźmi jak ja. Ufam jednak, że ten wywiad pokaże, iż
społeczeństwo winno się chronić przed sobą. Nie ma sensu, żeby porządni
ludzie
potępiali Teda Bundy i przechodzili obojętnie obok kiosków pełnych
czasopism
pornograficznych, które rodzą Tedów Bundy. Moja śmierć nie przywróci życia
pięknym dziewczynom, które zabiłem ani nie złagodzi bólu ich rodziców.
Trzeba
coś zrobić zawczasu... "

(za: Madre di Dio, nr 4/1989)

Pornografia w Internecie

W sieci znajdują się miliony zdjęć pornograficznych. W części są one
dostępne
bez żadnych ograniczeń (mimo iż zasady korzystania z Internetu mówią, że
nie
wolno zamieszczać w nim treści wulgarnych, a za oglądanie części trzeba
płacić. Warto podkreślić, że drastyczność tych zdjęć znacznie przewyższa
ich
drukowane odpowiedniki. Zawierają sceny pełne przemocy (istnieje np.
specjalny
rodzaj pornografii tzw. snuff, ukazujący morderstwa na tle seksualnym),
wszelkie możliwe dewiacje. "Rozwija się" pornografia dziecięca - w 1996 r.
tego typu strony odwiedzało 170 tys. osób miesięcznie ("Polityka", nr
5/2000).
O ich ilości świadczy fakt, że wpisując w jednej z popularnych
wyszukiwarek
hasło "sex" otrzymujemy listę ponad 7 mln dokumentów i kilku tysięcy stron
www, które dotyczą seksu. Liczba odwiedzin (ilość osób, które otwarły daną
stronę) może sięgać nawet kilku milionów w trakcie miesiąca. Istnieją
również
tzw. listy dyskusyjne, na których znajdują się materiały pornograficzne.
Na
nie zapisać może się każdy - wystarczy podać swój adres poczty
elektronicznej
i wysłać wiadomość. Nie trzeba hasła dostępu czy weryfikacji wieku. W
Internecie można znaleźć specyficzne kluby pornograficzne (jak np. były
głośny
duński Klub Lolita, specjalizujący się w pornografii dziecięcej), które
zajmują się już bezpośrednio dystrybucją zdjęć. Warunkiem członkostwa jest
wysyłanie przez sieć określonej liczby materiałów pornograficznych. Mimo
że
rozpowszechnianie treści pornograficznych (np. pornografii dziecięcej)
jest w
wielu krajach zabronione, materiały te szybko rozpowszechniają się w
Internecie wskutek trudności w ściganiu tego typu przestępstw. Zdjęcia
mogą
być wysyłane przez anonimowych nadawców z każdego kraju świata, istnieją
specjalne programy umożliwiające anonimowość zarówno nadawcom jak i
odbiorcom
zdjęć. Poza tym operatorzy telekomunikacyjni nie mają prawa ingerować w
przesyłane przez swoich klientów treści (ale jednak zarządzający serwerem
może
dokonać specyfikacji np. grup dyskusyjnych, które ma umieścić na swoim
serwerze i nieodpowiadających mu po prostu na niego nie wpuścić). Taka
sytuacja jest dla niektórych wygodnym pretekstem do niepodejmowania
działań
zwalczających pornografię w sieci. Prasa przytacza przypadki, kiedy któryś
z
czytelników donosił policji o istnieniu np. pornografii dziecięcej w
Internecie, ale nie otrzymał żadnej odpowiedzi od organów ścigania. Do
Prokuratury Okręgowej w Warszawie (i podległych jej prokuratur rejonowych)
w
ostatnich trzech latach trafiła tylko jedna sprawa o rozpowszechnianie
pornografii w Internecie. Zakończyła się ona odmową ścigania. Dla
specjalistów
jest jednak oczywiste, że istnieją możliwości oczyszczania Internetu z
pornografii. Oto kilka pozytywnych przykładów podejmowanych
działań:

Precedensowy wyrok zapadł w 1998 r. w Bawarii. Tamtejszy sąd uznał za
winnego
Feliksa Sommę, szefa niemieckiego oddziału Campu Serve - firmy
dostarczającej
usługi sieciowe oskarżonej o pomoc w rozpowszechnianiu pornografii
dziecięcej.
Należąca do America Online firma jest jednym z największych na świecie
dostawców usług sieciowych. Podobne oskarżenia wobec niej wielokrotnie
wysuwano w Stanach Zjednoczonych, gdzie obowiązują bardziej liberalne
przepisy. Wyrok bawarskiego sądu jest jednak ostrzeżeniem dla
międzynarodowych
firm internetowych - inne prawo obowiązuje w USA, a inne np. w Europie. W
Polsce pierwszy wyrok skazujący za rozpowszechnianie pornografii w sieci
zapadł w 1997 r. w Tarnowskich Górach - Tomasz A. otrzymał wyrok 9
miesięcy
więzienia w zawieszeniu na 3 lata. W Kanadzie w 1993 r. aresztowano i
skazano
19-letniego Josepha Pecchiarich, który przesyłał przez sieć opisy
przestępstw
seksualnych, których dokonał na małych dziewczynkach.

Niemiecki rząd objął państwowym nadzorem Internet. Ministerstwo
gospodarki
planowało rozszerzyć przepis dotyczący legalnego podsłuchu w razie
podejrzenia
o przestępstwo ze zwykłej sieci telefonicznej na usługi internetowe.
Natomiast
ministerstwo spraw wewnętrznych przygotowało specjalne oprogramowanie,
które
ma umożliwić automatyczne wyszukiwanie treści niemoralnych. Federalny
minister
nauki Jurgen Ruttgers poinformował, że Niemcy wystąpiły z inicjatywą
uchwalenia międzynarodowej konwencji zakazującej pornografii dziecięcej w
Internecie. Kanclerz Helmut Kohl podczas sprawowania swego urzędu
zaapelował o
międzynarodową współpracę w zwalczaniu pornografii dziecięcej.

Od kilku lat pedofilów w sieci tropi bawarska policja (specjalna grupa
operacyjna Cyber-Cops), która tylko w roku 1997 wykryła i zatrzymała 130
sprawców przestępstw. Specjalna komórka do zwalczania przestępstw
komputerowych przy Federalnym Urzędzie Kryminalnym w Wiesbaden w pierwszym
półroczu 1999 roku wykryła 368 przypadków rozpowszechniania w sieci
pornografii dziecięcej.

Również w Wielkiej Brytanii istnieją specjalne oddziały policyjne i
detektywistyczne zajmujące się przeszukiwaniem witryn internetowych i
wykrywaniem producentów pornografii.

Internet Watch Foundation (IWF) jest fundacją brytyjskiej branży
internetowej
zwalczającą pornografię w Internecie. Zasadą jej działania jest odbieranie
przez specjalny telefon zgłoszeń o miejscach w sieci z pornografią i
wpływanie
na administratorów serwerów, by je zlikwidowali. Fundacja dąży do
stworzenia
ogólnoeuropejskiego systemu oceniającego zasoby sieci. IWF posiada
infolinie w
Holandii, Belgii, Norwegii, Niemczech i USA.

Niektóre amerykańskie instytucje (pracodawcy, szkoły czy biblioteki)
instalują specjalne filtry antypornograficzne, które blokują dostęp do
stron,
wyszukiwanych za pomocą danego słowa ("seks", "porno" itd.). Jest to tylko
połowicznie skuteczne, bo właściciele stron pornograficznych wykorzystują
różne hasła.

W 1999 r. prezydent USA Bill Clinton stworzył specjalną grupę rządową (z
udziałem federalnej prokuratury i policji), która ma zbadać, czy na
podstawie
obecnie obowiązującego prawa można ścigać pornografię w Internecie.

Wiele amerykańskich organizacji (jak np. Children�s Protection &
Advocacy
Coalition) prowadzi działalność mającą na celu eliminowanie grup
dyskusyjnych
zamieszczających pornografię przez informowanie administratorów serwera i
wywieranie na nich odpowiedniego wpływu.

W Holandii kilka wzajemnie wspierających się organizacji, m.in. fundacja
internautów (Foundation for Internet Providers, Internet Users), służby
wywiadowcze i organizacje zwalczające rasizm i dyskryminację stworzyło
"gorącą
linię", na którą można zgłaszać przypadki pornografii dziecięcej w
Internecie.

W Indiach rząd przystąpił do zapobiegania wykorzystywaniu możliwości
Internetu w rozprzestrzenianiu pornografii przez ograniczenie dostępu do
sieci
tylko dla społeczności akademickiej. W rezultacie Internet w tym kraju ma
charakter elitarny.

Singapur sporządził projekt (Class Licence Scheme) wymagający od twórców
stron rejestrowania się w odpowiednim urzędzie. Szkoły, biblioteki i inne
instytucje, do których mają dostęp dzieci są pod ścisłą kontrolą.

W Chinach użytkownicy Internetu muszą zgłaszać swój kontakt z siecią
policji.
Zaawansowana technologia pozwala chińskim władzom cenzurować zawartość
stron
www.

W Nowej Zelandii organizacje internetowe i tamtejsze ministerstwo spraw
wewnętrznych już w grudniu 1996 r. połączyły swe wysiłki, aby zwalczać
pornografię dziecięcą w Internecie.

Norweski Rzecznik Praw Dziecka we współpracy z uczestnikami
zorganizowanego w
1996 r. w Sztokholmie Światowego Kongresu przeciwko Seksualnemu
Wykorzystywaniu Dzieci w Celach Komercyjnych zapoczątkowali akcję
identyfikacji pedofilskich sieci, systemów, kodów oraz metod komunikacji
używanych przez kryminalistów.

Uświadamiając sobie ogrom szkód wyrządzanych przez pornografię w
Internecie
(austriacki 12-letni chłopiec popełnił samobójstwo po opublikowaniu w
sieci
jego zdjęć przedstawiających molestowanie seksualne, jakiemu był poddany),
można dojść do wniosku, że najlepszym rozwiązaniem jest działalność
włoskiego
księdza-hackera, który regularnie wchodzi na pornograficzne strony i...
niszczy je.

(opracowano na podstawie informacji prasowych "Rzeczypospolitej" z lat
1998 i
1999)

Fakty Przytaczamy tu niektóre fakty i statystyki na temat pornografii w
USA
(dane z roku 2001, w oparciu o książkę “The Drug of the New
Millennium”-
sprawdź w dziale materiały i linki):

* ponad 40 milionów ludzi regularnie odwiedza strony pornograficzne * w
Internecie jest ponad 3 miliony stron porno * codziennie przybywa tysiąc
nowych stron * przychody ze sprzedaży pornografii to 56 mld USD rocznie *
co
piąty mężczyzna i co ósma kobieta przyznali się do oglądania pornografii w
pracy * jeżeli usunąć by pornografię z Internetu, ruch w sieci zmalał by o
60%
* średni wiek pierwszego kontaktu z pornografią wśród młodzieży to 11 lat
*
największą grupę odbiorców stanowią ludzie w wieku 12-17 lat

SKUTKI PORNOGRAFII

. ODDZIAŁYWANIE EDUKACYJNE . SEKSUALNA – NIE TYLKO EDUKACJA . JEŚLI
W DOMU
JEST PORNOGRAFIA, DZIECI JĄ ZNAJDĄ . DLACZEGO NIEKTÓRZY UPIERAJĄ SIĘ PRZY
"BRAKU SKUTKÓW" ? . OGÓLNOKRAJOWA ANKIETA DLA PSYCHOTERAPEUTÓW . DUŃSKIE
BADANIA: CZY NIE SPADŁA PRZESTĘPCZOŚĆ SEKSUALNA, KIEDY ZALEGALIZOWANO
PORNOGRAFIĘ ? . SKUTKI PORNOGRAFII: DANE ZE STUDIÓW NAD PRZYPADKAMI
KLINICZNYMI . UŻYWANIE PORNOGRAFII PRZEZ PRZESTĘPCÓW SEKSUALNYCH .
UWARUNKOWYWANIE KU DEWIACJI PRZEZ PORNOGRAFIĘ: STUDIUM RACHMAN’A .
WSZYSTKIE
DEWIACJE SEKSUALNE SĄ ZACHOWANIAMI WYUCZONYMI . BADANIA MC GAUGH’A
NAD
PAMIĘCIĄ . GRY BISHOP, TED BUNDY I PODOBNE PRZYPADKI

Książka Victora Cline'a „Skutki pornografii" (wydana przez TOR
Gdańsk i HLI )
ukazuje, jak dotkliwe są skutki konsumpcji pornografii i zaprzecza tezie,
że
to co ludzie oglądają lub czytają, nie ma wpływu na ich świadomość i
zachowania. Teza ta jest kuriozalna w wieku masowej komunikacji i
powszechnego
uznania wpływu treści prezentowanych na przykład w reklamach. Nikt nie
podważa
znaczenia wydawania przez firmy ogromnych środków finansowych na reklamę,
która, jak dowiedziono, stymuluje ludzi do określonych zachowań. To, czy
pornografia ma jakiś znaczący, szkodliwy wpływ na jej konsumentów, nie
przestaje być kwestią bardzo kontrowersyjną, i to nie tylko dla
przeciętnego
obywatela, ale i dla uczonych z dziedziny nauk społecznych. Fakt ten nie
może
dziwić, jeśli się zważy, że w ciągu ostatnich 20 lat mięliśmy na szczeblu
federalnym dwie komisje zajmujące się tym problemem, które doszły do
diametralnie przeciwnych wniosków. Część utrzymuje, ze pornografia jest
głównie forma rozrywki, że niesie w sobie możliwe oddziaływanie edukacyjne
i
choć czasami jest seksualnie pobudzająca, zasadniczo jest nieszkodliwa lub
przynajmniej nie ma naukowych dowodów na jej szkodliwość. Inni utrzymują,
że
jej konsekwencje są zgubne i jako przykład przytaczają publikowane w
mediach
ostatnie przypadki mordów seksualnych, których sprawcy twierdzili, że to
pornografia „popchnęła ich do tych czynów". Jednakże, jeżeli ktoś
sugeruje, że
pornografia nie może wywierać na ciebie wpływu (także tego szkodliwego),
zaprzecza tym samym temu, co jest istota edukacji w ogóle i sugeruje, ze
to co
ludzie czytają i widzą, nie pozostawia w nich śladu. Jeśli mówisz, że
pornograficzna książka, która czytasz albo oglądany film pornograficzny,
nie
mają swojego oddziaływania na ciebie, wówczas również Biblia, Koran,
"Kapitał"
Marksa czy reklama, musiałyby być wolne od oddziaływania na swoich
czytelników
i widzów – a taka opinia jest nonsensem. Oczywiście książki i inne
środki
przekazywania myśli oddzialywuja na swoich konsumentów. Przypomnij sobie
książkę - "Niebezpieczny przy każdej prędkości" Ralph’a Nader, która
zapoczątkowała całą serię zdarzeń prowadzących do ustanowienia nowego
prawa o
ruchu drogowym, ratującego teraz tysiące istnień ludzkich na autostradach.
Prawa, które wyeliminowało z konkurencji General Motor’s Corvair.
Znający
prawidła rynku biznesmeni nie wydawaliby ponad 10 miliardów dolarów
rocznie na
telewizyjną reklamę, gdyby ich słowno-wizualne przesłanie nie skłaniało
ludzi
do kupienia tego właśnie dezodorantu, Chevies czy Pampersów. Ale teraz dla
tych, którzy przyznają, że pornografia może mieć jakiś wpływ na odbiorców,
kluczowym pytaniem jest - jakiego rodzaju jest ten wpływ ?

ODDZIAŁYWANIE EDUKACYJNE

Ostatnim, co można by przypisać pornografii jest edukacja. Jeżeli ktoś
próbowałby doszukiwać się w pornografii formy edukacji seksualnej,
musiałby w
efekcie stwierdzić, że w większości jest ona zaprzeczeniem edukacji i
dezinformuje, przedkładając tak wiele nieścisłych, fałszywych i
wprowadzających w błąd informacji na temat ludzkiej seksualności,
szczególnie
kobiecej natury seksualnej. Również duża część materiałów pornograficznych
kreuje niezdrowe albo nawet antyspołeczne rodzaje aktywności seksualnej,
takie
jak: sadomasochizm, napaść na kobietę lub jej poniżanie, włączanie
młodocianych, kazirodztwo, seks grupowy, podglądactwo, ekshibinicjonizm,
bestialstwo, itp. Pornografia zawsze odczłowiecza seks, odrywając go od
miłości, oddania, odpowiedzialności i więzi. Tak wiec, gdy badamy, jakiego
rodzaju jest edukacyjne oddziaływanie pornografii, napawa nas ono poważną
troską. Antropolog Gilbert Bartell, w swoim studium nad 280 parami
amerykańskimi, praktykującymi wymienianie się partnerami i seks grupowy,
odkrył, że to pornograficzne książki i filmy dostarczyły bodźca i
instruktażu,
skłaniających mężczyzn do popchnięcia swoich żon i dziewczyn do zachowań
homoseksualnych jako stymulującego ich widowiska. Końcowy jednak skutek
tego
rodzaju "edukacji seksualnej" okazał się dla mężczyzn zgubny –
podaje Bartell
(patrz: Bartell, G., 1971; "Group Sex", str.215–216, New York, New
American
Library).

SEKSUALNA – NIE TYLKO EDUKACJA

Rozważmy np. sprawę upowszechniania po całych Stanach edukacji seksualnej
w
szkołach. Zakłada się tu, ze można zmienić postawy i zachowania w
dziedzinie
seksu poprzez określone formy uczenia i instruktażu. Jeśli tak jest,
wówczas
trzeba przyznać, że również jest możliwe, iż filmy, magazyny i książki,
które
ukazują gwałt i poniewieranie kobietami w scenach seksualnych, są inna
skuteczna forma edukacji seksualnej i w istocie również "edukują". Każdy,
kto
widział wiele pornografii wie, że w większości jest ona robiona przez
mężczyzn
dla mężczyzn, że deprecjonuje kobiecość, daje wiele błędnych,
nierzetelnych
informacji na temat ludzkiej seksualności. W większości jest ona
pozbawiona
czynnika miłości, więzi, odpowiedzialności, nie wspomina o ryzyku nabycia
chorób przenoszonych droga płciowa i, po większej części, odczłowiecza
zarówno
uczestniczących w niej mężczyzn jak i kobiety. Często pornografia
fałszywie
przedstawia seks, a również bywa bardzo wroga w stosunku do kobiety,
ukazując
sceny, w których kobieta jest poniżana i upokarzana.

JEŚLI W DOMU JEST PORNOGRAFIA, DZIECI JA ZNAJDA

Spotykam się z sytuacjami, gdzie pornografia, będąca w posiadaniu
dorosłych,
bardzo często trafia do rak ich własnych dzieci lub dzieci z sąsiedztwa,
gdy
pożyczana jest sobie przez rodziców z sąsiednich domów. Następstwa tego
mogą
być bardzo negatywne, np.: · Matka przyprowadziła do mojego gabinetu
swoja 13-
letnia córkę, która zaszła w ciążę. Dziewczyna i jej 14-letni kolega
odkryli w
domu skrytkę, gdzie ojciec trzymał pornografię, a następnie zaczęli sami
naśladować akty seksualne uwidocznione w znalezionych materiałach.
Konsekwencje, jakie wyniknęły z całego zdarzenia to aborcja i rozwód
rodziców,
a dodatkowo psychiczne urazy. · Dwóch braci 9- i 10-letni natknęło
się na
pornograficzne video-kasety swoich rodziców i po kryjomu oglądali je w
ciągu
wielu miesięcy, kiedy ich tata i mama byli w pracy. Następnie, któregoś
razu
przymusili dwoje z młodszego rodzeństwa i chłopca z sąsiedztwa, by
oglądali z
nimi owe kasety, po czym rozebrali całą trojkę do naga i zaczęli wpychać
im do
odbytu śmieci, patyki i małe kamyki, zmusili ich do seksu oralnego i
analnego.
Następnie chłopcy ci zagrozili swoim ofiarom, że je zastrzelą, jeśli
powiedzą
choćby słowo o tym, co zaszło. Te praktyki powtarzały się jeszcze
wielokrotnie
w ciągu roku, zanim w końcu zostały odkryte, kiedy jedno z trojga dzieci
nie
wytrzymało już dłużej i zdobyło się na odwagę, by wszystko opowiedzieć.
·
(Doniesione Komisji Prokuratora Generalnego USA d/s Pornografii - Raport
Końcowy 1986, str.785): „Moje córki miały również doświadczenia z
11-letnim
chłopcem z sąsiedztwa. Pewnego dnia pokazał on dziewczynkom i innym
dzieciom z
bloku zdjęcia pornograficzne. Później, owego dnia, zaprosił moje córki do
swego domu, aby bawić się grami video. Jednak gdy przyszły, próbował
powtórzyć
z moja 11-letnia córka akty seksualne uwidocznione na fotografiach.
Młodsza
córka zaświadczyła o tym, co zaszło." · (Zeznanie matki przed Komisja
Prokuratora Generalnego USA d/s Pornografii -Raport Końcowy 1986,
str.797):
„Mój syn został zamordowany 6 sierpnia 1981 roku przez chciwość i
żądzę zysku
wydawców magazynu "Hustler". Mój syn przeczytał w tym piśmie artykuł
zatytułowany "Orgazm śmierci", a następnie przeprowadził seksualny
eksperyment
opisany w artykule. Wykonał opisane wyraziście instrukcje, zadając sobie
śmierć. Żyłby dzisiaj nadal, gdyby nie został zwiedziony artykułem z
"Hustler’a".

DLACZEGO NIEKTÓRZY UPIERAJĄ SIĘ PRZY "BRAKU SKUTKÓW" ?

Niektórzy spośród wykształconych komentatorów czy nawet "ekspertów",
których
znam, a którzy publicznie sugerują, że pornografia nie wywiera żadnych
skutków, tak naprawdę nie wierzą w to, co mówią. Kiedy z oporami, ale
jednak
przyznają, ze istnieje możliwość szkodliwego oddziaływania pornografii,
odnoszą to tylko do pornografii z elementami przemocy. W wielu wypadkach
udają, że nie wiedza o szkodliwości pornografii, ponieważ obawiają się
cenzury
oraz utraty praw gwarantowanych przez Pierwsza Poprawkę do Konstytucji
(First
Amendment). W ten sposób dla części z nich problem staje się tak naprawdę
kwestia polityczna. Przyczyny aprobaty dla pornografii tkwią również w
systemie wartości, jaki ktoś wyznaje, i to znacznie bardziej niż w
obiektywnej
prawdzie o zjawisku. Niektórzy jeszcze obawiają się tyranii mniejszości
moralistów, którzy mogliby odebrać im prawo do oglądania pornografii, a
następnie, może i prawo do swobody wypowiedzi i innych form wyrazu.
Uderzające
przykłady, kiedy ci sami "eksperci" mówią różnie na temat pornografii w
zależności od tego do kogo mówią, zawarte zostały w dokumentacji
zatytułowanej
"Misrepresentation of Pornography Research, Psychology’s Role",
zamieszczonej
przez Stewart’a Page na lamach „The American Psychologist" z
marca 1989 r. na
stronie 578 (patrz również: D. Zillmann and J. Bryant, 1989, "Pornography
Research & Public Policy in Pornography: Research advances and policy
considerations.", Hillsdale, N.J.: Erlbaum).

OGÓLNOKRAJOWA ANKIETA DLA PSYCHOTERAPEUTÓW

W ogólnokrajowej ankiecie dla specjalistów z dziedziny ochrony zdrowia
psychicznego przeprowadzonej przez doktorów M.Lipkin’a i
D.E.Carus’a, a
zamieszczonej w "The University of Chicago Division of Biological Sciences
Reports" i w "Pritzker School of Medicine Reports" (1970, zima), 254
psychoterapeutów podało, że w swojej praktyce klinicznej mieli do
czynienia z
przypadkami, w których pornografia okazywała się przyczyną sprawczą lub
jedną
z przyczyn wywołujących seksualne przestępstwo, zaburzenie osobowości czy
antyspołeczny czyn; kolejnych 324 psychoterapeutów podało, iż podejrzewają
istnienie powyższej zależności. I chociaż większa jeszcze liczba
psychoterapeutów uczestniczących w ankiecie, nie dopatrzyła się w swojej
praktyce klinicznej istnienia wzmiankowanej zależności, to jednak
odpowiedź,
jaka nadeszła od 578 ich kolegów po fachu, którzy ten związek stwierdzili
lub
podejrzewają jego istnienie, nie może być ot tak zbyta i zlekceważona,
szczególnie że chodzi tu o ludzkie zdrowie.

DUŃSKIE BADANIA: CZY NIE SPADLA PRZESTĘPCZOŚĆ SEKSUALNA, KIEDY
ZALEGALIZOWANO
PORNOGRAFIE ?

Nie. Każdy, kto odpowie inaczej, "nie odrobił swojej pracy domowej" i nie
zapoznał się z literatura na ten temat. W rzeczywistości występowalność
pewnych ciężkich przestępstw seksualnych w Danii, takich jak gwałt, w
następstwie legalizacji pornografii w tym kraju faktycznie wzrosła –
tak
ilościowo jak i procentowo, (J.H.Court, (1977) "Pornography & Sex Crimes."
Intern. Jr. of Criminology & Penalogy 5 129-157). Wniosek, ze
przestępczość
seksualna spadla tam, jest iluzoryczny i wynika z faktu, że równolegle z
zalegalizowaniem pornografii część "pomniejszych" wykroczeń seksualnych
przestała być przez duńskie prawo kwalifikowana jako przestępstwa
seksualne,
co dało złudzenie spadku. Owe wykroczenia przestały być wykazywane w
nowych
statystykach (chociaż oczywiście nadal występowały), co w liczbach
odzwierciedliło się spadkiem rozmiarów przestępczości seksualnej. Do tych,
do
niedawna jeszcze przestępstw, których "dekryminalizacja" zbiegła się z
legalizacja pornografii, należały: prostytucja homoseksualna, kazirodztwo
dokonywane przez bliskich krewnych, "podgladactwo", "nieprzyzwoitość w
stosunku do kobiet" czy "frottage". Jeden z badaczy – Kutschinsky
–
stwierdził, że nieoficjalnie nastąpiła zmiana w sposobie traktowania przez
policję także tych wykroczeń, które nadal w świetle prawa pozostawały
przestępstwami seksualnymi, co również zredukowało ich odnotowywana
liczbę,
wzmacniając iluzje o zmniejszeniu się przestępczości seksualnej (patrz:
Kutschinsky, B. "Toward an explanation of the decrease in registered sex
crimes in Copenhagen" Tech Report of Commission on Obscenity and
Pornography,
Vol. VII, Wash. D.C.: 1971 U.S. Govt. Printing Office).

SKUTKI PORNOGRAFII: DANE ZE STUDIÓW NAD PRZYPADKAMI KLINICZNYMI

. Efekt uzależnienia . Efekt eskalacji . Efekt tracenia wrażliwości .
Wzrastająca tendencja wcielania w życie Przeglądając literaturę dotyczącą
skutków pornografii, natykamy się na całą różnorodność dowodów
sugerujących
możliwość wystąpienia szkodliwych skutków w efekcie powtarzającego się
oglądania pornografii. Dane na ten temat pochodzą z trzech źródeł: (a)
badania
eksperymentalne w warunkach laboratoryjnych, (b) studia teoretyczne, (c)
historie choroby przypadków zaburzeń funkcji seksualnych lub zboczeń
seksualnych leczonych w gabinetach psychiatrycznych i
psychoterapeutycznych
oraz świadectwa duchownych jak tez prawników mających styczność z osobami
posiadającymi problemy seksualne, przy okazji doradztwa czy innej
świadczonej
tym osobom pomocy. Do trzeciego źródła danych należą również wyznania w
formie
świadectw, czynione przez uzależnione seksualnie osoby, które włączyły się
w
działalność takich ogólnokrajowych organizacji niosących pomoc w tego typu
uzależnieniach, jak "Anonimowi Seksaholicy" oraz te osoby, które
przebywają na
leczeniu w takich ośrodkach jak "Instytut Medycyny Behawioralnej" w Golden
Valley, w stanie Minnesota. Osobiście jestem psychologiem klinicznym. W
ciągu
wielu lat leczyłem ok. 240 pacjentów (96% mężczyzn), wśród których były
osoby
uzależnione seksualnie (erotomani), przestępcy na tle seksualnym i inni z
zaburzeniami na tym tle. U moich pacjentów występowały niechciane odruchy
seksualne, w następstwie których dopuszczali się oni takich praktyk jak:
seksualne molestowanie dzieci, ekshibicjonizm, podglądanie aktywności
seksualnej innych osób, sadomasochizm, fetyszyzm, gwałty, itp. Poza
kilkoma
wyjątkami, we wszystkich przypadkach pornografia w mniejszym lub większym
stopniu spowodowała albo ułatwiła popadniecie tych osób w seksualna
dewiacje
bądź uzależnienie. Bez względu na naturę dewiacji, niemal u wszystkich
moich
pacjentów, już w początkowym okresie ich zainteresowania pornografia,
odnotowałem obecność syndromu z czterema charakterystycznymi objawami: I.
Efekt uzależnienia: Od kiedy zaczęli interesować się pornografia, ich
zaangażowanie rosło i sięgali po coraz to nowe pisma i video-kasety.
Materiały
te dostarczały im silnego pobudzenia płciowego, które najczęściej
realizowali
przez masturbacje. Poza tym wyobraźnię ich wypełniały silnie podniecające
sceny, które często przywoływali na pamięć i rozwijali w formie ich
własnych
fantazji. Jeden z moich pacjentów, nawet za sumę 1000 $, nie był w stanie
w
ciągu 90 dni powstrzymać się od oglądania pornografii - tak bardzo był
uzależniony. Osoba ta z desperacja usiłowała przerwać swoją zależność od
materiałów pornograficznych, wobec negatywnych skutków, jakie zależność ta
wywierała na jego małżeństwo i osobiste zachowanie. II. Efekt eskalacji: Z
upływem czasu, badani amatorzy pornografii zaczynali rozglądać się za
materiałem coraz bardziej wyrazistym, drastycznym, dewiacyjnym, by
utrzymywać
się na dotychczasowym poziomie pobudzenia. Przypomina to zachowanie osób
dotkniętych narkomanią. Jeśli mieli żony albo byli w wolnych związkach
seksualnych z kobietami, wymuszali na partnerkach coraz bardziej dziwaczne
i
dewiacyjne zachowania seksualne, co doprowadzało w efekcie do rozwodu bądź
zerwania znajomości. Bycie w małżeństwie, czy czasowym związku seksualnym,
nie
rozwiązywało ich problemu, bowiem w centrum ich pożądania pozostawały
sugestywne wizje seksualne, wypełniające ich wyobraźnię. Mężczyźni ci
często
woleli pozostać ze swoja wyobraźnią i dokonać masturbacji niż współżyć z
kobieta. Niemal zawsze efektem tego stanu rzeczy było zmniejszenie się u
tych
osób zdolności do kochania i wyrażania czułości wobec partnera w relacjach
intymnych. Tak wielka okazywala się być siła ich fantazji, co boleśnie
rozczarowywało druga stronę. Popęd seksualny tych osób zostawał do pewnego
stopnia odwrócony od ich współmałżonki, co ona łatwo zauważała i co
sprawiało,
ze zaczynała się czuć bardzo samotna i odrzucona. Wśród moich pacjentów
miąłem
do czynienia z wieloma parami, gdzie żona ze łzami w oczach wyznawała, że
jej
mąż woli masturbować się, oglądając pornografie niż współżyć z nią. III.
Efekt
tracenia wrażliwości: Materiały (książki, magazyny, filmy), które
wcześniej
postrzegali jako szokujące, nieprzyzwoite, nielegalne, odrażające, z
czasem
zaczynały wydawać się im możliwe do zaakceptowania, zwyczajne. Seksualne
zachowania, jakim się w tych materiałach przyglądali (niezależnie jak
antyspołeczne i dewiacyjne) stawały się uprawnione. Wzrastało w nich
przeświadczenie, ze wszyscy tak robią, wiec oni też mogą, nawet jeżeli
byłoby
to wbrew obowiązującemu prawu lub kłóciłoby się z ich dotychczasowymi
przekonaniami. IV. Wzrastająca tendencja wcielania w życie: U osób tych
coraz
silniej odżywała się potrzeba praktykowania zachowań oglądanych w
publikacjach
pornograficznych, takich jak niepohamowana swoboda płciowa,
ekshibicjonizm,
grupowe współżycie, podgladactwo, odwiedzanie domów publicznych,
współżycie z
dziećmi, zadawanie bólu sobie lub partnerowi w trakcie współżycia, gwałty,
itp. Podejmując te zachowania, mężczyźni ci często popadali w stan
zależności,
z którego nie potrafili się wydostać, niezależnie od tego, jak negatywne
dla
ich życia były konsekwencje takiego postępowania. Wiele przykładów
negatywnych
skutków korzystania z pornografii pochodzi z prywatnej lub szpitalnej
praktyki
psychoterapeutów, lekarzy, z praktyki doradców, prawników oraz osób
świadczących pomoc duchowa o charakterze religijnym. W tym miejscu
spotykamy
się twarzą w twarz z realnymi osobami, które doświadczają na sobie
dotkliwego
strapienia i bólu. Kilka poniższych przykładów pomoże zilustrować problem:
·
46-letni wiceburmistrz Los Angeles udał się pewnego popołudnia, kilka lat
temu, do porno-kina. Podczas oglądania erotycznego filmu stał się tak
pobudzony seksualnie, ze zaczął molestować siedzącego obok niego innego
widza.
Widz ten okazał się być tajnym oficerem policji. Wiceburmistrz został
aresztowany i osadzony. Ten szacowny urzędnik państwowy odszedł z urzędu
zawstydzony i upokorzony; jego kariera została zrujnowana. · 36-letni
żonaty
mężczyzna z wyższym wykształceniem, ceniony specjalista w swojej
dziedzinie,
bardzo bogaty z racji swoich umiejętności zawodowych, był uzależniony od
pornografii, masturbacji oraz odwiedzał domy publiczne. Człowiek ten miał
wspaniałą żonę, czworo dzieci i był bardzo aktywny w swoim kościele, w
którym
pełnił odpowiedzialne funkcje. Czuł się winny z powodu swojego
postępowania,
które kłóciło się z zasadami etycznymi jego religii oraz uznawanymi przez
niego wartościami i które było ciągłym zagrożeniem o nieobliczalnych
konsekwencjach dla jego małżeństwa w wypadku wyjścia na jaw, czuł się
jednak
również (i to okazywało się silniejsze) przymuszony, by kontynuować
dotychczasowe praktyki, które na płaszczyźnie racjonalnego rozumowana
odrzucał. Jego problem wyszedł na światło dzienne, gdy zaraził swoja żonę
chorobą weneryczną. Pociągnęło to za sobą wiele poważnych konsekwencji dla
jego małżeństwa i jego życia. · 30-letni mężczyzna, kawaler
odbywający
praktyki religijne i bardzo oddany swojej wierze, był człowiekiem
uzależnionym
od pornografii. Był zbyt nieśmiały i pełen zahamowań, aby umówić się z
dorosłą
kobietą na randkę. Rozpoczął intymne kontakty ze swoimi (4- i 7-letnia)
siostrzenicami oraz ich koleżankami, co przerodziło się w powtarzające się
seksualne molestowanie ich. Wyraziste obrazy zachowań seksualnych, które
oglądał w pornografii, dostarczyły stymulacji dla jego seksualnego
zainteresowania się tymi dziewczynkami. Z powodu dręczącego go poczucia
winy,
zaczął w końcu szukać profesjonalnej pomocy. Po wyznaniu przed
psychoterapeuta
swojego stanu i dotychczas popełnionych czynów, zgodnie z obowiązującym
prawem, musiał zostać podany na policje za popełnione nadużycia seksualne
w
stosunku do dzieci. Wobec jednak jego uległości i faktu, ze sam poszukiwał
pomocy lekarskiej w swoim uzależnieniu, otrzymał wyrok w zawieszeniu.
Został
tez poddany długoterminowej kuracji psychoterapeutycznej i obecnie
prowadzi
bardziej normalne życie.

UŻYWANIE PORNOGRAFII PRZEZ PRZESTĘPCÓW SEKSUALNYCH

W innym studium prowadzonym przez dr W. Marshall’a prawie połowa
badanych
przez niego gwałcicieli używała pornografii prezentującej seks za obopólną
zgodą (consenting sex) dla pobudzenia się bezpośrednio przed rozpoczęciem
szukania ofiary do gwałtu (patrz: 1983, "A Report on the Use of
Pornography by
Sexual Offenders", Ottawa, Canada, Federal Dept of Justice).

UWARUNKOWYWANIE KU DEWIACJI PRZEZ PORNOGRAFIE: STUDIUM RACHMAN’A

Inne solidne dane na temat zachodzenia związku przyczynowego pomiędzy
oglądaniem pornografii a popadnięciem w dewiacje seksualna pochodzą z
badań
prowadzonych w warunkach laboratoryjnych przez takich badaczy jak dr
Stanley
Rachman (patrz: 1968, "Experimentally induced ‘sexual
fetishism’: A
replication and development." Psychological Record, 18, 25). Doktor
Rachman
pokazał, że przy użyciu wysoce podniecających erotycznych zdjęć można
wywołać
dewiacje seksualna u osób poddanych eksperymentowi w warunkach
laboratoryjnych. Był on faktycznie zdolny za każdym razem wywołać w ten
sposób
dewiacje seksualna (fetyszyzm) u 100% podmiotów eksperymentu. McGuire w
swojej
pracy (patrz: 1965, "Sexual Deviations as Conditioned Behavior: A
Hypothesis."
Behavior Research Therapy, 2, 185) podaje, ze bycie świadkiem pewnych
faktów
seksualnych (zachowanie innych osób, oglądanie pornografii, przekaz
słowny,
itd.), a następnie rozwijanie w wyobraźni fantazji na temat tychże faktów
połączone z masturbowaniem się, może czasami doprowadzić później do
faktycznego podejmowania dewiacyjnych aktów seksualnych. Ogromna
literatura na
temat terapii osób z seksualnymi dewiacjami podaje, ze i seksualna
orientacja
może zostać czasami odmieniona (uzdrowiona) przy użyciu, jako
terapeutycznego
narzędzia, filmów wyrazistych seksualnie (patrz tez: Marquis, J.N., 1970,
"Orgasmic reconditioning: Changing sexual object choice through
controlling
masturbationfantasies, J. Behav. Ther. & Exp. Psychiat. Vol.1,
str.263–71).
Jeśli tak jest, to trzeba się również zgodzić z możliwością, że rozmyślne
czy
tez przypadkowe wystawienie się na oddziaływanie pornografii bądź innych
dewiacyjnych faktów seksualnych z otoczenia, może - odwrotnie -
determinować
wystąpienie u jednostki seksualnej aberracji.

WSZYSTKIE DEWIACJE SEKSUALNE SĄ ZACHOWANIAMI WYUCZONYMI

Najsolidniejsze dowody, jakie do tej pory zebrano, mówią, ze wszystkie
seksualne dewiacje są wyuczone. Żadne z nich nie są dziedziczone. Jak
wyjaśnia
to McGuire, kiedy mężczyzna wielokrotnie dokonuje masturbacji w
zestawieniu z
żywymi seksualnymi fantazjami (wzbudzanymi przez pornografie lub
autentyczne
zdarzenia z życia) i jest to jego jedyny sposób osiągania spełnienia
seksualnego, to przyjemne doznanie, jakie wówczas odbiera, przydaje
rozwijanym
przez niego w wyobraźni dewiacyjnym fantazjom (gwałt, molestowanie dzieci,
okaleczanie partnera w trakcie aktu seksualnego, itp.), wzrastającej w
jego
odczuciu, wartości erotycznej. Orgazm, którego człowiek ten wówczas
doznaje,
to krytyczny moment, wzmacniający determinujące oddziaływanie dopiero co
poprzedzającej go lub towarzyszącej mu fantazji. (McGuire, R.J. et al.
(1965)
"Sexual deviations as conditioned behavior: A hypothesis." Behavior
Research
Therapy 2, 185). Inne pokrewne badania, prowadzone przez Evans’a
(1968)
("Masturbatory fantasy & sexual deviation" w: Behavioral Research &
Therapy,
6, 17) i Jackson’a (1969) ("A case of voyeurism treated by counter
conditioning" w: Behavior Research & Therapy, 7, 133) potwierdzają
powyższą
tezę. Uczeni ci stwierdzają, ze dewiacyjne, skojarzone z masturbacja
fantazje
bardzo wydatnie oddzialywuja na sile tendencji jednostki ku dewiacji
seksualnej. McGuire wskazuje, ze każdy typ seksualnej dewiacji może być w
ten
sposób przyswojony przez jednostkę, ze jednostka może w ten sposób
przyswoić
sobie jednocześnie kilka, nie powiązanych ze sobą, dewiacji oraz ze nawet
w
obliczu totalnego poczucia winy odczuwanego przez siebie, jednostka nie
daje
rady, aby się od danej dewiacji uwolnić. Jego praca cytuje przebieg wielu
przypadków choroby dla zilustrowania tego typu odddzialywania
determinującego.

BADANIA MC GAUGH’A NAD PAMIĘCIĄ

W tym miejscu domaga się, by o niej wspomnieć praca psychologa
James’a L. Mc
Gaugh z Uniwersytetu Stanowego Kalifornii w Irvine (patrz: "Preserving the
presence of the past" w: Feb.1983, American Psychologist, str.161). Z jego
badań wynika, ze wspomnienia zdarzeń i przeżyć, które miały miejsce w
chwili
emocjonalnego pobudzenia (którym mogłoby być także seksualne pobudzenie)
"zaczepiają się" w mózgu za pośrednictwem hormonu (adrenal gland hormone)
o
nazwie "epinephrine" i są trudne do wymazania. Może to częściowo wyjaśnić
zjawisko uzależnienia od pornografii (pornography’s addicting
effect). Bardzo
silne, seksualnie pobudzające wspomnienia doświadczeń z przeszłości,
ciągle,
na powrót, wciskają się do wyobraźni i stymulują erotyczne pobudzenie
jednostki. Jeżeli osoba ta do obecnych w jej wyobraźni fantazji dołącza
onanizowanie się, wówczas wzmacnia ona związanie się doświadczanego
pobudzenia
seksualnego i orgazmu z konkretna scena wielokrotnie powtarzająca się w
jej
umyśle. Łatwo można dostrzec niebezpieczeństwo sytuacji, w której duża
ilość
mężczyzn zostaje poddana ekspozycji następującego filmu. Ten nakręcony na
8-
milimetrowej taśmie video film, rodem z Los Angeles, przedstawia dwoje
dziewcząt, które w swoich zielonych skautowskich mundurkach sprzedają
ciastka,
chodząc od drzwi do drzwi. Przy którychś z kolei drzwiach zostają one
zaproszone do środka przez dojrzałego, agresywnego seksualnie, dorosłego
mężczyznę, który zaczyna uwodzić je, a następnie dokonuje z ich udziałem
całej
serii nietypowych, krańcowo wyraziście ukazanych aktów seksualnych.
Dziewczęta
są ukazane jako ochocze i zadowolone z tej orgii. Film ten należy do
kategorii
pornografii hard-core. Jest on rodzajem bodźca, który widz może na okrągło
powtarzać, dla przyjemności odtwarzając go na swoim domowym magnetowidzie
albo
w wyobraźni. Jeśli zestawimy badania Rachman’a, McGuire’a,
McGaugh’a i setek
innych badaczy, to w ich świetle film taki może być niebezpieczny i może
wywołać u niektórych oglądających go mężczyzn potencjalna dyspozycje do
powtarzającego się fantazjowania na jego temat (wdrukowywanego w mózgu
przez
epinephrine), do którego mogą oni dołączać wielokrotne onanizowanie się.
Następnie, mężczyźni ci mogą zacząć doświadczać pokusy, by to co było do
tej
pory fantazja, odtworzyć w bezpośrednim kontakcie z młodymi dziewczętami,
zwłaszcza jeśli zdarzy się, że będą one ubrane w skautowskie
mundurki.

GARY BISHOP, TED BUNDY I PODOBNE PRZYPADKI

Innego przykładu oddziaływania pornografii dostarcza przypadek skazanego
za
homoseksualna pedofilie Gary Bishop’a, który zamordował pięciu
młodych
chłopców w Salt Lake City w stanie Utah, aby ukryć fakty ich seksualnego
wykorzystania. Oto, co napisał on w swoim liście po udowodnieniu mu winy:
"Pornografia była rozstrzygającym czynnikiem w moim wypadku. Tak się
stało, że
zacząłem odczuwać pociąg seksualny do młodych chłopców i zacząłem sobie
wyobrażać ich nago. W niektórych księgarniach były do nabycia książki na
temat
edukacji seksualnej, które zawierały zdjęcia lub obrazki nagich chłopców.
Kupowałem te książki i używałem ich do ożywiania moich fantazji w trakcie
masturbacji. To jednak mi nie wystarczało. Pożądałem obrazów bardziej
seksualnie pobudzających, więc nakłaniałem chłopców, by pozowali mi nago
do
zdjęć. W magazynach "dla dorosłych" trafiłem na adresy zagranicznych
kompanii
specjalizujących się w pornografii dziecięcej i zacząłem wydawać setki
dolarów
na tego typu magazyny i filmy". "Materiały te chwilowo zaspokajały moje
pragnienia, ale wkrótce zacząłem odczuwać potrzebę widoku zdjęć bardziej
wyrazistych i więcej pokazujących. Niektóre z materiałów, jakie
otrzymywałem
zrazu wydawały mi się szokujące i odrażające, ale wkrótce stawały się dla
mnie
banalne i do przyjęcia. Gdy tak coraz bardziej zbaczałem ku dewiacji,
potrzebowałem więcej bodźców, by utrzymać się na dotychczasowym poziomie
pobudzenia. Zdobywanie materiałów pobudzających seksualnie stało się
obsesja.
Dla mnie oglądanie pornografii było niczym iskra dla beczki prochu.
Stawałem
się pobudzony i musiałem zaspokajać moje pragnienia, by nie eksplodować
–
wszyscy napotykani chłopcy byli dla mnie jedynie zwykłymi obiektami
seksualnymi. Moje sumienie było znieczulone, a seksualne pragnienie
całkowicie
podporządkowywało moje działania.". Następnie Bishop opowiada, jak
wykorzystał
seksualnie, a potem zabił swoja ofiarę-chłopca. W przypadku Teda Bundy,
seryjnego zabójcy przypuszczalnie 31 młodych kobiet, mamy takie oto jego
świadectwo nagrane na taśmie video w czasie wywiadu przeprowadzonego na
kilka
godzin przed jego egzekucja: "Macie zamiar zabić mnie, aby uchronić
społeczeństwo przede mną. Tam na zewnątrz jednak jest bardzo wielu ludzi
uzależnionych od pornografii, a wy nic nie robicie w tej sprawie." Chociaż
niektórzy komentatorzy starali się zdyskredytować uczciwość jego
świadectwa,
gdy wskazywał na związek pornografii skojarzonej z agresja, z popełnianymi
przez siebie seksualnymi mordami, nie ma wątpliwości, że Bundy, który
przypisywał tego rodzaju pornografii podsycanie jego agresywnych myśli
wobec
kobiet, naogladal się jej bardzo wiele od młodości. Fakt ten został
odnotowany
nie tylko przez przeprowadzającego z nim pamiętny wywiad przed egzekucja,
psychologa James’a Dobson’a, ale również został udokumentowany
przez
psychoterapeutę Dorothy Otnow Lewis we wcześniejszym studium nad osoba
Bundy’ego i historia jego życia (AP dispath 1/27/89, Seattle Times).
Ostatnie
badania przeprowadzone przez FBI na 36 seryjnych zabójcach ujawniły, ze 29
spośród nich było konsumentami pornografii i podawało pornografie jako
czynnik
obecny w ich seksualnej aktywności, obejmującej popełnione przez nich
gwałty z
morderstwami (patrz: Burgess, A. 1984, "The effects of pornography on
women
and children including an analysis of sexual homicide crime data."
świadectwo
przedłożone Subcommitte on Juvenile Justice, Committee on the Judiciary,
U.S.
Senate, Wash. D.C.).

Fragmenty książki "Skutki pornografii - dowody eksperymentalne i
kliniczne"
Victora Cline'a wydana przez: Towarzystwo Odpowiedzialnego Rodzicielstwa
Oddział w Gdańsku i Human Life International - Europa 80-286 Gdańsk, ul.
Jaśkowa Dolina 47/2; Gdańsk 1996.

Zachęcamy do odwiedzania naszych stron będą systematycznie
rozbudowywane

Index

Skutki pornografii

--
Serwis www użytkowników pl.sci.psychologia: http://PSPhome.DHTML.pl
Podstawowe reguły grupy psp: http://PSPhome.DHTML.pl/reguly.html