8. Dotychczas społeczeństwo chroniło dorosłych i obwiniało ofiarę.
Było współwinne w swojej ślepocie, usprawiedliwianej przez różne
teorie, wciąż trzymając się zasad pedagogicznych pradziadków, zgodnie
z którymi dzieci są postrzegane jako przebiegłe i złośliwe istoty,
opanowane przez złe skłonności, które wymyślają kłamstwa i atakują
swoich niewinnych rodziców albo pożądają ich seksualnie. Tymczasem w
rzeczywistości dzie ci mają skłonność do obwiniania siebie za
okrucieństwo rodziców i rozgrzeszania tych, których mimo wszystko
kochają i całkowicie zwalniają od odpowiedzialności.
9. Od jakiegoś czasu można już dzięki nowym metodom terapii udowodnić,
że wyparte traumatyczne przeżycia z dzieciństwa zapisują się w ciele i
poprzez nieświadomą część naszej psychiki wywierają wpływ w dorosłym
życiu.
------------
11. Nasze uwrażliwienie na okrucieństwo, z jakim traktuje się dzieci -
okrucieństwo, któremu dotychczas powszechnie zaprzeczano - i na jego
skutki już niedługo doprowadzi do tego, że przekazywanie przemocy z
pokolenia na pokolenie zostanie przerwane. 12. Osoby, których
integralność nie została naruszona w dzieciństwie, które były
chronione, szanowane przez rodziców i z którymi postępowali oni
uczciwie, będą - zarówno w młodości, jak i w dorosłości -
inteligentne, wrażliwe, współczujące, otwarte.
http://www.psychologia.edu.pl/index.php?dz=czytelnia
&op=opis&id=7665