Zdarza sie czasem, ze osoba relacjonujaca swoj sen, nadmiernie akcentuje
role siebie samej we snie, traktujac pozostale postacie swego snu jako obce
sobie istoty, "podrzucone" z zewnatrz nie wiadomo przez kogo.

A przeciez WSZYSTKO co sie nam sni, odzwierciedla nasza psychike, a nie
tylko ta postac snu, z ktora sie we snie identyfikujemy i traktujemy jako
nasze "ja".

Jezeli ktos opowiada, ze we snie uciekal przed zlym psem, lub przed jakims
bandyta, wyakcentowuje nadmiernie "siebie" jako osobe pozytywna, ktora goni
ktos bardzo negatywny. Tymczasem snione postacie sa taka sama czastka naszej
psychiki, jak postac, ktora we snie symbolizuje nas. Tak wiec goniacy pies
czy bandyta - to takie same czastki naszej psychiki i nalezaloby
przeanalizowac przyczyny istnienia w naszej psychice obszarow, ktore
personifikuja sie we snie (lub obrazuja) jako postacie negatywne.

Struktura snu czesciowo przypomina jawe. W realnym swiecie wsytepuje podzial
na JA i "swiat".
Swiat jest na zewnatrz nas.
Ale na jawie nasza psychika jest niepodzielona. Swiadomosc na jawie jest
dosc OBSZERNA, czyli wielka.
Sklada sie jednak z polaczonych ze soba podobaszarow psychiki, ktore
podporzadkoane sa jakiemus centrum jazni.

We snie niektore ze zmyslow sa wylaczone, inne w "duzej mierze" wylaczone.
Zmysl wzroku jest wylaczony, dotyk ograniczony itp. Wszystko to powoduje, ze
we snie poczucie "siebie samego", czyli obszar naszej swiadomosci kurczy sie
znacznie w stosunku do swiadomosci jaka mamy na jawie. Spora czesc naszej
jazni dziennej znajduje sie wowczas jakby na zewnatrz nas samych, tworzac
surrealistyczna strukture snu. Ta zewnetrzna czesc naszej psychiki dzieli
sie we snie na szereg niezaleznych obaszarow, ktore uzyskuja na czas snu
peln autonomie i nizezaleznosc, ktorej na jawie sa pozbawione. Personifikuja
sie one i przybieraja jakies symboliczne formy. Z jednym z fragmentow naszej
jazni (nie zawsze najwazniejszym) identyfikujemy sie we snie i on stanowi
nasze JA, pozostale fragmenty sa na zewnatrz. Mamy wiec mozliwosc ogladania
siebie samego, swojej wlasnej psychiki, na zewnatrz siebie, oczywiscie w
postaci symbolicznej.

Rinaldo
PS. Opowiedz mi swoje sny, a powiem ci jaki jestes w istocie.