W temacie teorii naukowych przede wszystkim należy najpierw
rozumieć czym są, a czym nie są teorie naukowe, co to za narzędzie,
jakie ma zasadnicze właściwości wg nauki, oraz w jaki sposób
odnosi sie do rzeczywistości.

W skrócie:

Teria naukowa jest A) racjonalnym konstruktem, opisem danego
obszaru rzeczywistości, który oferuje pomoc w stworzeniu racjonalnego
obrazu tych elementów z takiego obszaru, do których _próbuje_ się
odnosić bezpośrednio lub posrednio, oraz B) jest mirażem rzeczywistości
o którego prawdziwości (całkowitej zgodności z rzeczywistością)
nie sposób jednoznacznie przesądzić.

Czyli mówiąc obrazowo teoria naukowa jest czymś w rodzaju matowego
ekranu projekcyjnego, za którym znajduje się ukryta w 100% rzeczywistość,
na którym pojawiają się mentalne "kopie" tej rzeczywistości oglądane
przez widza znajdującego się przed tym ekranem.
Zgodność obrazu na ekranie z "oryginałem" daje się określić jedynie
fragmentarycznie ("punktowo") za pomocą ekperymentów i badań
naukowych.
Poziom zgodności teorii naukowej z rzeczywistością jest z definicji
niewiadomą, nawet jeśli ilość zweryfikowanych lokalnych punktów
obrazu względem oryginału byłaby niebagatelnie (skończenie) wielka.


W danym obszarze rzeczywistości mogą funkcjonować różne, zaprzeczające
sobie teorie naukowe, i w takiej sytuacji zwolennicy jednej z nich nie mogą
jednocześnie uznawać innej za właściwą/równie dobrą/poprawną.


Co z tego wszystkiego wynika?
Otóż to że każda teoria naukowa - dopóki funkcjonuje, czyli dopóki
nie stwierdzi się (w drodze esperymentu lub badania) jej niezgodności
z rzeczywistością (a wystarcza do tego jeden punkt "obrazu" - stanowiąc
podstawę rozumienia rzeczywistości realnie odnosi się do niej
w racjonalnie niemierzalnym i nieustalonym jednoznacznie stopniu.
Czyli może być lokalnie lub nawet całkowicie fałszywa, a mimo to
będzie uznawana za zadowalająco opisującą rzeczywistość dopóki
/jeśli nikt nie odkryje, że jest inaczej.

Oczywiście jeśli teoria upada, wtedy wybierana jest "najlepsza" z nowych
by przywrócić możliwość "rozumienia" rzeczywistości.


Zwykle osoby rozumne nie wykazują nadzbyt daleko idącego zaufania
do konkretnych teorii naukowych, zdając sobie sprawę z ich iluzoryczności,
lecz wykorzystują je o ile mogą być przydatne i użyteczne z punktu
widzenia efektów podejmowanych działań.

Ludzie bezrozumni praktycznie nigdy nie odrózniają teorii naukowych
(lub ich zaprzeczeń) od rzeczywistości.

--
CB