"(...)Poniżej publikujemy list Roberta, psychologa (skróty i śródtytuły
pochodzą od redakcji):

"Jestem psychologiem w powiatowym domu dziecka. To ma znaczenie, bo różni
się od miejskiego kulturą społeczności, jej składem. Ale w obydwu procesy
są te same.
Wiele dzieci, w szczególności ofiary skrajnej przemocy domowej, trafia do
placówki z własnej woli. Najczęściej z najbardziej podstawowego strachu.
Wyczerpane, same zgłaszają się na policję, albo wyznają jakiemuś dorosłemu
w szkole, że już do domu nie wrócą. Mówią, co im robiono i w takiej
sytuacji interwencyjnie trafiają do domu dziecka. Tego samego dnia, tak jak
stoją. I wpadają do dziury. Bo szybko się przekonują, że tu lepiej nie
będzie. Jeśli fantazjowały o miejscu, gdzie będą bezpieczne i dorośli będą
się o nie troszczyć, to dowiadują się, że to nie jest takie miejsce.(...)"

http://www.tokfm.pl/Tokfm/1,103454,9673960,Jestem_ps
ychologiem_w_domu_dziecka_____Zlamane_dziecko.html

:-(
--
XL
"Dzisiaj żyjemy w czasach, w których najgorsze występki są wpisane w prawa
człowieka." Roberto de Mattei

Prawda o GMO:
http://www.gmowpolsce.com.pl/custom/Lisowska%20J%20o
f%20Ecol%20and%20Health%202010.pdf