Drogi Jerzy.
Twój odcinkowy post "Trąby w pućkach" 'pogrązył' mnie w tajfunie
umysłowym, który uniemożliwiał odpowiedź bowiem co nie napisałem
to otwierał się przede mną inny wszechświat i wciągał mnie w swój
wir. Tutaj postaram się po krótce spisać niektóre szkice z zawieruchy.
Proszę o komentarz ponieważ to dla mnie nowe doświadczenie i nie wiem
do końca czy sensowne ponieważ nadal jestem we wnętrzu wywołanego
odczytem Twojego postu cyklonie. Stąd nie mogę być w tym obiektywny
a pozostawić tego na dłużej tylko w swojej głowie nie mam już siły.
Za mała pojemność czachy.
Stąd wybacz że nie zachowałem tu pożądku oraz chronologii.
Ponieważ część ta stanowi jako taką całość nie chciałem mieszać do
tego 'Dąbrowskiego', o Nim stworzę oddzielny wątek zaraz jak 'tajfun'
we mnie zluzuje.




-ontogeneza odtwarza filogenezę
ale skoro tak to ja widzę trzy możliwości:

a) w pewnym momencie ontogeneza wyprzedza filogenezę bo każdy
osobnik umiera a więc od pewnego momentu jest odwrotnie
filogeneza odtwarza ontogenezę co oznacza nieuchronne
ewolucyjne dążenie do samozagłady każdego gatunku z osobna.
Coś takiego jak rekurencyjne dotarcie do końca drzewa gry z
niezadowalającą dla "ewolucji" funkcją wypłaty i poszukiwaniem
'lepszej' jej wartości.

b) filogeneza sama w sobie ma zaprogramowany koniec rozwoju/możliwości
pojedynczego gatunku a ontogeneza przebiegając szybciej
ukazuje/odtwarza/ostrzega/odsłania kierunek rozwoju. Byćmoże można w
jakiś sposób określić długość filogenezy na podstawie średniego wieku
ontogenezy. Może też można stwierdzić na podstawie średniego wieku
ontogenezy z jakiegoś przedziału czasu czy mamy doczynienia z
przybliżeniem czy odroczeniem końca filogenezy.

c) może to być także ten sam proces (to już trochę poza moim rozumem)
tylko w doświadzeniach/obesrwacji przejawia się dualizmem.
tzn. kolejne pokolenia osobnicze mogą ulegać takim samym przemianom
'energetycznym' jak "pokolenia międzygatunkowe". Nie wiem dla czego
ale skojarzyło mi się to z dualizmem korpuskularno falowym. Czyli w
zależności od rodzaju doświadczenia przedstawia się/ujawnia jeden
z nich tak jak w podwójnych obrazkach.

-czy nie jest też tak że zjawiska/porwania/procesy emocjonalne z kolei
odwarzają ontogenezę tak jak ontogeneza odtwarza filogenezę ?
Mają one przy sprzyjających okolicznościach
(tak samo jak ontogeneza i filogeneza) swój początek fazę rozwoju, apogeum
i koniec. Wydaje mi się że jak na podstawie obserwacji przebiegu takich porwań
oraz zmian w czasie przebiegu obserwowanego jednego typu 'porwania' można
wnioskować o kierunku ontogenezy a byćmoże na mocy b) i filogenezy. Było by to
pewne rozszerzenie prawa biogenetycznego Haeck-la. Z jednoznacznym
uzasadnieniem
tego że rozwój filo i ontogenezy jest merytorycznie/przyczynowo/obiektywnie
rozwojem emocjonalnym.

-podobnie z ewolucji organów. Ruch skrzydłeł odpowiada z jednej strony
ruchowi powietrza a z
drugiej ruchowi organizmu. Ruch płetw podobnie ruchowi wody i organizmu.
Ruch myśli odpowiada z jednej strony ruchowi/pojawieniu się emocji i
działaniu/ruchowi
organizmu. Moim zdaniem to podobnie jak powyżej tylko z innej strony.


Na razie tyle. Proszę o komentarz wszystkich grupowiczów.

--
Wysłano z serwisu Usenet w portalu Gazeta.pl -> http://www.gazeta.pl/usenet/