Ktos tu chcial o uprzedzeniach na jakis egzamin, czy cos...


Uprzedzenia społeczne niewątpliwie są związane z postawami społecznymi,
które są względnie trwałą gotowością wobec reagowania do pewnego sposobu
reagowania wobec określonego obiektu.
Każda postawa ma 3 składowe. Są to:
a]element poznawczy tzw.pogląd, czyli mój zbiór informacji wobec jakiegoś
obiektu
b]element emocjonalny zwany przekonaniem czyli jakie są moje uczucia w
stosunku do tego obiektu
c]element behawioralny, zachowaniowy czyli to jak się zachowam w stosunku do
tego obiektu. Optymalne zmiany można wywołać zmieniając jeden z trzech
wymienionych elementów.

Ale jest jeszcze jedna szczególna forma postaw - to uprzedzenia.

Powstają one, gdy element poznawczy przyjmie formę stereotypu, poznawczy
formę uprzedzenia a behawioralny formę dyskryminacji. Uprzedzenia nie rodzą
się same, nabywamy je społecznie lub uczymy się ich. Jest to spowodowane
najczęściej schematycznym myśleniem lub generalizacją.
Np. na podstawie jednego elementu, wysuwamy wnioski o całej reszcie
elementów. I tak, widząc pijanego Rosjanina wszystkich Rosjan traktujemy jak
alkoholików, widząc pijanego ojca jego syna zgodnie z przysłowiem skazujemy
z góry na "przymusowe" picie, aby w ten sposób zaspokoił nasze uprzedzenia.

Do uprzedzeń skłonne są najczęściej osoby o mniejszym stopniu wykształcenia,
obycia i wiedzy o świecie. Schematyczne i ogólne myślenie o świecie
powoduje, że łatwiej nam świat objąć i zrozumieć. Nikt przy zdrowych
zmysłach przecież nie będzie analizował składu materiału czyjejś koszuli czy
ilości zagięć, chociaż mówiąc żartobliwie zdarzają się takie osoby i zgodnie
z powyższym, czyli upraszczaniem nazywamy je pedantami (oczywiście
skrajnymi, wręcz chorobliwie).

Każdy z nas ma jakieś grzeszki na sumieniu w postaci uprzedzeń, gdyż tak
jesteśmy skonstruowani, że musimy się na czymś wyżyć.

Dlatego też wskazane byłoby, abyśmy sobie wymyślili jakieś malutkie,
nieszkodliwe społecznie uprzedzenia, żeby choć odrobinkę sobie ulżyć. Tacy
już jesteśmy i chyba nic na to nie poradzimy, ale najważniejsze, by umieć z
tym żyć. Chyba lepiej żebyśmy wyżyli się na zgnitych pniach w lesie, niż na
osobie, która jest innego koloru skóry, wyznania, kultury, czy po prostu ma
inny styl życia.
--
Pozdrowienia