Niedawno widziałem program Elżbiety Jaworowicz w TVP1 o tej
nieszczęsnej dziewczynie, która stracila stopę w wyniku komplikacji po
zabiegu usunięcia tzw. "marcina" koło dużego palca lewej stopy.

Operacja, która odbyła się w szpitalu w Wieluniu, która miała być
zwykłym zabiegiem doprowadziła w efekcie do bolesnej zgorzeli,
infekcji. Rodzice zabrali szestnastolenią córkę do Łodzi, gdzie nie
było innego ratunku jak tylko amputować stopę.

Natychmiast skojarzyłem to sobie z podobnie łatwym zabiegiem wymiany
soczewki u mojej matki, lat 72, której wzrok pogorszył się znacznie z
powodu zaćmy soczewki, ale nie jest aż tak tragicznie.
Także przypominam sobie opinię lekarza rodzinnego, ktory twierdził, że
lepiej tego nie robić.

Czy ktoś mógłby ocenić jakie jest ryzyko, że taki zabieg sie nie uda,
że będą powikłania, które moga w efekcie doprowadzić do utraty wzroku?

Matka obecnie jest 3 lata po udarze niedokrwiennym, jest pod kontrolą
kardiologa i neurologa (depresje), wcześniej przebyła operacje
onkologiczne i usunięcie całkowite tarczycy. Dużo tego wszystkiego
nagromadziło się i może jednak to zbyt wielkie ryzyko.

Lekarz okulista, specjalista do tych operacji zaleca wręcz wykonanie
operacji na zaćmę, ale to oczywiste, gdyż wiąże się to z pieniedzmi.
Doprawdy, mam spory dylemat.