Polscy biskupi katoliccy wraz z watykańskimi nuncjuszami i rosyjskimi
ambasadorami doprowadzili do rozbiorów Polski. A dziś bezczelnie
uważają się za obrońców Polski. Pilnują aby "ich zasługi dla Polski"
nie były nigdzie upubliczniane i co raz mniej na szczęście im się to
udaje.
Mocno wybielają historię wciskając ludziom o rzekomych swych
zasługach dla kraju i zbawiennej wręcz roli dla przetrwania polskości
podczas rozbiorów. Na domiar wszystkiego Kościół chcąc zamaskować swój
rzeczywisty stosunek do konstytucji, bezczelnie w dniu 3 maja
ustanowił święto Maryi królowej Polski! A może to nie było po to ażeby
zamaskować, tylko po to ażeby po likwidacji Polski i jej królów nasz
kraj miał choć wirualną ale za to nieśmiertelną i przede wszystkim
kościelną monarchię.
___________________
A teraz cukierki, czyli wieszanie księży i biskupów , zdrajców, co
odbywało się podczas całego okresu zaborów i było wykonywane przez
Polskich Patryjotów......................................
Na pytanie dlaczego podpisał rozbiór Polski, odpowiedział bezczelnie:
"Dlategom podpisał abym pieniądze wziął". Pytany co ma na swoją
obronę, oznajmił: "Osoba każdego biskupa święta jest i nietykalna."
Na koniec ogłoszono wyrok skazujący wszystkich obwinionych na śmierć
przez powieszenie. Wyrok ogłoszono ludowi, który zareagował
entuzjazmem i oklaskami. Zawieziono Kossakowskiego do kościoła
Bernardynów, aby zdjąć z niego święcenia kapłańskie. Kiedy prowadzono
go do szubienicy, tłum szarpał go, bił, pluł na niego, zdzierał z
niego odzienie ale biskup na to nie reagował. Krzyczał za to przez
całą drogę że obok niego zawisnąć powinni inni. Wspomniał biskupa
płockiego Szembeka, biskupa poznańskiego Okęckiego i prymasa Polski
Michała Poniatowskiego. Niektórzy twierdzą, że domagał się powieszenia
króla, którego i tak potem powieszono ale symbolicznie, zawieszając
jego portret na szubienicy. Fizycznie nie zdążono gdyż zbiegł już do
Rosji. Prowadzony na szubienicę miał okazję oglądać wiszących już
innych targowickich zdrajców. Źródła zgodnie twierdzą, że pod
szubienicą rozebrany został do samej bielizny. Kitowicz twierdzi, że
brudnej - czyżby szewc Kiliński nie zmyślał? Reakcją tłumu po
wykonaniu wyroku - przed kościołem św.Anny, tuż przy samym placu
zamkowym - były śmiechy, wystrzały, brawa, okrzyki "Vivat!" i "niech
żyje rewolucja!"
Stanisław August przerażony pisał do Kościuszki, że na ulicach stolicy
słyszy się piosenkę, w której padały słowa:
"My Krakowiacy nosiem guz u pasa, powiesiem sobie króla i prymasa."
Kolejny dzień akcji rozpoczęto w nocy z 27 na 28 czerwca 1794 r. kiedy
to przed pałacem prymasa postawiono szubienicę. Jej widok - mówi jedna
z wersji - miała przyprawić prymasa o takie przerażenie, że umarł.
Inna opowiada, że rodzina królewska w zaistniałej sytuacji postanowiła
ułatwić krewnemu godną śmierć i podała mu truciznę. Lud Warszawy
podsumował to wierszykiem:
"książę prymas zwąchał linę,
wolał proszek niż drabinę."
I jeszcze jeden nagrobkowy wierszyk:
"Najpierwsze w Polsce posiadał honory,
zdzierał kościoły, przedawał klasztory.
Rozpustnik, marnotrawnik, zdrajca swej ojczyzny,
by uszedł szubienicy, zginął od trucizny.
Mówi się też, że król dał zażyć bratu tabaki od której ten umarł w
kilka dni, albo, że zjawił się u niego Kościuszko z dowodami zdrady i
zostawił mu truciznę, którą ten zażył. Dowodami tymi były listy
przejęte przez powstańców jakie słał prymas do wojsk pruskich
atakujących Warszawę wskazując im słabe punkty w obronie stolicy.
Po Warszawie krążyła też pogłoska, że książę prymas uciekł, więc
obawiając się rozruchów wystawiono zwłoki na widok publiczny. Twarz
zmarłego była już bardzo obrzękła, wobec czego przykryto ją zielona
chustą, jednak mógł ją podnieść każdy odwiedzający. Jak pisze
Rymkiewicz: "Mogła to zrobić każda k..rwa zza Żelaznej bramy."
Rankiem tego samego dnia w innym miejscu Warszawy, pod pałacem Brhla w
którym był więziony biskup wileński Ignacy Massalski, pojawiło się
pospólstwo, którego liczbę oceniano na od kilkuset osób do kilku
tysięcy. Straż w obliczu napierającego tłumu dała drapaka i lud
stolicy wdarł się do więzienia. Massalski się opierał więc go bito
pięściami po głowie i poganiano. Że nie było pod ręką sznura
powieszono go bez sądu na końskich lejcach od stojącego w pobliżu
wozu. Na pierwszym sejmie rozbiorowym w 1773 roku poparł
organizatorów, biskupa Ostrowskiego i biskupa Młodziejowskiego,
wygłaszając wówczas płomienną mowę po której zyskał miano "czwartej
potencji rozbiorowej". Targowiczanin zwalczający reformy i Konstytucję
3 maja. Człowiek rosyjskiego ambasadora Sieviersa, któremu pomagał w
doborze posłów, a nawet nakłaniał do ich terroryzowania podczas
rozbiorowego "sejmu hańby" w Grodnie, którego był organizatorem i
gdzie wygłosił mowę "o nieograniczonej ufności we wspaniałomyślność
cesarzowej."
Massalski był namiętnym karciarzem i w ostatnich dwóch latach swego
życia przegrał w karty ok 100 tys. dukatów, równowartość 350 kg złota!
Kolejny targowiczanin i współorganizator "sejmu hańby" biskup chełmski
Wojciech Skarszewski został skazany za zdradę prawomocnym wyrokiem
sądu, lecz szubienicy uniknął, bo Kościuszko szantażowany przez
Kościół klątwą i błagany przez dwie kochanki biskupa (wg gen.
Zajączka) - zamienił zdrajcy stryczek na dożywocie. Ostatecznie do
ułaskawienia przekonał Kościuszkę jego przyjaciel Julian Ursyn
Niemcewicz, do którego drogę znalazł nuncjusz. Po zajęciu Warszawy
przez Rosjan zdrajca wyszedł na wolność i wrócił do Chełma na swój
stołek biskupi, mimo, że nie miał już święceń, bo mu je publicznie
zdjęto przed planowaną egzekucją. Nie przeszkadzało to jednak potem
papieżowi aby już w Królestwie Kongresowym nadać mu arcybiskupstwo
warszawskie i godność prymasa "Kongresówki", uprzednio likwidując w
roku 1796 nuncjaturę apostolską w Polsce. Nie była już potrzebna.
Polscy biskupi katoliccy wraz z watykańskimi nuncjuszami i rosyjskimi
ambasadorami doprowadzili do rozbiorów Polski. A dziś bezczelnie
uważają się za obrońców Polski. Pilnują aby "ich zasługi dla Polski"
nie były nigdzie upubliczniane i co raz mniej na szczęście im się to
udaje. Mocno wybielają historię wciskając ludziom o rzekomych swych
zasługach dla kraju i zbawiennej wręcz roli dla przetrwania polskości
podczas rozbiorów. Na domiar wszystkiego Kościół chcąc zamaskować swój
rzeczywisty stosunek do konstytucji, bezczelnie w dniu 3 maja
ustanowił święto Maryi królowej Polski! A może to nie było po to ażeby
zamaskować, tylko po to ażeby po likwidacji Polski i jej królów nasz
kraj miał choć wirualną ale za to nieśmiertelną i przede wszystkim
kościelną monarchinię?
Sejm Wielki chcąc pomóc przełknąć tę bardzo gorzką dla Kościoła
pigułkę jaką była dla nich niewątpliwie Konstytucja podjął decyzję o
ufundowaniu budowy Świątyni Opatrzności Bożej. Kościół udupił
Konstytucję a teraz domaga się realizacji ówczesnej uchwały sejmu...
Oto obraz Polskiego Kościoła.
http://www.sciaga.pl/tekst/81620-82-konstytucja_3_ma
ja_targowica_wieszanie_biskupow_zdrajcow_i_insurekcj
a