"Musimy sami budować nasz świat, a nie liczyć, że ktoś zrobi to za nas.
Zwłaszcza nie liczyć na Kościół katolicki w Polsce, bo on sam chory,
przeżarty truciznami. Ratować trzeba raczej młodzież spod jego wpływu, a
zdrowia szukać gdzieś indziej. Do tego potrzeba ludzi odważnych, a nie
tchórzy, którzy osobiste ustawienie się w życiu uznają za jedyny azymut. W
każdym pokoleniu od nowa powstaje pytanie o to, czym jest sprawiedliwość,
czym szlachetność, prawość, życie piękne i dobre. I jak odkryte idee uczynić
częścią ludzkiego życia. Naszego życia."

'"Osłabienie wpływów i pozycji kleru jest warunkiem sine qua non naprawy
Rzeczypospolitej. Zdemoralizowany kler jest rozsadnikiem demoralizacji.
Dlaczego tego nie widzimy?"

"Państwo PiS to państwo kościelne. Wypisz wymaluj. Osobliwy, ukryty przed
obliczem wścibskich oczu świat stosunków wewnątrzkościelnych polskiego
kleru. To oni tak się traktują, to u nich owa osobliwa "korporacyjna
kultura" popychadeł, centrali, która nigdy nie wiadomo, co wymyśli, kogo
wyniesie nad niebiosa, a kogo ześle w czeluść. Gdzie lizusostwo z jednej
strony, a umiejętność korzystania z okazji, by milczeć, z drugiej.

Świat karierowiczostwa a la PiS jest imitacją pierwowzoru wziętego z życia
polskiego kleru"

"Kościelna lekcja polityki: hołd i omerta" - Tadeusz Bartoś