Ustawa o pobieraniu i przeszczepianiu komórek, tkanek i narządów z 1996
pozwolila pobierac narzady, tkanki od osob zwiazanych emocjonalnie z
biorca, czyli praktycznie kazda zywa osoba, moze zostac dawca.
Kto zatem sprawdza,czy dawca jest dobrowolny a nie odplatny ?

Ciekawy wywiad z Onetu
http://polityka.onet.pl/artykul.asp?DB=162&ITEM=1076
671


"
Czy ustawa o pobieraniu i przeszczepianiu komórek,
tkanek i narządów,
uchwalona w 1996 r., coś zmieniła w podejściu
ludzi do waszej pracy?

Ustawa pozwoliła pobierać narządy od osób
zmarłych, jeśli za życia nie wyraziły
sprzeciwu, jednoznacznie określiła kryteria
śmierci (człowiek umiera z chwilą
nieodwracalnego zniszczenia pnia mózgu, co musi
stwierdzić trzyosobowa komisja
lekarska), dopuściła pobieranie narządu lub jego
fragmentu od żywej osoby
spokrewnionej genetycznie lub emocjonalnie i
wreszcie odrzuciła jakąkolwiek próbę
komercjalizacji tej dziedziny medycyny. Dzięki
ustawie zacząłem pewniej się czuć
jako chirurg. Ale jeśli pyta pan o zmianę
krytycznego nastawienia ludzi do
transplantacji, to mimo ogromnej poprawy jest ono
nadal niezadowalające.
"